ท่านประมุขหอดาราเข้ามาหาข้าหน่อย

ผมชอบดูท่านยาจกอุดรคุยกับสยบทั่วแผ่นดินหนะครับ ดูแล้วเหมือนพ่อลูกกันจริงๆเลย ตลกดีหนะ หุ หุ หุ

โดน ชาวยุทเเอบฟังรึนี้ เรา อายจิงๆ
ว่างๆก็เข้ามาคุยกันบ้างนะครับ

ท่านjobช่างสังเกตุ จังนะขอรับ

หึหึหึ

ข้าน้อย คารวะ ท่านปรมจารย์ฟง ขอรับ

ต่อจากตอนที่แล้ว

12 นักษัตรแสงอุษา พอมาถึงก็เล่าความเป็นมาคร่าว ของพรรคใต้หล้า ให้ นักสืบอสูรโคนัน ทราบที่มาแล้ว

นักสืบอสูรโคนัน จึงออกคำสั่งให้ ฆ่าสิ่งมีชีวิต ที่อยู่ ณ หอดารา ทั้งหมด อย่าให้หลงเหลือหลุดรอดออกไปได้แม้แต่คนเดียว

พอ เหล่า 12 นักษัตรแสงอุษา รับคำสั่งแล้วก็เริ่มปฏิบัติการทันที

เหล่า ชาวบ้าน ที่แวะเวียน มาสักการะขอพร ที่หอดารา แตกตื่นวิ่งหนีกันอลหม่าน

เหลือแต่เหล่าชาวยุทธขาจร ที่แวะเวียนมาขอพร ที่ตั้งหน้าตั้งตาต่อสู้รับมือกับพวกมารกันอย่างสุดชีวิต

เหตุการณ์วุ่นวายนี้ ดำเนินไปได้กว่า 1 ชั่วยาม จอมยุทธขาจร และ สาวกหอดารา หลายต่อหลายคน ต้องพลีชีพ ต่อเหตุการณ์ ในครั้งนี้ และอีกหลายต่อหลายคนที่ต้องรับบาดเจ็บสาหัส

แต่ก็มี ชาวยุทธยอดฝีมืออีก7 ท่าน ที่ยังต่อสู้และยืนหยัดอยู่ได้อย่างเข้มแข็ง และ 1 ในนั้นก็คือ

ธิดาเทพ ประมุขพรรค ตะวันจันทรา

เป็นที่รู้กันทั่วในหมู่ชาวยุทธ ทั้งยุทธภพ ว่า วรยุทธของนางนั้นสูงส่ง ขนาดไหน และฝีปากและคารมของนาง ก็ สุดยอดยิ่งกว่าหลายเท่า

และในเวลา 1 ชั่วยามที่ผ่านมา เหล่า 12 นักษัตรของฝ่ายมาร ต้องเหลือเพียง 3 คน

ส่วนหนึ่งมาจากฝีมือของนาง และส่วนหนึ่งมาจาก ยอดฝีมือ อีก 6 คนคือ

6 เซียนน้อยหุบเขาท้อ

ซึ่งประกอบด้วย

1. เซียนน้อยอิคคิวซัง

2. เซียนน้อยpumkin

3. เซียนน้อยจอมยุทธพเนจร

4. เซียนน้อยวณิพก

5.เซียนมังกือน้อยจอมกวน

6. เซียนน้อย teenowy

โดย 6 เซียนน้อยหุบเขาท้อ อาศัยอยู่ที่หุบเขาท้อ จริงๆแล้ว ต่างโตเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว แต่ชอบเล่นเหมือนเด็กๆ และมีความคิดความอ่านคล้ายกับเด็ก โดยทั้ง 6 คนแต่งตัวคล้ายทารก ไว้ทรงผม มัดแกละ มัดจุก แบบ เด็กๆ แต่วรยุทธและกำลังภายในสูงมาก และถนัดในการ จับแขน จับขา และหัว ฉีกร่างคู่ต่อสู้ออกเป็นชิ้นๆ

พอเหล่า 12 นักษัตร เหลือเพียง 3 คน คือ นักษัตร มังกร / นักษัตร พยัคฆ์ / นักษัตร วานร

นักษัตรมังกร จึงขอความช่วยเหลือจาก นักสืบอสูรโคนัน แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
นักสืบอสูรโคนัน ใช้ กรงเล็บตะปปจิกเข้าที่กลางกลางกะหม่อมของ นักษัตร มังกร อย่างรวดเร็วทันที จน นักษัตร มังกร สิ้นชีพคากรงเล็บของ นักสืบอสูรโคนัน

นักษัตร วานร กับ นักษัตร พยัคฆ์ เห็นดังนั้น จึงตกใจสุดขีด ตัวสั่น หน้าซีด เหงื่อออก ไปตัวร่างพร้อมกับรู้สึกฉงนในใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น แล้วท่าน นักสืบอสูรโคนัน ฆ่า พวกเดียวกันทำไม

นักสืบอสูรโคนัน กล่าว อย่างไร้อารมณ์ว่า

"เจ้าพวกโง่มีฝีมือแค่นี้สะเออะมาช่วยข้า เจ้าพวกไร้ประโยชน์พวกนี้ ตายด้วยมือฆ่า ถือว่าเจ้ามีวาสนา แล้ว "

นักษัตร วานร กับ นักษัตร พยัคฆ์ ได้ยินดังนั้น จึงโกรธสุดขีด ที่ นักสืบอสูรโคนัน ฆ่า พี่น้องของตนเอง

จึงคิดที่จะสู้ตายแลกชีวิตด้วย เพราะถ้าไม่สู้ก็ตายอยู่ดี

นักษัตร วานร ใช้ออกด้วยวิชา กรงเล็บวานร ส่วน นักษัตร พยัคฆ์ ใช้ออกด้วยวิชา ลูกเตะพยัคฆ์สะท้านฟ้า แต่ นักสืบอสูรโคนัน กระแทกกรงเล็บออกไปเพียงกรงเล็บเดียว แล้วตะโกนว่า

" กรงเล็บกระดูกขาว "

ชั่วพริบตาเดียว กรงเล็บกระดูกขาว ของ นักสืบอสูรโคนัน ก็เสียบทะลุร่างของ นักษัตร ทั้ง 2
จนนักษัตรทั้ง 2 เสียชีวิตในบัดดล

เหล่าสาวกหอดาราที่เหลืออยู่ รวมทั้ง ธิดาเทพ กับ 6 เซียนน้อยหุบเขาท้อ เห็นดังนั้นจึง รู้สึก เกรงในความโหดอำมหิต ของ นักสืบอสูรโคนัน อยู่ขึ้นมาอยู่ไม่น้อย แต่ก็ต้องทำใจดีสู้เสือ

และขณะที่ทั้ง 2 ฝ่าย กำลังจะปะทะกันอยู่นั้น ก็มีเสียงพูดดังก้องออกมา ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลช้าๆ ขึ้นมาจากหลังพระพุทธรูป ว่า

" ท่านต้องการอะไรก็ขอให้บอกมา ใยต้องเข่นฆ่ากันด้วย ท่านมีจุดประสงค์อันใด มีอะไรให้ ข้าน้อยรับใช้หรือ "

โดยเจ้าของเสียงนั้นคือ นักพรตป๊อป ผู้ดูแลหอดารา

นานมาแล้วที่นักพรตป๊อปไม่เคยปรากฎกายให้ใครเห็น ทั้ง สาวกหอดารา และ จอมยุทธฝ่ายธรรมะ ทั้ง 7 เห็นแล้ว ต่างรู้สึกเลื่อมใส ที่เหตุการณ์วุ่นวายขนาดนี้ ท่านยังควบคุมอารมณ์ความรู้สึก ให้ยังนิ่งอยู่ได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

นักสืบอสูรโคนัน กล่าวอย่างฮึกเหิมว่า

" เจ้าหรอคือ ประมุขหอดารา ขนาดเป็นเด็กขัดรองเท้าให้ข้า เจ้ายังไม่คู่ควรเลย 55555 "

นักพรตป๊อป หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส กล่าวตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลช้าๆ ขึ้นมาว่า

" ท่านเข้าใจผิดแล้ว ข้าไม่ใช่ประม้งประมุข อะไรหรอก ข้าเป็นเพียงผู้ดูแลปัดกวาดเช็ดถูดูแลความเรียบร้อยที่นี่เพียงเท่านั้นแหละ "

นักสืบอสูรโคนัน กล่าวตอบด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวว่า

" เสียเวลาจริงๆ ตกลงใคร คือ นักพรตป๊อป กันแน่โผล่หัวออกมาจากกระดองซะ ไม่งั้นที่นี่จะราบเป็นนาบกลอง แม้แต่แมลงวันซักตัวก็จะไม่มีชีวิตรอด ถ้าทำให้ข้าอารมณ์เสียยิ่งกว่านี้ "

นักพรตป๊อป จึงกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลช้าๆ เช่นเดิม ว่า

" ข้านี่แหละ นักพรตป๊อป ท่านมีอะไรจะชี้แนะข้าน้อย หรือไม่ "

นักสืบอสูรโคนัน กล่าวอย่างเย้ยหยันว่า

เจ้าเนี่ยนะ 5555 เอาล่ะ ๆ ถ้าเจ้าคือนักพรตป๊อป จริงๆ ข้าต้องการสั่งให้เจ้า จุดไฟเผาหอดารา นี้ให้สิ้นซาก อย่าให้เหลือ ส่วนเจ้า ข้าจะลองไว้ชีวิตซักครั้ง เก็บข้าวเก็บของลงเขาไปทำไร่ทำนาซะ เพราะที่นี่ข้ากะจะสร้างเป็นโรงเลี้ยงหมู น่ะ 55555

นักพรตป๊อป จึงกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลช้าๆ เช่นเดิม

" ข้าจะทำอย่างนั้นได้ยังไง ที่นี่ไม่ใช่ของข้า แต่เป็นของชาวยุทธทั้งยุทธภพ ข้าเองไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจหรอก นอกจาก คนทั้งยุทธภพบอกให้ข้าเผาข้าจึงจะเผา ว่าแต่ท่านไปถามคนทั้งยุทธภพมาหมดแล้วหรือ "

นักสืบอสูรโคนัน กล่าวตอบด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวว่า

" เจ้าแก่นี่ ลีลาเยอะกล้าต่อปากต่อคำกับข้าหรอ ข้าจะบอกอะไรให้ ทั่วทั้งปฐพี นี้ ในภพมนุษย์ และภพมาร ทั้งบนบก และในน้ำ เป็นของพรรคมารโลหิตเรา พรรคเราต้องการอย่างใด คนทั้งยุทธภพต้องคล้อยตาม ห้ามขัดขืน "

นักพรตป๊อป หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส แล้ว กล่าวตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลช้าๆ ขึ้นมาว่า

" งั้นข้าว่า เจ้าคงจะต้องผิดหวังแล้วล่ะ เอาหยั่งงี้ไม๊ล่ะ เรามาพนันกัน ถ้าข้ารับเจ้าได้ 3 ฝ่ามือ แล้วข้ายังมีชีวิตอยู่ เจ้าจะยินดีลงจากเขาและห้ามกลับมาที่นี่อีกเจ้าจะรับพนันข้าไม๊ล่ะ หรือเจ้าจะใช้วิชากรงเล็บกระดูกขาว ของเจ้าก้ได้นะ แล้วที่เจ้ามาก่อความวุ่นวายที่นี่แล้วก้ให้มันแล้วกันไป หยวนๆ "

นักสืบอสูรโคนัน กล่าวแล้วหัวเราะอย่างเย้ยหยันว่า

" 55555 อย่างเจ้าจะมีชีวิตอยู่รอดถึงฝ่ามือที่ 2 ได้หรือป่าวยังไม่รู้เลย ก็ได้ ก็ได้ เจ้าแก่ไม่เจียมตัว อย่าพูดมากเสียเวลา เตรียมรับมือ "

พูดยังไม่ทันขาด คำ นักสืบอสูรโคนัน กระแทก พลังกรงเล็บกระดูกขาว 5 ส่วน ออกไปโดยเล็งที่ ช่วงบริเวณลิ้นปี่ หมายปลิดชีวิต นักพรตป๊อป ให้ตายคามือ

กรงเล็บของนักสืบอสูรโคนัน ทั้ง 5 นิ้ว หายเข้าไปในร่างของ นักพรตป๊อป ราวนิ้วเศษๆ พอ นักสืบอสูรโคนัน กระชากเล็บทั้ง 5 ออกมา เล็บทั้ง 5 ต่างชุ่มไปด้วยเลือด บาดแผลจากกรงเล็บมีเลือดไหลทะลักออกมา แต่สีหน้าของนักพรตป๊อป ยังคงยิ้มแย้มแจ่มใสอยู่ แต่ก็แสดงออกให้รู้ว่า นักพรตป๊อปบาดเจ็บสาหัส

นักสืบอสูรโคนัน กล่าวแล้วหัวเราะอย่างเย้ยหยันทับถมอีกว่า

" 55555 เก่งๆๆปรบมือให้ สมแล้วที่เป็นนักพรตป๊อป แต่เจ้ารู้หรือไม่ว่า กรงเล็บเมื่อกี๊ ข้าใช้พลังแค่ครึ่งเดียว แล้วสภาพเจ้าตอนนี้ข้าก็ดูออกว่าเจ้าบาดเจ็บสาหัส แล้วถ้าเจ้ารับข้าอีกกรงเล็บเดียว ชีวิตเจ้าก็คงไม่เหลืออีกแล้ว เปลี่ยนใจทำตามที่ข้าบอกดีกว่าน่า 5555 "

นักพรตป๊อป จึงกล่าวตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลช้าๆ เช่นเดิม ว่า

" อย่าเสียเวลาเลยท่าน ข้ามีการงานต้องทำอีกแยะ เนี่ยเดี๋ยวต้องไปจัด บทเพลงเย้ยยุทธจักร ตามคำขออีกเนี่ย ท่านอย่าเสียเวลาเลย ข้างานยุ่ง "

นักสืบอสูรโคนัน ด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว จึง พุ่ง กรงเล็บแหวกอากาศ โดย ใช้ วิชากรงเล็บกระดูกขาว ทั้ง 10 ส่วน หวังปลิดชีวิต นักพรตป๊อป ให้สิ้นซากไป โดยเล็งไปที่อกข้างซ้าย โดยตั้งใจว่าจะ ควักหัวใจ ออกมา เย้ยเหล่าชาวยุทธ และสาวกหอดารา ที่ยืนชมอยู่

ชั่วพริบตาเดียว กรงเล็บทั้ง 5 ก็พุ่งเสียบไปที่ หน้าอกทางด้ายซ้าย นิ้วทั้ง 5 จมหายเข้าไปทั้ง 5 นิ้ว
นักสืบอสูรโคนัน เกร็งกำลัง โดยตั้งใจจะให้เข้าไปลึกกว่านี้อีก เพื่อที่จะควักหัวใจ แต่ก็เข้าไปไม่ได้มากกว่านี้อีก จนนักพรตป๊อป กระอักเลือด ออกมา นักสืบอสูรโคนันจึงดึงนิ้วทั้ง 5 ออกมา

คิดว่าแค่นี้นิ้วทั้ง5ของเค้าก็คงจะเจาะเข้าไปทำลายหัวใจของ นักพรตป๊อป จนสิ้นชีพแล้ว พอดึงนิ้วทั้ง5ออกมา ก้เหมือนเดิม มีเลือดติดนิ้วออกมาชุ่ม ส่วนบาดแผลจากกรงเล็บทั้ง2แห่ง มีเลือดไหลทะลักออกมาแบบไม่ขาดสาย

แต่ นักสืบอสูรโคนัน ก็ต้องตกตะลึง เพราะ นักพรตป๊อป ก็ยังยืนอยู่ได้ หนำซ้ำยังกล่าววาจาโต้ตอบได้ด้วย แต่ น้ำเสียงก้ยังแฝงไว้ด้วย อาการบาดเจ็บสาหัส ยิ่งกว่าเดิม

" มาๆๆๆ อย่าเสียเวลาเลย รีบแสดง กรงเล็บที่ 3 ของเจ้าออกมาเถอะ นี่ไม่ทันแล้วเนี่ย ข้ามีงานสำคัญต้องทำ "

นักสืบอสูรโคนัน โมโหสุดขีด รวบรวมพลังทั้งหมด โดย จะใช้วิชาพลังฝ่ามือยมฑูต ซึ่งร้ายกาจกว่า
วิชากรงเล็บกระดูกขาว หลายเท่า และในขณะที่กำลังจะกระแทกฝ่ามือขวาออกไป ใส่ร่างของนักพรตป๊อป

ทันใดนั้นเอง ธิดาเทพ ใด้พุ่งตัวเข้าไปอยู่หน้า นักพรตป๊อป อย่างรวดเร็วชนิดไม่มีใครมองทัน เพื่อจะรับมือ นักสืบอสูรโคนัน แทนนักพรตป๊อป

โดยนางใช้ออกด้วย1 ในสุดยอดวิชาใน คัมภีร์นพเก้า ฉบับ รับรองสำเนาถูกต้อง และ สมบูรณ์ วิชานึง คือวิชา กรงเล็บเทพยดา 10 ส่วน

โดยกระแทกกรงเล็บเทพยดา สวน พลังฝ่ามือ ยมฑูต ของ นักสืบอสูรโคนัน จนเกิดประกายแสงที่เกิดจากพลังมหาศาลปะทะกัน วูบวาบเจิดจ้าขนาดใหญ่ ตรงจุดที่ทั้งกรงเล็บและฝ่ามือพุ่งปะทะกัน

แล้วพอแสงวูบวาบค่อยๆดับลง ภาพที่ปรากฏ ต่อหน้า ชาวยุทธ และเหล่าสาวกหอดารา ทั้งหลายคือ

แขนของธิดาเทพเสียบทะลุร่าง นักสืบอสูรโคนัน จนสุดแขน โดย นักสืบอสูรโคนัน กระอักเลือดก้อนใหญ่ และ อยู่ในสภาพแขนขวาหายไปทั้งแขน ไม่เหลือแม้แต่ ซากแขนขวา ตกอยู่ข้างๆร่างของ นักสืบอสูรโคนัน แต่อย่างใด เหลือแต่เพียงเศษชิ้นเนื้อไม่กี่ชิ้นตกอยู่

คาดว่า กรงเล็บเทพยดา ของนาง คงจะทะลวงจากฝ่ามือ ทะลวงแขน เข้าไปทะลุร่างออกทางด้านหลัง ของ นักสืบอสูรโคนัน

แล้ว พอนางกระชากแขน ออกจากร่าง นักสืบอสูรโคนัน เลือดจากกายของ นักสืบอสูรโคนัน จำนวนมากก็พุ่งฉีด ไปทั่วพื้นที่บริเวณการต่อสู้นั้น พร้อมทั้งเสียงร้องอย่างโหยหวน อย่างเจ็บปวดสุดชีวิต แล้วก็วิ่งหนีออกไปจากหอดารา แล้วทั้งวิ่งทั้งกลิ้งลงจากเขาดาราไปแบบสภาพสะบักสะบอม ตายแหล่มิตายแหล่

ธิดาเทพ ยังสะใจไม่พอ โดย ด่าไล่หลัง นักสืบอสูรโคนัน ว่า

" วู้วววว โธ่เอ๊ย ไอ้เด็กเปรต ปากเหม็นอย่างงี้ เก็บปากไว้อมออลล์ เหอะ ทุ๊ย เชอะ "

ชาวยุทธทั้งหลายเห็นดังนั้น จึงมีความเห็นตรงกันว่าแม้วรยุทธ ของ ธิดาเทพ จะสูงส่งแค่ไหน ฝีปากของนางยัง สูงส่งยิ่งกว่า แล้วใน ยุทธภพ นี้จะมีใครกล้าต่อกรกับนางอีกล่ะเนี่ย ดีนะที่นางเป็นชาวยุทธฝ่ายธรรมะ

แล้ว ชาวยุทธที่เหลือ พร้อมทั้งสาวกหอดารา ทั้งหลาย ก็วิ่งเข้ามาดูอาการ ของนักพรตป๊อป

ธิดาเทพ จึงถาม นักพรตป๊อป ด้วยความสงสัยว่า

" ทำไมท่านจึงไม่ตอบโต้ จะบอกว่าท่านไม่มีวรยุทธเลยก็ไม่น่าจะใช่ เพราะถ้าใช่ท่านคงตายไปตั้งแต่กรงเล็บแรกแล้ว "

นักพรตป๊อป จึงกล่าวด้วย น้ำเสียงนุ่มนวล เช่นเดิมแต่แฝงไว้ด้วยอาการบาดเจ็บสาหัส และอ่อนแรง ว่า

" ข้ามีเหตุผล ส่วนตัวของข้า เป็นความลับบอกใครไม่ได้ "

ธิดาเทพ จึง กล่าวด้วยความเป็นห่วงว่า

" ได้ๆ ท่านไม่อยากตอบข้าก็จะไม่ถาม แต่พวกมารนั่นมันคงไม่เลิกราแค่นี้แน่ ตอนนี้คนของพรรคข้า ส่งพิราบสื่อสาร รายงานมาว่า มีกองทัพของพรรคมาร ล้อมอยู่ที่เชิงหุบเขาดารานี้ คาดว่าไม่ต่ำกว่า 30000 ด้วยกำลังพลของคนพรรคตะวันจันทราของข้ารวมกับสาวกหอดาราของท่านที่มีอยู่ ก็ยังไม่เพียงพอที่จะต่อกรกับพวกมันได้ และสภาพของพวกเราในตอนนี้ ก็อยู่ในสภาพเหมือน เสือกำลังป่วย ถึงแม้ตัวข้าเอง กับ 6 เซียนน้อยหุบเขาท้อ จะมีวรยุทธสูงมากกว่านี้อีก 100เท่า ก็สู้กับกองกำลังทหารมหาศาลอย่างนั้นไม่ไหวหรอก เพราะจะยังไงพวกข้าก็เป็นแค่มนุษย์ ไม่ใช่เทพสวรรค์ เห็นทีพวกเราทุกคนในที่นี้คงจะต้องเอา ชีวิตมาทิ้งที่นี่เสียแล้ว คิดแล้วเศร้า ข้าเองยังไม่เคยมีสามีเลย กลับต้องมาตาย
พูดแล้ว มันเศร้า ... "

แล้วจู่ๆก็มีเสียงพูดดังก้องขึ้นมา จาก บนระเบียง หอคัมภีร์ ว่า

" แล้วทำไม ท่านไม่ส่งพิราบสื่อสาร ไปยังราชสำนักให้ยกทัพมาช่วยล่ะท่าน ข้าช่วยท่านได้นะ "

เสียงนั้นเป็นเสียงของ หญิงสาว วัยสะคราญประมาณ 25 กว่าๆได้ เจ้าของเสียงนั้นคือ

องค์หญิงโซซอโน

องค์หญิงโซซอโน เป็น ธิดาสุดที่รักของฮ่องเต้ องค์ปัจจุบัน นางชอบแวะเวียนเข้ามาขอประทานพร ที่หอดารานี้ อยู่เป็นประจำ โดยนางมักจะเข้ามาศึกษา วิชาการเรียนรู้ต่างๆ ที่หอคัมภีร์ โดยนางมักจะมากับคนสนิทรู้ใจข้างกาย คือ หัวหน้ามหาขันที สวยกงกง

และ วันนี้ก็ประจวบเหมาะเป็นอย่างยิ่ง ที่เกิดเหตุการณ์วุ่นวายขึ้น แล้ว บังเอิญ องค์หญิงโซซอโน กับ มหาขันที สวยกงกง ก็อยู่ด้วย โดยในช่วงเวลาที่เกิดเหตุ คนทั้งสองแอบซ่อนอยู่ในหอคัมภีร์พอดิบพอดี
กับที่เหล่าชาวยุทธที่หอดารา กำลังต้องการความช่วยเหลือพอดี

มหาขันที สวยกงกง กล่าวด้วยน้ำเสียงตุ้งติ้งอ่อนช้อย ตามสไตล์ว่า

" วิธีแก้ปัญหา มันก็ไม่ยากหรอก เราก็เอา นกพิราบจรจัด ของนังคนขี้เหร่คนนั้นน่ะ ส่งสารขอความช่วยเหลือไปยังราชสำนัก ขอกำลังทหาร สัก 50000 มาช่วย มันมีแค่30000 ใช่มะคะ 30000 เจอ 50000 ชนะใสๆ อ๊ายยยยย "

แล้วมหาขันที สวยกงกง ก็ มองมาที่ ธิดาเทพ แล้วกรีดนิ้วชี้ใส่ แล้วก็เอ่ยตามสไตล์เดิมว่า

" ว่าแต่ เจ้านกบ้านนอก ของหล่อนน่ะ ส่งสารเป็นป่ะ ไม่ใช่ พอบินเข้าไปในวังหลวง แล้วมาทำบ้านนอกเข้ากรุง จะมาทำเป็นพจมานเดินเข้าบ้านทรายทองไม่ได้นะ ส่งให้มันถูกๆคนหน่อยๆ เชอะ "

ธิดาเทพ จึงโต้ตอบไปด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว ว่า

" นังนี่ เดี๋ยวตบปากฉีก เก็บปากไว้แตกหน้าหนาว เถอะ อีหน้าหนอนชาเขียว เชอะ "

มหาขันที สวยกงกง เลย ยกมือทำถ้าจะตบ ธิดาเทพ แล้วกล่าวตามสไตลืเดิมว่า

" อ๊ายยยยย มาสิมา สวยนักหรือหล่อนน่ะ แม่จะตบหน้าเยินเป็นทิชชู่เปียกน้ำเลย อีบุ้งกระเฉด "

องค์หญิงโซซอโน เลยพูดสวน ตัดบทออกมาว่า

" พอๆๆๆ พอกันทั้งคู่เลย หน้าสิ่วหน้าขวานขนาดนี้ ยังจะมาทำเป็นเล่นกันอีก ท่านธิดาเทพ ทำตามแผนที่ มหาขันที สวยกงกง บอกโดยเร็วเถิด เดี๋ยวจะไม่ทันการณ์ "

แล้ว ธิดาเทพก็ส่งสาร ขอความช่วยเหลือ ให้ พิราบสื่อสารของตัวเอง ส่งไปยังราชสำนักเพื่อขอกำลังทหารมาช่วยกอบกู้สถาณการณ์

เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร ต่อไป โปรดติดตามตอนต่อไป

บทประพันธ์ โดย กิมย้วย

โอ๊ย..เหนื่อย พอแล้วขอตัวไปนอนก่อน พรุ่งนี้มีงานต้องทำ

ตาย...นี่เราพิมพ์ยาวขนาดนี้เลยหรอเนี่ย แต่ทำไมเนื้อเรื่อง เดินไปหน่อยเดียวเอง
สงสัยตอนนี้ บทพูดเยอะไปหน่อย ก็มันไม่รู้จะอธิบายให้เข้าใจยังไงง่ะ จะเขียนแบบข้ามๆเรื่องไปเยอะๆมันก้จะไม่เข้าใจ เนื้อเรื่องมันจะง่ายไปหน่อย

ยังไงถ้ายาวยืดไปหน่อยก้ขอ อภัย สามารถติชมได้ ถ้าบทพูดมันเยอะไปหน่อย ตอนต่อไปจะได้ลดๆลง

ป.ล.. คุณสวย อย่าโกรธผมนะ มันเป็นแค่หนัง ผมก็แค่ สร้างตามกระแสข่าวลืออ่ะครับ เผอิญชื่อ คุณสวย มันคล้องกับตัวละครด้วย เลย......นะๆๆๆ

หนังผมทุนสร้างน้อย ได้โปรดเห็นใจ และ ขอกราบอภัยงามๆ แทบตัก ขอรับ

สนุกจังเลย สะใจที่ไอ้นักสืบโคนันมันตายเสียที ไม่ชอบมันมานานแล้ว

ทำไมอยากให้นักสืบตาย กลัวนักสืบโคนันหรือค่ะ ยังไม่ตายหรอก เพียกแต่ตอนหลังได้มาอีกและปะฝีมือ กับจิวจีเยียก ยอมสยบราบคาบ

จิวจีเยียกคือศิษย์เอกของสำนักง๊อไป้นั่นเอง

อืม ตกลง อิทาจิ ตายเเล้วหรอครับ เเล้ว เทพ ธิดา คือ จิวจีเยียก เปล่าครับ

ขอบคุณ ท่านพ่อที่จะใช้ค่ายตีสุนัขมาช่วยข้าน้อย แต่ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมยังพอมีพลังวัตรพอที่จะต่อสู้กับเหล่าพรรคมารโลหิตได้ครับ

หอดารา ถึงจะสูงเฉียดฟ้า แต่สำนักง้อไป๊ ได้พัฒรา วรยุทธ มีดบินบินเหนือฟ้า ต่อให้มีปีกบินยากที่จะหนีได้


โปรดเข้าสู้ที่ตั้ง!!!!!!!!!

งั้น....ข้าเองก็พร้อม รับมือเจ้า นางชีเกรียนมารเฒ่า ......ทุกเมื่อ

ลูกเตา อย่าลงมือหนักไปนะลูก เดี๋ยว ว่าที่ ฮูหยินคนไหมพ่อ ช้ำหมด เดี๋ยวเวลาเข้าหอ จะไม่สวย

.....งั้น ข้าน้อยไม่ลงมือ ก็ได้

เห็นแก่ท่านพ่อบุญธรรม ขอรับ

ขอบใจลูกเตามากนะ ถ้านางรู้คงดีใจ

หนุกดี

นักสืบโคนัน ยัง ไม่ตายหรอกครับ ผมยังไม่ได้บอกว่าเค้าตายเลย

ถ้าเค้า ตายแล้วจะมี อุจิวะ อิทาจิ ได้อย่างไร

แล้ว อิทาจิ ก้เพิ่งเจอท่าน เทพ ROCH ปราบสิ้นซาก ไปเมื่อ วันที่ 24 เดือนที่แล้วเอง ลองเข้าไปดุ ความเห็นที่ 105

http://www.roch.clubdara.com/topic.php?topic=55&page=5

เอาไว้คืนนี้ค่อยมาเล่าต่อ พรุ่งนี้ค่อยมาอ่าน จะพยายามกระชับเนื้อเรื่องให้มากที่สุดแล้วกันนะครับ

อ้าวยังไม่ตายเหรอ หน้าแตกเลยเรา

ออครับ