ปากคำปุถุชน
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
กาลเวลาแปรเปลี่ยนสรรพสิ่ง
เห็นมายาจึงจะเห็นความเป็นจริง
ยากเย็นยิ่งกว่าจะแจ้งประจักษ์ใจ
ปุถุชนคนที่ยัง"ไม่บรรลุ"
ย่อมลุ่มหลงวัตถุเป็นการใหญ่
เห็นเปลือกหนาสำคัญกว่าเป็นเนื้อใน
ย่อมหลงใหลและนึกเห็นว่า"เป็นจริง"
คนหาเช้ากินค่ำคนทำงาน
กว่าอาหารจะถึงปากยังยากยิ่ง
กว่าจะมีเรือนชานบ้านพักพิง
ย่อมต้องวิ่งหาเงินตรามาทำทุน
เมื่อเสร็จสิ้นการก่อร่างเพื่อสร้างตัว
ย่อมต้องการครอบครัวที่อบอุ่น
มีลูกหลานห้อมล้อมพร้อมแทนคุณ
นับเป็น"บุญ"ยิ่งใหญ่ในปุถุชน
ศาสดาสอนว่าสังสารวัฏ
สรรพสัตว์เกิด-ตายหมายหลุดพ้น
กว่าจะสุดทางทุกข์ที่ทานทน
ต้องเวียนวนเกิด-ดับนับกัปกัลป์
กว่าจะรู้จะเห็นว่าเป็นทุกข์
เมื่อความสุขกลายเป็นโทษโหดมหันต์
เมื่อทรัพย์สินที่เสาะหามาทุกวัน
กลับลงทัณฑ์ทุบตีจนเจียนตาย
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
กาลเวลาล่วงไปไร้ความหมาย
ปุถุชนยังเดินโดยเดียวดาย
ยังแหวกว่ายไล่ตามหา"ความจริง"
ฝ่ามืออัสนีบาต
24 ตุลาคม 2552
ปากคำปุถุชน
|
| ฝ่ามืออัสนีบาต |
#1 ฝ่ามืออัสนีบาต [ 24-10-2009 - 13:47:53 ]  |
|
|
| เด็กชายไร้นาม |
#2 เด็กชายไร้นาม [ 25-10-2009 - 10:35:42 ] |
|
|
... |
| เด็กชายไร้นาม |
#3 เด็กชายไร้นาม [ 25-10-2009 - 10:36:22 ] |
|
|
อ่อ...ตอนแรกไม่ขึ้นอะครับตอนนี้ขึ้นและ  ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้แต่งกลอนเลยอ่ะครับ...เดี๋ยวลองขึ้นบ้างสักกระทู้ดีกว่า... |
|