อยากทราบเกี่ยวกับ วีรบุรุษกู้บัลลังค์ครับ

อ่านเล่มนี้เล่มเดียวเก่งได้ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย

เด็กสมัยนี้ไฝ่เนอะ เก่งๆๆๆ

สมัยพี่อายุ 15 พี่ยังอ่านโดราเอมอนอยู่เลย

หนังสือมหาอาณาจักรฮั่น ของก่อศักดิ์ ไชยรัศมีศักดิ์ ที่ร้าน 7/11 มีขาย
...อุ้ย โฆษณาเปล่าเนี่ย

อุ้ย...แต่งตัวอย่างงี้จะเข้าร้าน เซเว่นได้ไงเนี่ย ร้านข้าวแกง มีขายป่าว

อยากเก่งอยากรู้เยอะๆบ้างๆ

ข้าน้อยก็ 17 แล้ว วันๆยังอ่านมังกรอหังการอยู่เลย เหอๆ

รู้สึกตอนจบผมไม่แน่ใจว่า แก่ชราตายครับ ฮั่นอู่ตี้นับว่าเป็นกษัตริย์ของราชวงศ์ฮั่นที่ครองราชได้ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์จีนครับถึง 54 ปี และเป็นช่วงที่ราชวงศ์ฮั่นตะวันตกเจิญรุ่งเรืองที่สุด แต่สุดท้ายแม้ตอนแรกจะดี แต่พอตอนหลังกับระวาดระแวงเพื่อนสนิทที่เคยร่มทุกข์ร่วมสุกันมาเลยสั่งฆ่าหมดเลยครับ คล้ายๆกับหลิวปังอะครับ

เป็นยุคที่รุ่งเรืองที่สุด แต่ว่ากลับเป็นสาเหตุให้ราชงวศ์ฮั่นก้าวสู่ความหายนะ
...เพราะที่ว่าฮั่นอู่ตี้ เปลี่ยนรูปแบบการปกครองจากแบบอู๋เหว่ย(ปรัญชาลัทธิเต๋า) มาเป็นเเบบลัทธิหยู(คำสอนที่อธิบายจากคำสอนของขงจื้อ) ที่เน้นปลูกฝังคุณธรรม กตัญญู ทำตามหน้าที่ จงรักภักดีเพื่อเชิดชูและความมั่นคงของฮ่องเต้
-----
จึงทำให้มีคนที่ทำงานเก่ง แต่ว่า คดในข้องอในกระดูก อยู่เยอะ กว่าคนที่ธาตุแท้ดีงาม ภักดี

คนที่เสนอเเนวคิดนี้ ในหนังสือบอกว่า ชื่อ ต่งจ้งซู-ใช่ตงฟางซั่ว ในละครรึเปล่า
ชื่อคล้ายๆกัน

...ในละคร
ที่วาดระแวงอาจจะเป็นเพราะว่า เคยถูกจางทัง หักหลังเพื่อน ทรยศ แล้วในภาค2 ฮ้องเต้ระแวง และอิจฉาเว่ยชิง ที่เป็นแม่ทะพ และเป็นพี่เขยด้วย เพราะเว่ยชิงเก่ง
------
อีกเรื่องต้องเป็นเรื่องม้าเหงื่อโลหิตแน่เลย
เว่ยชิงมี ฮั่นอู่ตี้อยากได้มั่ง

ฮั่นอู่ตี้ มีโอรสิดากี่องค์

ฮั่นอู่ตี้ มีโอรส ธิดา กี่องค์

ท่านมังกรหลับกล่าวเหมือนกับในบันทึกประจำตระกูลของผมเลย ขอบคุณคับที่ทำให้ผมทราบและยืนยันถึงการมีตัวตนอยู่จิงของบรรพบุรุษของผม ไม่ใช่เพียงนวนิยาย ขอบคุณคับผมว่าแล้วต้องมีผู้เชี่ยวชาญอยู่มาก แล้วก็มีจิง ฮือๆๆๆซึ้งนำตาจะไหล ขอบคุณทุกๆท่านมากมากจิงๆๆคับ นอนตายตาหลับแล้ว งั้นผมจะเล่าต่อให้ฟัง ฮั่นอู่ตี้ไม่เพียงฆ่าท่านหานซิ่นเท่านั้น เขายังจะฆ่าล้างตระกูลของเขาอีกด้วย.....แต่ตระกูลของท่านหานซิ่น หนีมาได้จากการช่วยเหลือ ของขุนนางท่านหนึ่งคับ ขอบคูณมากๆคับที่ให้การอนุเคราะห์ข้อมูลที่มีประโยชน์ ขอบคูณคับ

บันทึกประจำตระกูลคุนเลยรึคับ บรรพบุรุษของท่านที่ว่า คือใครละ

ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่า เส้นทางสายไหมจะก่อเกิดในสมัยนี้ด้วยนะเนี่ย ถ้าจำผิดก็แล้วกันไปละกัน

ดาบอาญาสิทธิ์ของหลิวปัง

หังการสิ้นพระชมน์ของฉินซืออ๋วงตี้ในปีก่อน คศ.210 ประเทศจีนก็กลับเข้าสู่ภาวะสงครามกลางเมืองอีกรอบ โดยมีกลุ่มต่อต้านราชวงศ์ฉินผุดขึ้นมามากมายในกลุ่มเหล่านี้กลุ่มที่มีกำลังเข้มแข็งที่สุดคือกลุ่มของขุนศึกเซี่ยงหวี่ ส่วนอดีตกำนันหลิงปังเป็นแค่กลุ่มกำลังเล็กๆ แต่สามารถบุกเข้านครเสียนหยางเมืองหลวงของรัฐฉินได้ก่อน ตามข้อตกลงใครบุกเข้าเสียนหยางได้ก่อนคนนั้นจะได้เป็นกษัตริย์คนใหม่ แต่เซียวเหอที่ปรึกษาของหลิวปังแนะนำให้ไม่รับตำแหน่งนี้เพราะกำลังไม่เข้มแข็งพอที่จะต่อกรกับขุนศึกเซี่ยงหวี่ที่กำลงบุกตะลุยบ้าเลือดเข้าเสียนหยางตามหลังมาติดๆ

สุดท้ายหลิวปังคิดดูแล้วก็เห็นตามนั้นยกตำแหน่งให้กับเซี่ยงหวี่ เซี่ยงหวี่ตั้งตนเป็นอ๋องแล้วก็แต่งตั้งกลุ่มต่างๆไปครองหัวเมืองในปกครอง โดยหลิวปังได้รับการแต่งตั้งให้เป็นฮั่นจงอ๋อง ไปครองเสฉวนดินแดนบ้านนอกในเวลานั้น หลิงปังแม้จะเจ็บใจแต่ก็ต้องจำยอมเพราะคิดแล้วสู้ไม่ได้จริงๆ พอไปอยู่เสฉวนซึ่่งเป็นเมืองเล็กๆ แม่ทัพนายกองต่างหมดกำลังใจหนีทัพไปเข้ากับเซี่ยงหวี่ทุกวัน สภาพกองทัพของหลิวปังอยู่ในภาวะระส่ำระสาย หลิวปังแม้จะรู้ก็ไม่มีปัญญาทำอะไรได้

วันหนึ่งขณะเซียวเหอที่ปรึกษาของหลิวปังขี่ม้าตรวจค่ายทหารก็ไปพบกับหานซิ่น นายทหารขนกระสอบข้าว ที่ต้องโทษประหาร ขณะเพชรฆาตจะลงดาบ หานซิ่นตัดพ้อขึ้นมาว่า "เสียดายนัก ตัวข้าไม่เคยมีนายที่เห็นคุณค่า วันนี้ต้องตายอย่างไร้ประโยชน์" เซียวเหอได้ยินเลยสั่งชะลอการประหารแล้วเรียกหานซิ่นไปคุย เซียวเหอตกใจกับความรู้ด้านการทหารของหานซิ่น จึงพยายามแนะนำให้หลิงปังแต่งตั้งหานซิ่นเป็นแม่ทัพ แต่จนแล้วจนรอดหานซิ่นก็เป็นแค่นายกองขนข้าว จนในที่สุดหานซิ่นน้อยใจจนตัดสินใจหนีไปตายเอาดาบหน้า เซียวเหอทราบข่าวถึงกับควบม้าไปตามกลับมาด้วยตนเอง แล้วพาเข้าพบกับหลิวปัง แล้วกล่าวกับหลิวปังว่า "หากท่านอยากเป็นอ๋องบ้านนอกต่อไป ก็ปล่อยให้หานซิ่นหนีไป แต่หากอยากเป็นฮ่องเต้ ก็ต้องแต่งตั้งหลิวปังเป็นแม่ทัพใหญ่" หลิงปังจึงเรียกหานซิ่นมาคุย แล้วก็ทึ่งในความรู้ความสามารถในการทหารที่เหนือกว่าตนเอง หลิงปังเริ่มเห็นทางที่จะเอาชนะขุนศึกเซี่ยงหวี่ได้เป็นครั้งแรก

หลิวปังจึงแต่งตั้งหานซิ่นเป็นแม่ทัพใหญ่ แต่เซียวเหอคัดค้านว่า แค่แต่งตั้งธรรมดาไม่พอ ต้องแต่งตั้งอย่างเป็นพิธีการ เพื่อสร้างฐานะของหานซิ่นให้เหนือกว่าแม่ทัพนายกองใดๆ ที่เคยรับใช้หลิวปังมาตั้งแต่ต้น ไม่เช่่นนั้น หานซิ่นคงไม่มีใครยอมรับในอำนาจบัญชาการทหารสูงสุด หลิวปังจึงมอบหน้าที่ให้เซียวเหอไปจัดการ

เซียวเหอจึงกำหนดวันดีขึ้น เรียประชุมแม่ทัพนายกองทั้งหลาย ตั้งประรำพิธีอย่างโบราณราชประเพณี หลิงปังแต่งตัวอย่างฮ่องเต้นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร ทันใดนั้น หานซิ่นก็ขี่ม้าขาวเข้ามาด้วยชุดออกศึกของแม่ทัพใหญ่ แม่ทัพนายกองที่ติดตามหลิวปังมาแต่ต้นเห็นเข้าต่างปรามาสว่า หานซิ่นเป็นแค่ทหารแบกข้าว จะเอามาเป็นแม่ทัพใหญ่ได้อย่างไร หานซิ่นกลับไม่สนใจ เดินเข้าไปในประรำพิธีรับดาบอาญาสิทธิ์พร้อมตราแม่ทัพใหญ่จากหลิวปัง พร้อมทั้งรับคำบัญชาจากหลิวปังให้เป็นแม่ทัพใหญ่มีอำนาจสิทธิ์ขาด สามารถใช้ดาบอาญาสิทธิ์ประหารคนที่ขัดคำสั่งได้ก่อนกราบทูล สิ้นคำนั้นของหลิงปัง เหล่าแม่ทัพนายกองแม้ไม่พอใจต่างก็กลัวจนหัวหด เพราะโผล่หัวออกมาย่อมถูกหานซิ่นกุดหัว

และหานซิ่นก็เป็็นแม่ทัพใหญ่ที่เหมาะสมที่สุด นำทัพทหารฮั่นตะลุยแย่งแผ่นดินจนชนะเซี่ยวหวี่ซึ่งได้ชื่อว่ายอดนักรบแห่งยุค ส่งให้หลิวปังได้เป็นปฐมจักรพรรดิ์แห่งราชวงศ์ฮั่น

ขีดดำๆมันคืออารายว้า