คุยเฟื่องเรื่องสามก๊ก

ท่านมังกรหลับครับ
เตียนอุยทหารเอกโจโฉใช้ทวนสองเล่มเป็นอาวุธ ผมอยากทราบว่าน้ำหนักเท่าไร ใช่หกสิบชั่งไหม
เอาตามในหนังสือนะครับ

กระบี่ที่จูล่งชิงมาจากแฮหัวอิ๋นชื่ออะไรครับ

ถามมานี่ท่านไม่รู้หรือว่า ลองภูมิ เพราะคำถามเหล่านี้ท่านน่าจะรู้ดีอยู่แล้ว

ง้าวคู่เตียนอุยหนัก 80 ชั่งโดยประมาณ

รู้สึกจะไม่ใช่กระบี่นะน่าจะเป็นดาบ ชื่อ ว่าดาบ ชิ่งกัง (ตีด้วยเหล็กกล้าชั้นดี คมกริบราวใบมีดฤโกนเกาะที่ว่าหนายังโดนฟันขาดสะบั่นลงได้ )

กระบี่ที่จูล่งชิงมาจากแฮหัวอิ๋นคือกระบี่ซิ่งกัง
แต่เดิมนั้นโจโฉมียอดกระบี่อยู่2เล่ม
เล่มแรกคือ กระบี่อิเทียน ซึ่งกระบี่เล่มนี้โจโฉจะพกติดตัวไปทุกหนทุกแห่ง
อีกเล่มคือ กระบี่อิเทียน ซึ่งแฮหัวอิ๋นได้เป็นผู้รักษาไว้เป็นอาวุธประจำกาย
แล้วเหตุที่กระบี่เล่มนี้ไปเป็นของจูล่ง คือ เมื่อคราวที่โจโฉยกทัพ15หมื่นจะมาตีเล่าปี่ แต่เล่าปี่ได้หนีออกจากเมืองซินเอี๋ย แต่โจโฉก็ตามไปทัน แล้วได้เกิดการสู้รบกันที่ทุ่งเตงยางตั้งแต่ตีสาม กำฮูหยิน บิฮูหยิน และอาเต๊า ได้ไปปะปนกับราษฎรเพื่อหาทางรอด กองทัพเล่าปี่แตกกระเจิงไป เตียวหุยได้ไปตั้งรับที่สะพานเตียงปัน ขงเบ้งและกวนอูก็ออกไปขอความช่วยเหลือ ส่วนจูล่งก็ฝ่ากองทัพทหารของโจโฉไปคนเดียวเพื่อจะไปตามหาอาเต๊าและฮูหยินทั้งสอง จูล่งได้ฆ่าเหล่าขุนพลของโจโฉไปมากมาย จูล่งได้ฆ่าแฮหัวอิ๋นไปแล้วชิงซิ่งกังมาเป้นของตัว จูล่งได้สู้รบนานจนถึงบ่ายสามโมงจนพบอาเต๊าและฮูหยินทั้งสอง แต่นางบิฮูหยินได้ฆ่าตัวตาย เมื่อจูล่งกลับมามอบอาเต๊าให้เล่าปี่ แต่เล่าปี่กลับโยนอาเต๊าลงพื้นแลว่า"เพราะอ้ายเด็กน้อยคนนี้ทีเดียว จึงทำให้เราเกือบต้องเสียยอดทหารคนหนึ่งไป" จูล่งก็ร้องไห้ แลว่า"มาตรว่าตับไตไส้พุ่งต้องป่น...ย่อยยับข้าพเจ้าก็จะขอสนองพระคุณท่านจนกว่าชีวิตจะหาไม่" เมื่อโจโฉไล่ตามจูล่งมาถึงก็มาเจอเตียวหุยที่สะพานเตียงปัน เตียวหุยจึงออกอุบายให้ทหาร20คนไปเอากิ่งไม้มาผูกหางม้าแล้ววิ่งไปรอบๆบริเวณให้ฝุ่นตลบ ให้โจโฉสำคัญว่ามีทหารซุ่มอยู่มากมาย เตียวหุยจึงตะโกนว่า"ใครจะไปตามล่าจูล่งก็ต้องข้ามศพกูไปก่อน" เสียงเตียวหุยดังกัมปนาทจนทำให้ทหารโจโฉคนหนึ่งตกใจจนตกม้าไป เหล่าทหารโจโฉจึงพากันล่าถอยไป เตียวหุยจึงทำลายสะพานเตียงปันทิ้งแล้วกลับไปหาเล่าปี่ โจโฉจึงกลับมาดูอีกครั้งเห็นสะพานถูกทำลายไปจึงจะติดตามไป เหล่าที่ปรึกษาคิดว่าเป็นกลอุบายจึงพากันคัดค้าน โจโฉจึงว่า"เตียวหุยนั้นมีแต่ความกล้าหาญแต่หาความคิดมิได้ โจโฉได้ติดตามเล่าปี่ไปติดๆ เล่าปี่ถอยหนีจนไปพบแม่นำแห่งหนึ่ง เล่าปี่จึงว่า"ข้างหน้าเป็นแม่น้ำ ข้างหลังเป็นกองทหารโจโฉ เห็นทีคราวนี้กูจะไม่รอดแล้ว" ขณะนั้นเองก็มีเรือกองทหารลำหนึ่งแล่นมา เล่าปี่คิดว่าทหารโจโฉจึงว่า"ฟ้าเอ๊ยฟ้า เหตุใดจึงแกล้งข้าเช่นนี้" แต่ขณะนั้นเล่าปี่ก็เห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่หัวเรือ ในมือถือพัดขนนก เล่าปี่จึงตะโกนอย่างดีใจว่า"ขงเบ้ง คราวนี้ข้ามีโอกาสรอดแล้ว" ขงเบ้งจึงนำเรืเทียบฝั่งแล้วสั่งให้ทหารเข้าโจมตีเหล่าทหารโจโฉที่ตามมา ขณะที่ทั้งสองฝ่ายเข้าห่ำหั่นกัน กวนอูก็นำกองทหารตามมาจนสามารถขับไล่กองทัพของโจโฉไปได้

ท่านมังกรหลับนี่คบไม่ได้นะคับเนี่ยอ่านมาเยอะเหลี่ยมจัดแน่ๆเลย(เด๋วกัวเปนเหมือนขงเบ้ง)

ข้าขอคารวะท่านมังกรหลับด้วยใจจริง ที่ข้าถามท่านเพื่อลองความรู้ของท่านในเรื่องสามก๊ก

ผมจําได้ว่า มีอยู่ตอนหนึ่ง ที่ขงเบ้งเคยเกือบสุมาอี้จับได้ มันเป็นอย่างไงครับ

ตอนที่ ขงเบ้งดีดพิณ บนกำแพงปะ

มีอยู่ตอนหนึ่ง แต่รายละเอียดจำไม่ได้มากนัก ขุนพลจ๊กฟันได้หมวกของสุมาอี้ สุมาอี้นี้ต้องหนีไปกระเจิง

อ้อจำได้แล้ว เลียวฮัวเป็นคนฟันหมวกสุมาอี้ ยามนั้นอุยเอี๋ยนอิจฉาเลียวฮัวมาก

ท่านคิดว่าใครน่าสงสารทีสุดในสามก๊ก

โจโฉ

ขอประวัติกุยแก หน่อยครับ

สำหรับท่านปรมจารย์boy5753 อ้างอิงhttp://www.thaisamkok.com/forum/index.php?showtopic=167
กุยแกหรือกั๊วเจีย(Guo Jia)มีชื่อเป็นทางการว่า ฟ่งเซี่ยว เดิมทีคนผู้นี้อยู่ในสังกัดอ้วนเสี้ยวกุยแกอยู่กับอ้วนเสี้ยวพักหนึ่ง แต่พิจารณาเห็นว่า อ้วนเสี้ยวไม่มีน้ำยาจริงๆเขาจึงแอบปลีกตัวออกมาเสียอย่างเงียบๆและเมื่อได้พบโจโฉได
้คุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นแล้วโจโฉถึงกับอุทานออกมาภายหลังว่า"คนที่จะช่วยให้ข้าทำงานใหญ่ได้สำเร็จคือกุยแกนี่เอง"ในตอนที่กุยแกพบกับโจโฉนั้นเขาพึ่งมีอายุ27ปี
คราวที่โจโฉรบกับลิโป้และจับตัวได้จนประหารชีวิตยอดฝีมืออย่างลิโป้ได้สำเร็จนั้นก็เ
พราะอาศัยสติปัญญาของกุยแก ที่เสนอให้โจโฉติดตามรุกกระหน่ำลิโป้แบบไม่ให้ตั้งตัวติด กุยแกเป็นคนหนุ่มที่มองการณ์ไกลได้จริงๆ เขาเพียงแต่อ่านบุคลิกและภูมิหลังของคนที่เป็นคู่ศึกอย่างเจาะลึก ก็สามารถวินิจฉัยผลลัพธ์ออกมาได้ อย่างตอนที่กุยแกให้ความเห็นว่าคนบ้าบิ่นอย่างซุนเซ็กจะต้องตายโหงเพราะถูกลอบสังหาร

กุยแกทำนายล่วงหน้าราวกับตาเห็นจริงๆ เพราะหลังจากนั้นไม่นานซุนเซ็กก็ถูกทหารเลวสามคนที่มีใจพยาบาทแก้แค้นแทนเจ้าเมืองขอ
งตนที่ซุนเซ็กสั่งให้ฆ่าล้าโคตรมาแอบซุ่มทำร้ายจนเสียชีวิตในภายหลัง ว่ากันถึงกุยแกต่อไปตอนที่โจโฉไล่ตามล้างอ้วนเสี้ยวอดีตนายเก่าแบบไม่ยอมให้มีโอกาสพ
ักหายใจจนกระทั่งอ้วนเสี้ยวพ่ายแพ้อย่างราบคาบที่กวนตู้ หลังจากนั้นไม่นานก็ตรอมใจตาย คนในกลุ่มโจโฉหลายคนได้เสนอความเห็นว่า ควรติดตามไปทำลายล้างถิ่นอ้วนเสี้ยวให้ราบคาบ แต่กุยแกได้เสนอแผนขึ้นภูดูเสือกัดกันแก่โจโฉว่า ให้ทำที่จะไปตีเล่าเปียวเพื่อทำให้บุตรของอ้วนเสี้ยวคือ อ้วนถำกับอ้วนซงนั้นเข่นฆ่ากันเองเพราะว่าอ้วนเสี้ยวนั้นไม่ได้แต่งตั้งใครไว้เป็นทา
ยาทและคนทั้งสองก็ไม่กินเส้นกัน คงต้อก่อศึกสายเลือดกันเป็นแน่ เหตุการณ์เป็นไปอย่างที่กุยแกคาดไว้ โจโฉจึงได้มณฑลยีโจวอย่างง่ายดาย
เสร็จศึกคราวนี้โจโฉมอบตำแหน่ง"เหย่าหยางถิงเหา"ให้แก่กุยแกเป็นบำเหน็จ
อ้วนซงซึ่งแตกพ่ายไปนั้นได้หนีไปพึ่งบารมีของคนฮวนนอกด่านที่นำโดยอูหยวน
กุยแกได้เสนอให้ใช้กำลังติดตามอ้วนซงไป โจโฉเห็นดีตามความคิดกุยแกอีกสั่งเคลื่อนทัพใหญ่ไปตีรังฮวนทันที เมื่อใกล้ถึงชานแดนกุยแกก็เสนอแผนทำการศึกว่า"การทำศึกครานี้ต้องใช้แผนรวดเร็วปานสายฟ้าแลบจะมัวใช้ทัพใหญ่เดินทางไปแบบนี้คง
ไม่ได้ความเพราะข้าศึกจะรู้ตัวเสียก่อน" โจโฉจึงส่งกองทหารม้าเร็วเข้าจู่โจม พวกฮวนซึ่งทราบข่าวศึกเหมือนกันว่า โจโฉยกทัพใหญ่มาแต่ไม่คาดคิดว่าจะมาถึงไวขนาดนี้จึงแตกพ่ายยับเยิน กุยแกได้ทำประโยชน์ให้กับโจโฉไว้อย่างใหญ่หลวงในการสร้างรากฐานความยิ่งใหญ่ให้แก่ตร
ะกูลโจแต่น่าเสียดายเขาเป็นคนร่างกายอ่อนแอขี้โรคเขาจึงป่วยจนถึงแก่อนิจกรรมด้วยวัย
เพียง38ปีเท่านั้นเอง เสร็จจากงานศพโจโฉก็กราบทูลพระเจ้า...นเต้ขอให้เพิ่มยศตำแหน่งแก่กุยแกและได้รับกา
ร
พิจารณาปูนยศเป็น"จิงเหา(เจ้าพระยาภักดี)" ก่อนที่กุยแกจะถึงแก่อนิจกรรมนั้นยังได้แสดงสติปัญญาฝากไว้เป็นครั้งสุดท้ายเมื่อตอน
ป่วยหนักโดยเขียนสารลับฝากไว้ให้โจโฉว่าให้โจโฉไม่ต้องยกทัพไปล่าอ้วนซงที่เหลียวตงเ
พราะถ้าเราไม่ยกไปกงซุนคังเจ้าเมืองเหลียวตงก็จะกลัวว่าการเป็นศัตรูกับเรานั้นย่อมไ
ม่คุ้ม เมื่อคิดอย่างนี้ก็จะตัดศีรษะอ้วนซงส่งมาให้เราเอง ในไม่ช้ากงซุนคังก็ส่งหัวของอ้วนซงมาให้จริงๆ
กุยแกไม่เคยเขียนตำราพิชัยสงคราม ไม่เคยคุยให้ใครฟังจนเป็นที่น่ารำคาญโสตประสาท ในเวลาออกความเห็นเสนอแนะ เขาไม่เคยหักหน้าผู้อื่นว่าความคิดของคนอื่นใช้ไม่ได้ ทั้งที่เขาเป็นที่ปรึกษาอายุน้อยที่สุดของโจโฉและโจโฉก็ยกย่องเขาอย่างสูง ทั้งด้วยคำพูดและการกระทำ และกุยแกก็ไม่เคยวางมาดข่มผู้อื่น การที่เขาได้รับเกียรติอย่างสูงเมื่ออนิจกรรมไปแล้ว จึงเป็นสิ่งที่ทุกคนค้อมคำนับให้อย่างจริงใจ

อยากรู้ประวัติ3ก๊กแบบละเอียดๆนี่เลยครับhttp://www.thaisamkok.com/forum/

เว็บนี้เข้าประจำคับ และเป็นสมาชิกอยู่เวย ข้อมูลเพียบ แต่บางอย่างมันก็อบมาเก็บไว้ไม่ได้อะคับ

ตอบคุณกระบี่ไร้นาม

คนที่น่าสงสารมากที่สุดในสามก๊ก คือ ทหารตาดำๆที่ถูกเกณฑ์ไปทำศึกที่ไม่รู้ว่ารบเพื่ออะไรแล้วตายเพื่ออะไร

ตายเพื่อชาติคือเกรียติของทหาร เหอะๆ จริงๆคนที่น่าสงสารมีเยอะ อย่าง ทหารที่มาทำศึก ประชาชน ทหาร1คนตายก็มีลูกเมียอีกหลายคนต้องได้รับความเดือดร้อนเพราะขาดหัวหน้าครอบครัวในการทำมาหากิน โจรโพกผ้าเหลือง ก็น่าสงสารนะ พวกโจรโพกผ้าเหลืองพวกท่านคงจำได้ดี เขารวมตัวกันก็เพราะความอดยากและขันทีกังฉินเป็นเหตุ เขารวมตัวกันเพื่อรักษาชีวิตของเขาให้ดำรงอยู่ต่อไปและอยากเห็นแผ่นดินใหม่ ที่ดีกว่า แต่ในเมื่อเขาแพ้เขาถูกกับตาหน้าว่าเป็นโจร พวกเขาคงไม่ได้อยากเป็นโจรหรอกแต่ด้วยความแห้งแล้งอดยาก เขาคงไม่อาจทนเห็นคนในครอบครัวตายลงไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่ได้ทำอะไร เมื่ออยู่ก็ต้องตาย หากสู้อาจไม่ตาย พวกเขาจึงกบฏ ถ้าฮ่องเต้เอาใจประชา ปกครองในทศพิธราชธรรมมีหรือประชาชนจะกบฏ

ชอบ กุยแก ครับ เวทย์ธนูเพลิง นี่ใช้เก็บเลเวล ดี จริงๆ (ตอนเล่นทีเอส ) จุติมายิ่งเก่งกย่ายเลย เหอๆ อ่านประวัติ แล้วยิ่งชอบแหะ ขอบคุณนะครับที่หามาให้

ใช่ครับ ทหารและชาวบ้านน่าสงสารสุด อย่างตอนเกียงอุยนำทหารออกรบต้านจงโฮย เตงงายกลับได้เมืองไปก่อนแล้ว น่าสงสารทหารที่ออกศึก ตายโดยเปล่าประโยชน์เลย แล้วหากเป็นบุคคลสำคัญละครับ ใครน่าสงสารสุด