หัวใจ.....เคยสับสน
เคยขาดคนเคียงคู่
เคย ไร้ชีวิตอันน่าดู
เคยไร้ซึ่งที่อยู่ของตัวตน
เทอกลับมาอีกครั้ง
ทำให้ความหวังมันเอ่อล้น
ที่ๆ เคยไม่มีฉันอยู่กลับกลายเป็นมี ตัวตน
นั่นคงเป็นเพราะคนอย่างเท อเข้ามา
เหตุ ใดถึงกลับมาเล่า
ทั้งๆที่เคยทำชีวิตฉันว่างเปล่า อย่างแสนสา
ถึง เทอกลับมา...ถึงทำให้ตัวฉันมี คุณค่า
ถึงเป็นแบบนั้นก้ออย่าคิด ว่าฉันจะกลับไป
ขอ อยู่อย่างไร้ตัวตนดีกว่า
จะขออยู่อย่างไร้เทอเข้ามา ให้ได้
จะพิสูจน์ว่าฉันมีที่ยืนแม้ไม่ มีเทอในหัวใจ
จวบจนประโยคสุดท้าย.....คนอย่าง ฉัน" เจ็บแร้วต้องจำ"





ขอบคุนสำหรับกลอนขอรับ 


