วันเหงาๆในหน้าฝน

ท่ามกลางสายฝนกับคนเหงาๆ ห้วนคิดถึงวันวานที่ผ่านไป
เธอเคยกอดฉันอยู่ตรงนั้น ท่ามกลางสายฝนของเดือนนี้
รอยยิ้มของเธอยังตราตึงหัวใจของฉันไม่เคยลืม
สายลมพัดอ่อนๆพร้อมกลิ่นอายของไอดิน ยิ่งที่ให้รู้สึกถึงวันวาน
ดวงตาที่เปียกปอนไปด้วยละอองฝน ฉันเช็ดเบาๆด้วยมือข้างขวาอย่างอ่อนโยน
เธอเอียงอายมองหน้าฉัน แล้วซุกตัวบนหน้าอกของคนรัก
ภาพวันวานยังคงอยู่ของชายคนนี้
เดือนนี้มีเพียงฉันนั่งอยู่ที่เดิมๆ กับสถานที่ไม่เคยเปลี่ยน
มีแต่คนที่หายไป ไม่มีแล้วหญิงสาวคนนั้น
ไม่มีแล้วหัวใจของฉัน ......จากไปแล้ว
ตัวของฉันเปียกไปทั้งตัว ดวงตาของฉันเต็มไปด้วยน้ำตาของความคิดถึง
สายฝนคอยลบคาบน้ำตา แต่ไม่สามรถลบเธอไปจากใจฉันได้
เหงาเสียเหลือเกิน ยิ่งในช่วงหน้าฝนเธอรู้ไหม ว่าชายคนนี้ยังคิดถึง
ยังจดจำวันซึ้งๆของวันก่อน ไม่เคยหาย
แต่วันนี้ตัวฉันนั้นเดียวดาย
เพราะว่าเธอจากไปไม่กลับมา
น้ำตาที่รินไหล ยังคงระลึกถึงเธอเสมอมา
หลับสบายเถอะคนดี ที่รักคนนี้ยังคงอยู่
ยังเคยเก็บความฝันของเธอ เพื่อสานให้เธอต่อไป
รอคอยฉันน่ะที่รัก สักวันหนึ่งคนๆนี้จะไปหา
ดั่งคำที่ฉันเคยพูดว่า รักแท้มิอาจ พรากจากกัน

แด่...คนช่างฝันคับ

ถ้ามันเป็นแค่ความฝันก็คงดี จะได้ไม่ต้องเสียใจจนวันนี้

...........................................................................................................
.......................................................................................................
......................................................................................................

เฮ้อ..........................

ในจินตนาการ ของข้า นั่นคงเป็นภาพที่งดงามนัก แต่ก็.............












รู้สึกวังเวงเงียบเหงา ในใจรู้สึกมีความหดหู่อยู่ลึกๆ

เรื่องมันเศร้านะ..........ขอรับ