อสูรร้ายกรายมาข้าไม่หวั่นเพราะข้านั้น ร้ายกว่า บ้าอย่างเสือ
ทั้งปอดตับ จกยับ จับทั้งเครือ
กินไม่เหลือ จนหมดสิ้น ไร้วิญญาณ
เจ้าบทเจ้ากลอน
| เจ้านางละอองคำ |
#301 เจ้านางละอองคำ [ 16-11-2009 - 21:27:07 ]  |
 |
| เจ้านางละอองคำ |
#302 เจ้านางละอองคำ [ 16-11-2009 - 21:27:07 ] |
|
|
อสูรร้ายกรายมาข้าไม่หวั่นเพราะข้านั้น ร้ายกว่า บ้าอย่างเสือ ทั้งปอดตับ จกยับ จับทั้งเครือ กินไม่เหลือ จนหมดสิ้น ไร้วิญญาณ |
| เจ้านางละอองคำ |
#303 เจ้านางละอองคำ [ 16-11-2009 - 21:27:41 ] |
|
|
ของข้าอยู่ไหน ๆ ๆ ยังแต่งไม่เสดๆๆ มันเด้ง ๆ ๆ  |
| เจ้านางละอองคำ |
#304 เจ้านางละอองคำ [ 16-11-2009 - 21:43:40 ] |
|
|
เอาใหม่ๆ  อสูรร้าย กรายมา ข้าไม่หวั่น เพราะข้านั้น ร้ายกว่า บ้าอย่างเสือ ทั้งปอดตับ จกยับ จับทั้งเครือ กินไม่เหลือ แม้ซากศพ จบวิญญาณ แรงกระหาย กายร้อน ห่อนหวนหา สังหารบ้า ฆ่านับแสน แม้นสงสาร สนองตอบ ชอบใจ ให้สำราญ เลือดสาดฉาน แดงกาย หยดรายริน เพราะเป็น "ปอบ" จึงชอบแดกมนุษย์ บั่นคอกุด ดึงไส้ ไม่ถวิน ฉีกมัดเนื้อ เฉือนกาย หมายกัดกิน อร่อยลิ้น เหยื่อสิ้น ดิ้นดับแด นี่ แต่งกลอน มันต้องมีทั้งสัมผัสนอก สัมผัสในอย่างนี้นะไอ่น้องๆ  |
| เจ้านางละอองคำ |
#305 เจ้านางละอองคำ [ 17-11-2009 - 08:03:55 ] |
|
|
|
| เด็กชายไร้นาม |
#306 เด็กชายไร้นาม [ 17-11-2009 - 19:00:13 ] |
|
|
...  |
| ก๋วยเจ๋งจิง |
#307 ก๋วยเจ๋งจิง [ 24-11-2009 - 20:50:36 ] |
 |
หนาวเอยลมหนาวสั่นสะท้าน |
| เตียบ่อกี้ |
#308 เตียบ่อกี้ [ 24-11-2009 - 22:39:35 ] |
 |
 |
| เด็กชายไร้นาม |
#309 เด็กชายไร้นาม [ 26-11-2009 - 22:47:08 ] |
|
|
ลมพัดลานผ่านกายสายสั่นหนาว |
| เด็กชายไร้นาม |
#310 เด็กชายไร้นาม [ 26-11-2009 - 22:48:59 ] |
|
|
แต่กลอนต้องมีสัมผัส ใน นอก และฉันทลักษณ์ รวมทั้งยังต้องลงเทียงท้ายวรรคให้ถูกต้องครับ จึงจะไพเราะ  |
| เด็กชายไร้นาม |
#311 เด็กชายไร้นาม [ 26-11-2009 - 22:49:27 ] |
|
|
คห.ไม่ขึ้นครับ... |
| เจ้านางละอองคำ |
#312 เจ้านางละอองคำ [ 27-11-2009 - 01:19:13 ] |
|
|
ลมพัดใจ หวนให้ คนึงเยาว์ เพราะรักเจ้า หนาวลม เหมือนจมใจ |
| เจ้านางละอองคำ |
#313 เจ้านางละอองคำ [ 27-11-2009 - 01:30:09 ] |
|
|
หนาวทุกปี โอ้นารี นี้ไร้คู่ ข้ามฤดูผันผ่าน มิผ่องใส ต้องจมจินต์ ซึมเศร้า เหงาดวงใจ แม้นรักใคร เขามิได้ พาพบพาน สุดสงสาร ซมซานมิสิ้นสุด รักสะดุด คุดขมขื่น ใช่ชื่นหวาน เศร้าสะเทือน เฉือนใจ ในอาการ แม้ร้าวราญ ร้างรอน จำจรทน ________________________ และที่สำคัญ ต้องรู้จักใช้ภาษา สลับอักษร เล่นคำ ใช้คำไม่ซ้ำๆวกวน อีกทั้งท่วงทำนองความหมาย ไม่ขาดห้วง แต่ช่วงกัน ใช่สักแต่แต่งไปตามใจฉัน ทั้งๆที่ความหมายของบางคำไม่เกี่ยวกับบทอย่างเห็นได้ชัด |
| เด็กชายไร้นาม |
#314 เด็กชายไร้นาม [ 27-11-2009 - 17:20:10 ] |
|
|
ขุดครับ คห. 311 312 ไม่ยอมขึ้น |
| เทพสุรา |
#315 เทพสุรา [ 20-03-2010 - 01:52:04 ] |
 |
คนหนอคน แต่งมาได้ เจ้าบทเจ้ากลอนเอย ฮ่าฮ่า จบแล้ว ขอรับ เด๋วขึ้นตนใหม่ ---------------------------------------------------------------- สักวาหน้าหนาว สาวนอนตด เหม็นไปหมดทั่วมุ้งยุงบินหนี ตดของนาง นั้นร้ายกว่ายา ดีดีที ยุงบินหนี เพราะกลัวตดของนาง  |
| เด็กชายไร้นาม |
#316 เด็กชายไร้นาม [ 20-03-2010 - 23:51:04 ] |
|
|
คห.314 ไม่ขึ้นครับ... |
| เทพสุรา |
#318 เทพสุรา [ 21-03-2010 - 03:13:18 ] |
|
|
อยากบอกว่าไม่มีทางจะจางหาย มีหนึ่งเดียวที่คิดถึงยังมิวาย เป็นกลิ่นตดของน้องอาย เหม็นชิบหายจำขึ้นจัย (ต่อให้หน่อยครับ) |
| pumkin |
#320 pumkin [ 22-03-2010 - 00:18:35 ] |
 |
อนิจจาสังขาราเหมือนปลานก ต้องว่ายวกบินเตร่ระเหระหน ถึงร่างกายก็อย่าหมายของตน พอสิ้นชนพ์เน่าถมจมแผ่นดิน กลอนที่ดีควรจะมีทั้งสัมผัสที่สวยงาม คำที่ใช้ควรจะลึกซึ้งและทราบซึ้งใจ รวมถึงความหมายก็ควรจะมีความหมายที่เรียบง่ายที่สามารถอธิบายถึงชีวิตมนุษย์ได้เป็นอย่างดีขอรับ นี่คือกลอนในอุดมคติของข้าน้อยขอรับ |