สุภาษิตคำพังเพย " แม้เก่า แต่มีค่า ไม่ไร้สาระ "

นับถือท่านมังกรหลบ และทุกท่านจริงๆ
ผมก้อเคยตั้งกระทู้ไว้อ่า ศิษย์เอี้eก้วe หายไปไหนเเล้ว ไม่รู้ อยากเอามารวมไว้ที่นี่อ่าครับ

งานวันเกิด ยิ่งใหญ่ ใครคนนั้น
ฉลองกัน ในกลุ่ม ผู้ลุ่มหลง
หลงลาภยศ สรรเสริญ เพลินทนง
วันเกิดส่ง ชีพสั้น เร่งวันตาย
ณ มุมหนึ่ง ซึ่งเหงา น่าเศร้านัก
หญิงแก่แก่ นั่งหงอย และคอยหาย
โอ้วันนี้ ในวันนั้น อันตราย
แม่คลอดสาย โลหิต แทบปลิดชนม์
วันเกิดลูก เกือบคล้าย วันตายแม่
เจ็บท้องแท้ เท่าไร ก็ไม่บ่น
กว่าอุ้มท้อง กว่าคลอด รอดเป็นคน
เติบโตจน บัดนี้ นี่เพราะใคร
แม่เจ็บเจียน ขาดใจ ในวันนั้น
กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส
ได้ชีวิต แล้วก็เหลิง ระเริงใจ
ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจจา
ไฉนเรา เรียกกัน ว่าวันเกิด
วันผู้ให้ กำเนิด จะถูกกว่า
คำอวยพร ที่เขียน ควรเปลี่ยนมา
ให้มารดา คุณเป็นสุข จึงถูกแท้
เลิกจัดงาน วันเกิด กันเถิดนะ
ควรแต่จะ คุกเข่า กราบเท้าแม่
รำลึกถึง พระคุณ อบอุ่นแด
อย่ามัวแต่ จัดงาน ประจานตัว

ยี่สิบสาม ธันวา กาคนดี
ให้เป็นศรี สังคม นิยมชน
ถ้าซื้อสิทธิ์ ขายเสียง ก็คือคน
สัปดน ไม่รักชาติ ขาดชีวิตเอย
ขอให้ทุกคนไปเลือกตั้งตั้งแต่เวลาสองโมงเช้า(๐๘.๐๐)ถึงสามโมงเย็น(๑๕.๐๐)
และอย่าไปซื้อสิทธิ์ขายเสียงนะครับ จะติดคุกเอาน้า

แต่งและสนับสนุนการเลือกตั้งโดย จอมยุทธ์มังกรน้อย

อย่าจับปลาหมอตายเพราะปากว่าไม่ตาเห็นกงจักรเป็นดอกบัวใต้น้ำมาปลากินมดน้ำลดตอผุด

ขำขำ

สุภาตโคลงโลกนิติ นำมาเยอะแล้ว ขอใช้สุภาษิตนี้ เตือนใจพวกเราชาวROCH

น้ำผึ้งหยดเดียว

ถึงคุณ shudshai ครับ กลอนบทนี้ผมเห็นด้วยครึ่งเดียวครับผม
งานวันเกิด ยิ่งใหญ่ ใครคนนั้น
ฉลองกัน ในกลุ่ม ผู้ลุ่มหลง
หลงลาภยศ สรรเสริญ เพลินทนง
วันเกิดส่ง ชีพสั้น เร่งวันตาย
ณ มุมหนึ่ง ซึ่งเหงา น่าเศร้านัก
หญิงแก่แก่ นั่งหงอย และคอยหาย
โอ้วันนี้ ในวันนั้น อันตราย
แม่คลอดสาย โลหิต แทบปลิดชนม์
วันเกิดลูก เกือบคล้าย วันตายแม่
เจ็บท้องแท้ เท่าไร ก็ไม่บ่น
กว่าอุ้มท้อง กว่าคลอด รอดเป็นคน
เติบโตจน บัดนี้ นี่เพราะใคร
แม่เจ็บเจียน ขาดใจ ในวันนั้น
กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส
ได้ชีวิต แล้วก็เหลิง ระเริงใจ
ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจจา
ไฉนเรา เรียกกัน ว่าวันเกิด
วันผู้ให้ กำเนิด จะถูกกว่า
คำอวยพร ที่เขียน ควรเปลี่ยนมา
ให้มารดา คุณเป็นสุข จึงถูกแท้
เลิกจัดงาน วันเกิด กันเถิดนะ
ควรแต่จะ คุกเข่า กราบเท้าแม่
รำลึกถึง พระคุณ อบอุ่นแด
อย่ามัวแต่ จัดงาน ประจานตัว

อืมส์ กลอนนี้เป็นกอลนที่ดีนะครับ เหมาะกับการสอนคนที่หลงผิด (ย้ำ ต้องหลงผิดเท่านั้น)
ผมจะบอกทุกท่านในที่นี้เลยว่า ผมเนี่ยแหล่ะ เป็นมาร แต่ขอเป็นมารที่มีคุณธรรม ดีกว่าเป็นเป็นธรรมมะที่อ้างคุณธรรมแต่ทำชั่ว กลอนบทนี้ผมก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน ผมก็ลองถามคุณแม่ดูแล้ว คุณแม่ผมบอกว่า "ถามหน่อยซิ? ว่าวันเกิดที่จัดกันทุกวันนี้เพื่ออะไร? ก็เพราะว่าวันเกิดของลูกถือว่าเป็นความภูมิใจอย่างหนึ่งของพ่อแม่ งั้นแม่ถามหน่อยซิ ว่าเราน่ะ เกิดมารู้จักคำว่าวันเกิดเลยไม่ ถ้าพ่อแม่ไม่มอบคำนี้ให้"
ผมก็ตั้งใจฟังอยู่ ไม่ได้พูดอะไรออกมา ได้แต่พยักหน้าอย่างเดียว แม่ผมเลยสอนต่อว่า "ผู้ใหญ่ ทำอะไรไม่จำ แล้วมักจะโทษเด็กเสมอ เด็กจะดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับการอบรม พ่อแม่สมัยนี้สอนแต่ว่า ตัวเองรักลูก แต่ไม่ค่อยจะสอนให้ลูกรักตนเอง แล้วการสั่งสอนของแต่ละคนก็ต่างกัน แม่ละเกลียดจริงๆเลย พวกพ่อ...ี่เง่าที่อ้างสิทธิ์ความเป็นพ่อแม่ บอกไม่ให้ลูกเถียง เพราะชั้นเป็นแม่แกนะ พอถึงเวลาจริงๆ ต่อให้เด็กมันผิดจริง มันก็ไม่ยอมรับว่ามันผิด เพราะมันคิดแต่ว่า ก็เป็นลูกน่ะสิ ถึงต้องผิด ดังนั้น ควรจะสอนลูกให้เถียงด้วยเหตุผล แต่ก็ไม่ควรให้ถึงกับก้าวร้าว เด็กผิดเป็น ผู้ใหญ่ก็ผิดเป็นเช่นกัน เด็กก็คน ผู้ใหญ่ก็คน" แล้วแม่ผมก็พูดอย่างสรุปๆเลยว่า "พ่อแม่สมัยนี้ ชอบโทษลูก ไม่โทษตัวเอง ดูอย่างพวกรายการปราบเด็กแสบซิ พอเอาซีดีที่บันทึกชีวิตความเป็นอยู่มาให้พ่อแม่ดู ก็ถึงกับร้องไห้ทุกคน เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็เพราะว่าตัวเองยังทำตัวไม่ดีเลย อันดับแรกเราต้องเป็นตัวอย่างที่ดีก่อน ดังนั้น ก่อนที่จะถามว่า ทำไมลูกตัวเองถึงเป็นอย่างนี้ ก็ต้องถามตัวเองก่อน ว่าเลี้ยงยังไงล่ะ? บอกว่าลูกให้อะไรบ้าง ต้องถามตัวเองก่อนว่า ให้อะไรลูกบ้าง มนุษย์ปัจจุบันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม แต่เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยเงิน แต่ถ้าพ่อแม่คนไหนที่คอิดว่าทำหน้าที่พ่อแม่อย่างดีที่สุด แต่ลูกกลับเลว ก็ต้องทำใจแล้วว่ามันเป็นกรรม"
ผมนี่ซาบซึ้งมากเลยครับ และผมภูมิใจที่มีคุณแม่ที่ดีอย่างนี้ คำกล่าวนี้เหล่านี้ผมว่านอกจากจะเตือนใจบรรดาลูกๆแล้ว ยังเป็นการเตือนใจพ่อแม่ได้อีกด้วย

สิบปากว่าไม่เท่าสองตาเห็น สิบปากเหม็นไม่เท่าปากเธอ

เค้าเล่าว่า....
ผู้หญิงอ้วนมักจะนิสัยดี
ผู้หญิงหน้าตาดีมักจะมีแฟนเป็นทอม
ผู้หญิงน่ารักแฟนมักจะไม่หล่อ
ผู้หญิงที่แฟนหล่อจำเป็นต้องรวย
ผู้หญิงอยากรวยต้องมีแฟนคราวพ่อ
ผู้หญิงช่างจ้อมีแฟนมากมาย
ผู้หญิงขี้อายมักเซ็กส์จัด
ผู้หญิงอวบอัดมักทำศัลยกรรม

เค้าเล่าว่า....
ผู้ชายนิสัยดีมักจะขี้เหร่
ผู้ชายที่หล่อมักไม่สุภาพ
ผู้ชายที่ทั้งหล่อ และสุภาพ มักเป็นเกย์
ผู้ชายที่หล่อ สุภาพ และไม่ใช่เกย์ มักแต่งงานแล้ว
ผู้ชายที่ไม่ค่อยหล่อ และนิสัยดี มักไม่มีสตางค์
ผู้ชายที่หล่อ นิสัยดี และมีสตางค์ มักจะคิดว่าเราเห็นแก่สตางค์ของเขา
ผู้ชายที่หล่อ แต่ไม่มีสตางค์ มักจะเห็นแก่สตางค์ของเรา
ผู้ชายที่หล่อและเป็นชายแท้ แต่นิสัยไม่ดี มักจะคิดว่าเราไม่สวยพอ
ผู้ชายที่เห็นว่าเราสวย และเหมาะกับเขา มักเป็นคนขาดความมั่นใจ
ผู้ชายที่หล่อ สุภาพ มีฐานะ และเป็นชายแท้ มักจะขี้อาย และกลัวการเริ่มต้น
ผู้ชายที่กลัวการเริ่มต้น มักเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงไม่

จีบผู้หญิงรูปสวยต้องง้อเก่ง
จีบผู้หญิงเรียนเก่งต้องให้สอน
จีบผู้หญิงซื่อ บื้อ ต้องออนซอน
จีบผู้หญิงใจร้อนต้องผ่อนตาม
จีบผู้หญิงรวยทรัพย์ต้องไฮโซ
จีบผู้หญิงคุยโม้ต้องหมั่นถาม
จีบผู้หญิงหลายใจต้องหลายตาม
จีบผู้หญิงลวนลามต้องรักนวล
จีบผู้หญิงน่ารักอย่าจีบเล่น
จีบผู้หญิงเยือกเย็นอย่าใจร้อน
จีบผู้หญิงรุ่นน้องต้องหมั่นสอน
จีบผู้หญิงรุ่นพี่ต้องเชื่อฟัง
จีบผู้หญิงนิสัยดีต้องดีด้วย
จีบผู้หญิงสวยรวยอย่าใช้เก่ง
จีบผู้หญิงอารมณ์ดีต้องคลื่นเครง
จีบผู้หญิงเอาใจเก่งต้องขี้งอน
จีบผู้หญิงตอแหลอย่าไปจีบมัน
จีบผู้หญิงหวังฟันให้ห่างเหิน
จีบผู้หญิงขี้ยาให้รีบเมิน
จีบผู้หญิงขี้เล่นต้องหลอกลวง
จีบผู้หญิงขี้เหงาต้องโทรหา
จีบผู้หญิงเล่นกีฬาต้องแอบปลื้ม
จีบผู้หญิงนัดเจออย่าขี้ลืม
จีบผู้หญิงขี้หึงต้องรักเดียว
จีบผู้หญิงบ้านไกลต้องคิดถึง
จีบผู้หญิงลึกซึ้งต้องห่วงหา
จีบผู้หญิงปากหวานต้องเจ้าน้ำตา
จีบผู้หญิงใจกล้าต้องชื่นชม
จีบผู้หญิงผิวคล้ำเราต้องขาว
จีบผู้หญิงผิวขาวเราต้อง ตี๋
จีบผู้หญิงบ้ากามต้องขี้
จีบผู้หญิงหน้าตาดีระวังมี เจ้าของ(หรือ ผอ สระ อัว) แล้ว
โปรดใช่จักรยานในการอ่าน 555+

เยี่ยมครับท่าน shudshai

ผู้ที่กระทำความน้อบน้อมแก่ผู้ที่ควรเคารพนอบน้อม
เมื่อละความรู้สึกตำต้อยได้
ย่อมดำรงอยู่ในฐานะอันสูงส่ง

พอใช้ได้ไหมท่านทั้งหลาย

กลายเป็นกระทู้โพสกลอนไปซะแล้ว

สุภาษิตคำพังเพย รู้ไว้ใช่ว่าใส่บ่าแบกหาม

ความหมาย ความรู้อันใดในโลกนี้แม้ไม่สามารถร่ำเรียนกันได้หมด
แต่ก้สามารถรับรู้รับฟังไว้ ด้วยอาจมีโอกาสได้ใช้ในทางใดทางหนึ่ง
และอาจเป็นประโยชน์ ต่อตัวเราและผู้อื่นได้

ชัยชนะที่สูงค่า คือชนะใจตนเอง
ช่วยตนเองให้หนัก ดีกว่าช่วยคนอื่นให้มาก
ชมด้วยคำหลอกไม่สำเร็จเท่าด่าด้วยคำจริง
ชายไร้ญาติ เพราะภรรยาจะไร้ค่าในครอบครัว
ชีวิตคนเราอยู่ได้เจ็ดวัน
ชีวิตคือความเศร้าในคนทุกข์ คือความสนุกในยามฝัน
ชีวิตเสือมีลาย ชาติชายมีชื่อ

1. มีลูกหลานชั่ว น่ากลัวกว่าผู้ร้าย

2. คิดจะทำดี อย่ารอรีถึงวันพรุ่ง

3. ร่ำรวยแต่โรคล้น ไม่สู้จนแต่ไร้โรคา

4. โรงเรียนสร้างวิญญาณ...บ้านสร้างนิสัย

5. ยอมรับผิดดีกว่าคิดแก้ตัว

6. สิ่งที่สอนคนเราไม่ได้คือ “สามัญสำนึก”

7. พอใจเท่าที่มี ยินดีเท่าที่ได้

8. เลิกเห็นแก่ตัวเมื่อไหร่ ก็สุขใจเมื่อนั้น

9. โลกจะสดใส ถ้าปลูกดอกไม้ด้วยเมตตา

10. ความพยายามครั้งที่ 100 ดีกว่าท้อถอยก่อนที่จะทำ

11. ศึกษาไปก็ไร้ค่า ถ้ากิริยามิดีงาม

12. ความโง่ของหัวหน้า...คือริษยาของลูกน้อง

13. มีเสรีภาพเกินอัตรา แม้เป็นเทวดาก็เสียนิสัย

14. เสียทรัพย์ไม่เป็นไร เสียนิสัยเสียทุกอย่าง

15. สิ่งเดียวที่จะทำให้คนชั่วคือ “คือการที่คนดีนิ่งดูดาย”

16. ทำแล้วเสียใจยังดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำ

17. กระบี่อยู่ที่ใจ แค่ไม้ไผ่ก็ไร้เทียมทาน

18. ใส่ใจคำนินทามีแต่เสียเวลาเปล่าๆ

19. หน้าตาอัปลักษณ์...ยังไม่หนักเท่าใจทราม

20. หากเดินตามรอยเท้าคนอื่น ก็ไม่มีวันมีรอยเท้าตัวเอง

21. เมื่อชะลอ มักหยุดชะงัก

22. หลงอำนาจ ความอุบาทว์จะตามมา

23. อบายมุขคือความสุขที่สังคมมี

24. อดกลั้นได้กำไร ตามใจจะขาดทุน

25. การดื่มเหล้าไม่ได้เมาที่ยี่ห้อสุรา....การศึกษาคือความรู้ที่ได้มาไม่ใช่สถาบัน

26. อย่าหลงคำยอ อย่าท้อคำหยาม

27. ยามศึกเรารบ ยามสงบเราปฏิวัติ

28. ถ้าคนไม่ปล่อยวางอดีต ก็จะไม่รู้จักอนาคต

29. มนุษย์แท้จริงแล้วไม่ได้โตด้วยอาหาร แต่โตได้ด้วยความลำบาก

30. เพื่อนใหม่และศัตรูเก่า อย่าเพิ่งไว้ใจ

31. ทุกอย่างต้องมีการเริ่มต้น จึงจะมีจุดจบ

32. ความคุ้นเคยก่อเกิดการดูหมิ่น

33. ดี-ชั่ว ไม่ได้เป็นกรรมพันธุ์

34. ตัวอย่างที่ดี มีค่ากว่าคำสอน

35. เงินกับคนโง่ อยู่ด้วยกันไม่ได้นาน

36. อย่าให้คำแนะนำ จนกว่าจะมีผู้ขอ

37. คนเราไม่สามารถรู้ทุกอย่างได้

38. หว่านพืชเช่นไร ย่อมได้ผลเช่นนั้น

39. ความรู้ทำให้คนองอาจ

40. อย่าหยิ่งเกินที่จะกล่าวคำว่า “ขอโทษ” อย่าอายหากจะกล่าวคำว่า “ไม่รู้”

41. รวย คู่กับ ประหยัด วิบัติ คู่กับฟุ่มเฟือย

42. ความอดทนคือบิดา ของคำว่า “สำเร็จ”

43. อย่าดึงต้นกล้าไว้ให้โตไวๆ

44. ผมหงอก คือดอกไม้ของมัจจุราช แต่เช่นกัน ผมหงอก คือบทสอนของชีวิต

45. ความดีไม่มีขาย อยากได้ต้องทำเอง

46. ใกล้ตายจึงจะหายา ใกล้มรณาจึงจะหาพระ

47. สงบอยู่ในบ้าน ดีกว่าจุ้นจ้านอยู่ในบ่อน

48. วิชาสร้างอำนาจ มารยาทสร้างเสน่ห์ การอ่อมน้อมถ่อมตนคือมนต์มหาเสน่ห์

49. ความดีกินไม่ได้ แต่ทำให้อิ่มใจ

50. เดินทางต้องรู้ทิศ ดำเนินชีวิตต้องรู้เป้าหมาย

51. คำนินทามีค่าเท่ากับเสียงคลื่น

52. อยู่อย่างประมาท มัจจุราชจะถามหา

53. เมื่อไม่ถือเขาถือเรา ก็ไม่มีเขามีเรา

54. ตามใจตนคือผลของความทุกข์

55. ศาสนาประจำชีพ ดีกว่าศาสนาประจำชาติ

56. ถ้าติดกระดุมเม็ดแรกผิด ก็จะติดเม็ดต่อไปผิดไปด้วย

57. คนเงียบเฉยน่ากลัวกว่าคนโวยวาย

58. คนที่ทำอะไรแบบโง่ๆ คือคนโง่แท้

59. คำหวานทำให้คนตาย

60. ปัญญาไม่ได้มีไว้สำหรับต้มกิน

61. รวยแต่ไม่ให้ก็ไม่ได้ต่างไปจากคนจน

62. ทำตัวน่าอิจฉา ดีกว่าทำตัวน่าสงสาร

63. เอาชนะใจได้ ก็เอาชนะทุกอย่างได้

64. ปัญญาทำให้เด็กเป็นผู้ใหญ่ได้

65. งานหนักไม่เคยฆ่าใคร แต่ที่ตายคือคนขี้เกียจ

66. หมากรุกยังต้องคิด หมากชีวิตจะไม่คิดได้อย่างไร

67. ทำตัวแข่งกับสังคม ความล่มจมจะถามหา

68. ทำบาปแลกบุญ จะขาดทุนไปเรื่อยๆ

69. มิตรคืออัญมณี ที่นานวันก็ยิ่งมีค่า

70. ถ้าขาดความยั้งคิด ชีวิตจะหมดความหมาย

71. ระวังตนเองดีกว่าระแวงคนอื่น

72. นกเกิดมาเพื่อบิน คนเกิดมาเพื่อทำหน้าที่

73. หวังพึ่งแต่คนอื่นหรือจะสู้พึ่งตัวเอง

74. ทำตามใจชอบจะได้รับสิ่งที่ไม่ชอบ

75. หากไม่หาโอกาสย่อมด้อยโอกาส

76. ฟังให้มากแล้วจะได้คู่สนทนาที่ดี


77. เมื่อโดดเด่นต้องพร้อมจะโดดเดี่ยว

78. เมื่อหยุดไม่ได้ก็จะเลยจุดหมาย

79. นักทำงานที่ดีย่อมใส่ใจเป้าหมายมากกว่าศัตรู

80. คิดไร้ขอบเขตเป็นเหตุแห่งความฟุ้งซ่าน

81. ถ้าไม่เคยผ่านทุกข์ ก็จะไม่รู้จักสุข

82. การทำดีก็คือการทำเพื่อผู้อื่น เพราะ ความสุขแท้เกิดจากการทำเพื่อผู้อื่น

83. สติแตกปัญญาก็มลาย

84. มีก็เป็นทุกข์ ไม่มีก็เป็นทุกข์ นี่แหละทุกข์

85. โง่ไม่เป็น เป็นใหญ่ยาก โง่แล้วอวดดีไม่มีทางเจริญ

86. โง่แบบฉลาด ดีกว่า ฉลาดแบบโง่ๆ

87. เพียงแค่คิด ผลสัมฤทธิ์ก็ไม่เกิด

88. ง่ายอยู่ที่ปาก ยากอยู่ที่มือ

89. ประสบการณ์แน่นอนกว่าวิชาการ

90. คิดว่าฉลาดเมื่อไหร่ ก็เริ่มโง่เมื่อนั้น ไม่รู้ไม่ได้แปลว่าโง่

91. อิ่มตาย ดีกว่า อดตาย

92. จนเพราะเกียจคร้าน จนตลอดชาติ จนเพราะขาดโอกาส จนไม่นาน

93. เสียความรู้สึกบาดลึกกว่าเสียใจ

94. ยามเด็กร้องหาแม่ ยามแก่แม่ร้องหา

95. ไม้เท้าของคนเฒ่าดีกว่าลูกเต้าอกตัญญู

96. ลูกที่รักพ่อแม่ย่อมทำแต่ความดี

97. ดูคนดูที่งาน ดูลูกหลานดูที่ความเคารพ

98. อย่าเห็นพ่อแม่ว่าโง่ อย่าเห็นนักเลงโตว่าฉลาด

99. ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีพระอรหันต์

100. พ่อแม่ไม่สอนลูก คือการปลูกความอุบาทว์

101. ลูกที่เกียจคร้าน ล้างผลาญสมบัติ

102. ถูกพ่อแม่ด่าว่า ดีกว่าถูกพาลายกย่อง

103. รักลูกให้ถูกทาง ต้องสร้างให้เป็นคนดี อย่าทำชั่วให้ลูกเห็น

104. รักพ่อแม่ เชื่อคำที่พ่อแม่สอน

105. ลูกเลวพ่อแม่เป็นทุกข์มากกว่าลูกจน ลูกร่ำรวยพ่อแม่เป็นสุขน้อยกว่าลูกเป็นคนดี

106. ปากที่พ่อแม่ให้ อย่าใช้ด่าพ่อแม่

107. พ่อแม่รักลูกทุกคน แต่ไม่ใช่ลูกทุกคนที่รักพ่อแม่

108. เท้าพ่อแม่อยู่ที่ต่ำจนบางคนก้มกราบไม่ถึง จะตอบแทนพ่อแม่ไม่จำเป็นต้องรอให้รวยก่อน

109. ไม่มีพ่อแม่คนไหนคิดร้ายต่อลูกก่อน

110. ชีวิตที่พ่อแม่ให้ จงใช้ทำแต่ความดี

111. คนที่ไม่อิจฉา ไม่ซ้ำเติมเรา คือ พ่อแม่

112. ถ้ามีแต่คนดีโลกนี้ก็ศิวิไลซ์

113. คนอกตัญญูให้ได้อย่างเดียวคือความฉิบหาย

114. งานแม้เล็กน้อย แต่หากทำสำเร็จก็มีค่ามาก

เครดิต http://my.dek-d.com/Writer/story/view.php?id=365735

อาจารย์เป็นแค่ผู้ชี้แนะ
แต่การเรียนรู้ขึ้นอยู่กับ ตัวเอง

อาจารย์คนสำคัญในเรื่อง "สามก๊ก"คือ สุมาเต๊กโช หรือมีฉายาว่า"อาจารย์แว่นน้ำ" ซึ่งเป็นอาจารย์ของกุนซือเก่งๆ หลายคน อย่างเช่น ชีซี ขงเบ้ง บังทอง

ไม่น่าแปลกว่าทำไมขงเบ้งถึงได้เก่งนัก เพราะเขาเป็นคนหิวความรู้เป็นที่สุด ถ้าเป็นเราคงเรียนไปพร้อมกับการคอยฟังเสียงสัญญาณบอกเวลาเลิกเรียน สำหรับสำนักศึกษาของอาจารย์สุมาเต๊กโช สัญญาณบอกคือ เสียงไก่พิเศษของอาจารย์ ซึ่งมันจะขันตอนเที่ยงตรงเป๊ะทุกวัน


ขงเบ้งยังไม่อยากเลิกเรียน เขาจึงคิดอุบาย พกข้าวเปลือกใส่กระเป๋าไว้ เวลาใกล้เที่ยงก็โยนให้ไก่กิน ไก่จิกข้าวเปลือกเพลินจนลืมขัน อาจารย์แว่นน้ำจึงต้องสอนต่อไป




หลายวันเข้า อาจารย์ชักหิวข้าว เลยสงสัย พอจับได้ว่าเป็นฝีมือของเจ้าขงเบ้งตัวแสบ อาจารย์จึงไล่ตะเพิดออกจากสำนักไปเลย เพราะอาจารย์ดีๆ สมัยก่อนถือว่า ผู้ที่สมควรที่จะได้รับความรู้ คุณสมบัติทางจริยธรรมเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ฉลาดแต่เจ้าเล่ห์นี่ไม่ไหว

แต่อาจารย์สุมาเต๊กโชแค่สั่งสอนขงเบ้งให้สำนึกเท่านั้น พอติดตามความประพฤติของเขาเห็นว่าทำตัวดีแล้วค่อยเรียกกลับมาเรียนเหมือนเดิม

มีตัวอย่างอีกตอนหนึ่ง เป็นการศึกษาของเพื่อนเกลอ 2 คนคือ

ซุนเซ็กกับจิวยี่

สองคนนี้เป็นคุณชายน้อยคนดังแห่งแดนใต้ จิวยี่เป็นเพื่อนรักกับซุนเซ็กมาตั้งแต่เล็กเพราะบ้านอยู่ใกล้กัน ด้วยฐานะของครอบครัวทั้งสอง ทั้งคู่จึงไม่ต้องดั้นด้นไปเรี่ยนที่สำนักไหน แต่เชิญอาจารย์เก่งๆ มาสอนถึงที่บ้านเลยทีเดียว

ซุนเซ็กเป็นคนฉลาด แต่โอหัง อวดดีมาตั้งแต่เด็ก ชอบดูถูกอาจารย์เสมอว่าไม่มีคุณสมบัติพอที่จะสอนเขา ซุนเซ็กจึงมักจะเปลี่ยนอาจารย์บ่อย


ผิดกับจิวยยี่ที่ไม่เคยเปลี่ยนอาจารย์เลย ซุนเซ็กจึงคิดว่าครูของจิวยี่ต้องเก่งมากแน่ๆจึงขอตามไปเรียนด้วย เมื่ออาจารย์ของจิวยี่เห็นซุนเซ็ก เขาดูออกทันทีว่า เด็กคนนี้โอหังลำพองนัก จึงแกล้งบอกว่า "ข้าไม่รับสอนศิษย์สองบ้าน"

ด้วยความอยากรู้ว่าอาจารย์ท่านนี้สอนจิวยี่อย่างไร ซุนเซ็กจึงบอกตัวเขาไม่ขอเป็นศิษย์ก็ได้ ขอเป็นแค่เด็กรับใช้ของอาจารย์ก็พอ อาจารย์จึงตอบตกลง วันหนึ่งอาจารย์พาจิวยี่-ลูกศิษย์ และซุนเซ็ก-เด็กรับใช้ ไปเดินเล่นเห็นผลไม้ต้นหนึ่งกำลังสุกน่ากิน อาจารย์จึงสั่งเด็กรับใช้ไปเก็บมา โดยมีข้อแม้ว่า "ห้ามปีนต้นไม้ให้เสื้อเปื้อนนะ" ซุนเซ็กทำท่าจะวิ่งไปเอาไม้มาสอย อาจารย์ก็ห้ามอีก บอกให้ใช้หัวคิดหน่อย ลูกไม้หล่นลงพื้นก็ช้ำหมดนะสิ

นานสองนานชุนเซ็กยังคิดไม่ออก จิวยี่จึงขออนุญาตอาจารย์เป็นคนเก็บให้ และแล้วจิวยี่ก็แก้สายรัดเอวออก เหวี่ยงขึ้นไปพันกิ่งไม้แล้วโน้มลงมาจนเก็บถึงได้อย่างง่ายๆ ซุนเซ็กเฝ้ามอง ทั้งทึ่งทั้งอาย อุทานว่า ทำไมง่ายๆแค่นี้เขาคิดไม่ออก

อาจารย์ได้ทีจึงสอนชุนเช็กว่า

"อาจารย์เป็นแค่ผู้ชี้แนะ แต่การเรียนรู้ขึ้นอยู่กับตัวเจ้าเอง"



ซุนเซ็กจึงได้เข้าใจ ไม่ใช่เพราะอาจารย์ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะสอน แต่ตัวเขาเองต่างหากที่ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเรียนรู้



จากนั้น ซุนเซ็กจึงละความยโสโอหังคำนับอาจารย์ และยอมเป็นศิษย์น้องของจิวยี่จนเติบโตขึ้นมาเป็นวีรบุรุษแห่งแดนใต้ ชื่อเสียงเลื่องลือ


เครดิต http://my.dek-d.com/Writer/story/viewlongc.php?id=365638&chapter=1

ดนตรี คืออารมณ์ของสวรรค์
ดินไม่อวดว่ากว้าง ฟ้าไม่อวดว่าสูง
ดีใจกับเสียใจมีคำตอบว่าจากไป และกลับมา
ดูด้วยตาหนึ่งครั้ง ดีกว่าฟังมาร้อยหน
เดือนหงายไม่นอน เดือนดับไม่ตื่น
ได้เกียรตินั้นง่าย รักษานั้นยาก
ได้เห็นรอยยิ้มดีกว่าได้ฟังเสียงร้อง
เดินด้วยขาตนเอง ดีกว่ารอคนมาพยุง

ถ้าเกิดอยากอ่านคนเป็น ต้องเป็นแบบโจโฉครับ