พรรคกระยาจก

หากพูดถึงอั้งชิดกงแล้ว ไม่กล่าวเลยมาถึงพรรคกระยาจกกันบ้างก็แลดูจะเป็นการกินข้าวแต่ไม่มีกับข้าวนะครับ ซึ่งพรรคกระยาจกหรือพรรคขอทาน ได้มีการกล่าวถึงในหลายๆเรื่องของกิมย้ง แต่ที่มีการกล่าวถึงอย่างโดดเด่นย่อมเป็นแปดเทพอสูรมังกรฟ้าและมังกรหยกทั้งสามภาค โดยหากนับกำลังพลแล้วถือได้ว่าเป็นพรรคอันดับหนึ่งในแผ่นดินกันเลยทีเดียว ซึ่งวิชาประจำพรรคกระยาจกก็คือสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกรและไม้เท้าตีสุนัข ซึ่งวิชาเหล่านี้ก็จะกล่าวต่อๆไปนะครับ ซึ่งพรรคกระยาจกที่เราจะกล่าวคือเป็นส่วนหนึ่งของประวัติแบบพอสังเขปในหน้าประวัติศาสตร์นะครับ
ซึ่งต้นกำเนิดของขอทานนั้นเชื่อกันว่า มาจากคนเร่ร่อนต่างชาติที่เข้ามาอาศัยอยู่ในประเทศจีน ซึ่งจะเป็นการรวมกลุ่มกันของแต่ละชาติซะเป็นส่วนใหญ่ จนในที่สุดชาวจีนจึงได้รวมกลุ่มกันบ้าง และถือได้ว่าเป็นชั้นชั้นที่ต่ำมากที่สุดในจีนตามพฤตินัยของชาวจีนโบราณ แต่เอาเข้าจริงพวกพรรคกระยาจกกับมีอำนาจที่สูงมากเลยทีเดียว ทั้งยังมีการแบ่งสายการดูแลกันอย่างดี บางทีก็มีทั้งขอทานจริงๆ ที่ร้องเพลง ขอทานเลย หรือต่างๆกันมากมาย แต่บางส่วนก็อาศัยการอาศัยหาเงินบริจาคจากเจ้าของร้านรวง(ค่าคุ้มครอง) ซึ่งหากไม่จ่ายก็จะคอยไปรบกวน ส่งกลิ่นเหม็น เสียงดังจนไม่เป็นอันขายกันเลยทีเดียว ก็ต้องยอมจ่ายไปในที่สุด แต่พรรคกระยาจกมีสัญลักษณ์อย่างไม้เท้าตีสุนัขและมีวีรกรรมอะไรบ้างก็ขอเชิญชมในวันพรุ่งนี้นะครับ

ต้องขอขอบคุณ บทความอิงเหตุผลของ พี่การ์ตูน สุดยอดแฟนพันธุ์แท้ นิยายกิมย้ง
ขอบคุณข้อมูล จาก เพจ รวมยุทธจักรกิมย้ง มังกรหยก

เรื่องงราวของ พรรคกระยาจก ยังไม่จบแค่นี้มาติดตามต่อ Part 2 ในวันพรุ่งนี้

พรรคกระยาจก ตอนที่ 2

องค์ชายองค์หนึ่งเคยตกทุกข์ได้ยากเหลือคณาด้วยภัยทางการเมืองจึงได้หลบหนี และเพื่อหนีการตามล่าจึงได้เป็นสมาชิกพรรคกระยาจก ถึงขั้นขึ้นเป็นระดับสูงพอสมควร ภายหลังเหล่าขอทานทั้งหลายรู้ฐานะที่แท้จริง จึงได้ช่วยเหลืออย่างแข็งขัน ทั้งยังกำจัดบรรดาลิ่วล้อของฝ่ายตรงข้ามให้อีกด้วย ในภายหลังองค์ชายองค์นี้ได้ช่วยเหลือบิดาของตนขึ้นเป็นฮ่องเต้และตนเองก็ได้สืบทอดอำนาจต่อมาในที่สุด แน่นอนว่าสิ่งของที่ได้พระราชทานให้กับพวกพรรคกระยาจกก็มีมากมาย
แต่หนึ่งในนั้นที่พระราชทานให้คือแส้หนังรูปกระบอกจะเรียกกันว่าแส้มังกร ซึ่งสามารถโบยตีขุนนางได้ ไม่เว้นแม้กระทั่งฮ่องเต้ ลืมบอกไปนิดนึงครับ สำหรับองค์ชายที่หลบหนีถึงขั้นไปพึ่งพรรคกระยาจกนั่นคือหลี่หลงจีหรือถังเสวียนจงฮ่องเต้ ที่ครึ่งแรกของชีวิตการปกครอง ได้ปกครองบ้านเมืองได้อย่างเจริญรุ่งเรืองจนถึงขีด แต่ครึ่งหลังหลงใหลสาวงามจนบ้านเมืองแทบจะล่มสลาย สาวงามคนนั้นคือหยางกุ้ยเฟย หนึ่งในสี่สาวงามของจีน(เป็นคนสุดท้าย) ซึ่งมีฉายาว่า “มวลผกาละอายนาง" และฝ่ายตรงข้ามคือเหวยฮองเฮาผู้ซึ่งมีความทะเยอทะยานอยากเป็นดั่งเช่นแม่สามีอย่างพระนางบูเชคเทียนนั่นเอง

ต้องขอขอบคุณ บทความอิงเหตุผลของ พี่การ์ตูน สุดยอดแฟนพันธุ์แท้ นิยายกิมย้ง
ขอบคุณข้อมูล จาก เพจ รวมยุทธจักรกิมย้ง มังกรหยก

เรื่องงราวของ พรรคกระยาจก ยังไม่จบแค่นี้มาติดตามต่อ Part 3 ในวันพรุ่งนี้

พรรคกระยาจก ตอนที่ 3
จากที่เรารุ้พอสังเขปในส่วนของพรรคกระยาจกในประวัติศาสตร์กันแล้ว คราวนี้มาในส่วนของนิยายกำลังภายในของกิมย้งกันบ้างดีกว่า แต่เรื่องนี้อาจต้องเล่าถึงแปดเทพอสูรมังกรฟ้าสักหน่อย เพราะมีการกล่าวถึงกันด้วยนะครับ
พรรคกระยาจกนั้นก่อตั้งขึ้นมาช้านานก่อนยุคแปดเทพอสูรมังกรฟ้า แต่ไม่ได้มีการทำให้เป็นระบบ จนมาถึงในยุคประมุขพรรคกระยาจกรุ่นแรก จึงได้มีการรวบรวมให้เป็นระบบระเบียบแบบแผนและมีการปกครองอยางเป็นระบบมากขึ้น จนมาในคนที่สองอย่างอวงเกี่ยมทง(วังเจี้ยนทง) ก็ได้มีการรวบรวมชาวยุทธเพื่อประกอบวีรธรรมอันเป็นที่เลื่องลือมากขึ้น แต่ที่มาโด่งดังสุดขีดคือยุคของเฉียวฟง(ขอใช้ชื่อนี้นะครับ ซึ่งน่าจะคุ้นหูกันที่สุด) ซึ่งมีทั้งคุณธรรมสูงส่ง วิทยายุทธอันยอดเยี่ยม แต่ภายหลังก็ด้วยชาติกำเนิดที่แท้จริงถูกเปิดเผย ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องร้ายแรงมากเพราะผู้นำพรรคกระยาจกก็เสมือนกองกำลังประชาชนคนจน ซึ่งต้องทำเพื่อชาติบ้านเมือง แต่ดันเป็นคนต่างชาติ จึงทำให้ต้องระหกระเหออกจากสำนักไปอยู่ที่อื่นกันเลยทีเดียว

ต้องขอขอบคุณ บทความอิงเหตุผลของ พี่การ์ตูน สุดยอดแฟนพันธุ์แท้ นิยายกิมย้ง
ขอบคุณข้อมูล จาก เพจ รวมยุทธจักรกิมย้ง มังกรหยก

เรื่องงราวของ พรรคกระยาจก ยังไม่จบแค่นี้มาติดตามต่อ Part 4 ในวันพรุ่งนี้

พรรคกระยาจก ตอนที่ 4

หลายๆแหล่งมักใช้ชื่อประมุขพรรคกระยาจกคนแรกว่าโจวชือเอี้ย แต่ตามความเข้าใจคือโจวซือเอี้ยไม่ใช่ชื่อ แต่เป็นเหมือนการเรียกให้เกียรติบรรพจารย์ผู้ก็ก่อสำนักซะมากกว่าครับ หากใช้คำว่าเรียกว่าอะไร ซึ่งเรียกว่าโจวซือเอี้ยก็ไม่ผิดครับ แต่ชื่อของประมุขพรรคคนแรก ไม่ได้มีกล่าวไว้นะครับ
ต่อกันในเรื่องของพรรคกระยาจกต่อนะครับ ภาคหลังจนมาถึงยุคมังกรหยก อั้งชิดกงก็เป็นประมุขพรรคกระยาจกคนแรกในเรื่องมังกรหยกนั่นเอง ซึ่งภายหลังได้พบทั้งความสามารถ ไหวหริบ ประกอบกับตัวเองบาดเจ็บจึงได้แต่งตั้งอึ้งย้งให้เป็นประมุขพรรคกระยาจกคนต่อไป ซึ่งอึ้งย้งก็ได้รับหน้าที่นี้มายาวนานเลยทีเดียว จนมาถึงมังกรหยกภาคสอง จึงได้มอบให้กับลู่อู่คา แต่สุดท้ายก็โดนฆ่าตายในที่สุด จากนั้นจึงได้มีการประลองเพื่อเลือกเจ้าสำนัก จึงได้เย่ลูฉีมาเป็นประมุขพรรคกระยาจกคนสุดท้ายในพรรคกระยาจกในมังกรหยกภาคสอง
ส่วนในมังกรหยกภาคสาม(ดาบมังกรหยก)ก็มีเกี่ยวกับพรรคกระยาจกคือการที่ประมุข(ซือฮวยเล้ง)คนก่อนถูกเซ่งคุนทำร้ายจนตายไป(แต่เซ่งคุนก็เจ็บไม่น้อยเช่นเดียวกัน) จึงมีการทวงความเป็นธรรมโดยสตรีชุดเหลืองจากสุสานโบราณ ซึ่งคนต่อมาที่ได้เป็นประมุขพรรคกระยาจกคือซืออั้งเจี๊ยะบุตรสาวของซือฮวยเล้งนั่นเอง

ต้องขอขอบคุณ บทความอิงเหตุผลของ พี่การ์ตูน สุดยอดแฟนพันธุ์แท้ นิยายกิมย้ง
ขอบคุณข้อมูล จาก เพจ รวมยุทธจักรกิมย้ง มังกรหยก

เรื่องงราวของ พรรคกระยาจก ยังไม่จบแค่นี้มาติดตามต่อ Part 5 ในวันพรุ่งนี้

พรรคกระยาจก ตอนจบ

หากมองไปดู จะเห็นได้ถึงความเท่าเทียมกันอย่างมากในพรรคกระยาจก ซึ่งไม่ได้มองที่ความเป็นผู้หญิงอย่างอึ้งย้งก็สามารถเป็นได้ แม้จะเป็นถานการณ์บังคับ แต่ก็ได้ด้วยความสามารถ แต่เรื่องนี้ยิ่งมาโดดเด่นอย่างมาในเรื่องของความเท่าเทียมกัน ในการที่ยอมให้เย่ลูฉี(หากมองแล้วเย่ลูฉีถือได้ว่าเป็นชายหนุ่มผู้สามารถในรุ่นนั้น ซึ่งจะเป็นรองก็แต่เพียงเอี้ยก้วยเท่านั้น)เป็นประมุขพรรคกระยาจกยิ่งทำให้เห็นถึงความเสมอภาคไม่ว่าจะชนชาติไหน สำคัญที่ความดีความสามารถ ซึ่งสะท้อนที่กิมย้งตั้งใจแต่งอีกอย่างหนึ่งจากบทเรียนในเรื่องของเฉียวฟงที่ภายหลังได้คนไร้สามารถมาปกครอง จนทำให้เห็นว่ามนุษยธรรมต่อหมู่มนุษย์ด้วยกันย่อมสำคัญกว่าความรักระดับชาติ
สิ่งเหล่านี้ทำให้เห็นได้ว่า พรรคขอทานกับเห็นคุณค่าของความเท่าเทียม แต่พรรคอื่นๆที่เป็นชนชั้นปกครองที่สูงขึ้นไปในสังคมนั้นกับไม่เห็นคุณค่าในสิ่งเหล่านี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่ได้จากความเท่าเทียมนั่นคือโอกาสนั่นเอง โอกาสที่จะได้รับในสิ่งที่ตนทำด้วยความสามารถของตน แล้วในสังคมนี้ละให้ความเท่าเทียมกันของความเป็นกับทุกคนแล้วหรือยัง ? แล้วเราเราท่านท่านหละ ให้โอกาสทุกคนด้วยความเท่าเทียมแล้วหรือยัง ?

ต้องขอขอบคุณ บทความอิงเหตุผลของ พี่การ์ตูน สุดยอดแฟนพันธุ์แท้ นิยายกิมย้ง
ขอบคุณข้อมูล จาก เพจ รวมยุทธจักรกิมย้ง มังกรหยก