ใครรู้ตอนจบโปเยบ้าง ตอนที่หยางมี่เล่นนะคร้าบ

ใครรู้ตอนจบโปเยบ้าง ตอนที่หยางมี่เล่นกับหูเกอ ขอผู้รู้ช่วยอธิบายหน่อยคับ ขอบคุณคับ

หนิงไฉ่เฉินและเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน คนสองคนซึ่งไม่ควรรักกัน แต่ทั้งสองก็ไม่สามารถรอดพ้นชะตากรรมไปได้ ....เล่าขานกันว่าวัดหลัน ยั่วซื่อแห่ง เมืองหนันไหลมีปิศาจสาวยั่วยวนผู้ชายเพื่อดูดซับพลังชีวิต ชายคนใดที่ถูกปิศาจสาวดูดพลังชีวิตไปจะต้องถึงแก่ความตาย คำร่ำลือนี้น่าสะพรึงกลัวมากทีเดียว

เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนปิศาจจิ้งจอกสาวที่มีความเฉลียวฉลาด ปิงเอ๋อปิศาจกาเป็นศิษย์น้องของนาง เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนถูก ปิศาจต้นไม้พัน ปีควบคุมโดยการควักหัวใจของนางไปเก็บรักษาไว้ ปิศาจต้นไม้พันปีสั่งให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนดูดพลังชีวิตจาก มนุษย์ผู้ชาย มาเพื่อใช้ฝึกวิชา เนื่องจากเหล่าเล้าปิศาจต้นไม้เคยผิดหวังจากความรักมาก่อน ทำให้เกลียดชังความรักเป็นที่สุด เหล่าเล้าใช้ มนต์สะกด เนี่ยเสี่ยวเชี่ยน ถ้าหากเมื่อใดนางหลงรักมนุษย์ผู้ชาย ร่างที่แท้จริงของนางก็จะปรากฏออกมา ทำให้ไม่สามารถสมหวังใน ความรัก เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเชื่อคำพูดของเหล่าเล้า ทำให้นางกลายเป็นปิศาจที่ไร้ซึ่งความรัก

เสี่ยวเชี่ยนเป็นปิศาจสาวที่มองโลกในแง่ดี นางไม่สนใจความรักแต่อย่างใด ปรารถนาแต่เพียงการบำเพ็ญ เพียรเพื่อให้ได้เป็น มนุษย์เท่านั้น ที่สำคัญได้รับหัวใจที่เหล่าเล่าควักไปกลับคืนมา สิ่งที่น่าแปลกก็คือทุกครั้งหลังจากที่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนทำร้ายมนุษย์ นางจะเจ็บปวดหน้าอกมาก แม้ว่าเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนจะเจ็บปวดและเดียวดายก็ตาม ด้วยความที่มองโลกในแง่ดี ทำให้นางหนทาง แก้ปัญหาได้ในที่สุดและแล้วภัยพิบัติครั้งใหญ่ก็มาถึง เยี่ยนชื่อเสียนักพรตซึ่งมีวิชาอาคมแก่กล้าก็เดินทางมาถึงเมืองหนันไหล เยี่ยนชื่อเสียเก็บเนื้อเก็บตัวนานหลายปีเพื่อรอโอกาสกำจัดปิศาจทมิฬ ความอับอายที่พ่ายแพ้ในศึกครั้งก่อน ถึงแม้ว่าวันนี้เยี่ยน ชื่อเสียมีวิชาอาคมแก่กล้ากว่าเดิม แต่กลับไม่สามารถกำจัดปิศาจเล็กปิศาจน้อยแม้แต่ตนเดียว ที่เป็นเช่นนี้นั้นเนื่องจากเยี่ยน ชื่อสูญเสียความเชื่อมั่นในตนเองไปนั่นเอง ในสายตาเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน คู่ต่อสู้ของนางไม่ใช่เยี่ยนชื่อเสีย แต่กลับเป็นหนิงไฉ่เฉิน มนุษย์ที่ กำลังส่งเนื้อเข้าปากเสือ หนิงไฉ่เฉินเป็นบัณฑิตธรรมดาคนหนึ่งซึ่งรับจ้างส่งจดหมาย หนิงไฉ่เฉินเป็นคนมีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือผู้คน ไม่ว่าจะไกลเพียงใด ไม่ว่าจะลำบากลำบนเพียงใด เมื่อได้รับมอบหมายก็จะทำงานให้ลุล่วงไปทุกครั้ง
หนิงไฉ่เฉินไม่คิดเลยว่าจดหมายเพียงฉบับเดียวเท่านั้น ทำให้ตนต้องเข้าไปเกี่ยวพันกับปิศาจ ได้พบพานความรักต่างภพ

เรื่องราวทั้งหมดเป็นดังนี้ หนิงไฉ่เฉินได้รับการว่าจ้างจากหญิงคนหนึ่งให้นำจดหมาย ไปส่งให้เฉินปิ่งสามีของนาง ที่เมืองหนันไหลอัน ไกลโพ้น เมื่อหนิงไฉ่เฉินเดินทางมาถึงเมืองหนันไหลถึงได้รู้ความจริงว่าเฉินปิ่งเสียชีวิตไปแล้ว หนิงไฉ่เฉินตัดสินใจพัก ที่เมืองหนัน ไหลสักระยะหนึ่ง จากนั้นค่อยคิดอ่านว่าจะทำอะไรต่อไป เพื่อประหยัดเงิน ทำให้หนิงไฉ่เฉินต้องใช้วัดหลันยั่วซื่อเป็นที่ซุกหัวนอน
ทั้งหมดต้องโทษหนิงไฉ่เฉินที่ชอบช่วยเหลือผู้คน แส่หาเรื่องเอง ตกดึก หนิงไฉ่เฉินไม่เพียงทำลายภารกิจของเนี่ยเสี่ยวเชี่ยน ทั้งยังเกือบรู้ถึงฐานะที่แท้จริงของนางอีกด้วย เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเกรงว่าเหล่าเล้าจะเอาผิดนาง ทำให้นางต้องกำจัดหนิงไฉ่เฉินโดย ไม่มีทางเลือก วิธีการอันร้ายกาจที่เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนใช้กำจัดมนุษย์ก็คือนางจะเข้าฝัน จากนั้นก็สร้างภาพฝันที่สวยสดงดงามขึ้นมา ทำให้มนุษย์ผู้นั้นเคลิบเคลิ้มไม่อยากตื่นจากความฝัน ดวงวิญญาณก็จะหลุดลอยออกจากร่าง แต่สิ่งที่ทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนเจ็บใจ นั้นก็คือลาภยศสุรานารีซึ่งใช้ได้กับมนุษย์ทั่วไปนั้นกลับไม่สามารถใช้ได้กับหนิงไฉ่เฉิน หนิงไฉ่เฉินเป็นคนมีจิตใจดีงาม จิตใจคิดแต่เพียงช่วยเหลือคนอื่น ทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนต้องเหนื่อยกว่าทุกครั้งพฤติกรรมของเนี่ย เสี่ยวเชี่ยน ได้ล่อให้เยี่ยนชื่อเสีย ปรากฏตัวออกมา เยี่ยนชื่อเสียขัดขวางเนี่ยเสี่ยวเชี่ยนไม่ให้ให้ร้าย หนิงไฉ่เฉิน แต่สิ่งที่ทำให้เนี่ยเสี่ยวเชี่ยนหัวเราะไม่ออก

มันังไม่จบไม่ไช่เหรอ..........คราบ

เสี่ยวเซี่ยน ตายครับ เศร้าจัง

ตอนจบจบแบบไม่ค่อยจะรู้เรื่อง แต่ที่แน่ๆคือเสียวเชี่ยน(หยางมี่)จูบกับหนิงไฉ่เฉินแบบสุดยอดมากๆ

ตายครับ แต่เพราะอะไรต้องดูเอาเอง

หรอ

ตายแล้วตายอีอ่ะคับ

ตาย ได้ไงอ่ะ

ไม่หายใจ

ไม่หายไจ ถึงตาย อย่างนี้นี่เอง

มารอย่างพวกข้าพเจ้ามิหายใจหรอกขอรับ มิต้องกินอาหารด้วย (แต่ที่กินก็เพื่อเพิ่มพลังมารน่ะขอรับ)
พวกท่านมิใช่มารอย่างข้าพเจ้าท่านมิอาจรู้หรอก

มารอย่างพวกข้าพเจ้ามิหายใจหรอกขอรับ มิต้องกินอาหารด้วย (แต่ที่กินก็เพื่อเพิ่มพลังมารน่ะขอรับ)
พวกท่านมิใช่มารอย่างข้าพเจ้าท่านมิอาจรู้หรอก 555 ข้าพเจ้าแค่หยอกเล่นน่ะขอรับ
ด้วยความคารวะ