เราร้องไห้เงียบงัน
เราอาจจะปะทะสายลมหนาว
ที่โดดเดี่ยวเปลี่ยวร้าวเกินก้าวผ่าน
ยะเยือกนั้นสั่นคว้างกลางห้วงกาล
จึงใบไม้ร่วงรานก่อนการโรยรา
เธอล่ะ?ปะทะสายลมเหงาแห่งเราไหม?
หรือสะบั้นสั่นไหวในผืนผ้า
หรือโอบกอดแต่โมงยามความเย็นชา
หรือจมอยู่ใต้ภูผาปราการชิงชัง
ดูเธอสิ!ทิฐิผลิเนื้อหน่อ
เหมือนชอบพอให้ความรักถูกกักขัง
ขีดตัวเองในกรอบกฎอันบดบัง
ออกคำสั่งพิพากษาอาญาหัวใจ
เธอระเริงเพลิงน้ำตามากี่หน
ฉันจำนนทนเศร้ามาเท่าไหร่
ยามสบตาความว้าเหว่เร่ร้างไกล
ปล่อยหัวใจร้องไห้อย่างเงียบงัน
ฝ่ามืออัสนีบาต
14 ม.ค.53
เราร้องไห้เงียบงัน
|
ฝ่ามืออัสนีบาต |
#1 ฝ่ามืออัสนีบาต [ 18-01-2010 - 09:56:23 ] |
|
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#2 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-01-2010 - 17:36:17 ] |
|
![]() |
เด็กชายไร้นาม |
#3 เด็กชายไร้นาม [ 18-01-2010 - 20:16:10 ] |
|
... ![]() ![]() ![]() |
|