ใครมีวิชาตัวเบาสุงสุด

สราญรม วิชาตัวเบาน่าจะสูงสุด แต่ละวิขา เทพๆทั้งนั้น

ความรู้ข้าน้อยนิด เท่าที่นึกออกก็มีอยู่เท่านี้

วิ่งเร็วสุด - หลวงจีนกวาดลานแบกเซียวหยวนซันกะมู่หยงป๋อไปด้วย เซียวฟงยังตามไม่ทันเลย

กระโดดไกลสุด - เจี๊ยะพั่วเทียนกระโดดได้ไกลหลายสิบวา

กระโดดสูงสุด - ซีจุ๊แบกนางเฒ่าทาริกาและโอ้วเหล่าต้ายังกระโดดสูงเกือบสิบวา(ตอนนั้นพึ่งได้รับพลังภายในของอู่หยาจื่อมาคนเดียวเอง) และแน่นอนว่า อู๋หยาจื่อ นางเฒ่าทาริกา และ ลี้ชิวจุ้ย ก็คงกระโดดสูงได้พอๆกันนี้

Dashเร็วสุด - มีเยอะหน่อย เอาตัวที่เห็นชัดๆก็มี ตงฟางปุป้าย/เตียซำฮง/แม่นางชุดเหลือง

สุสานโบราณครับ มีในหนังสือ เอี้ยก้วยเจ้าอินทรีบอกไว้ว่าวิชาตัวเบาสำนักสุสานโบราณเป็นหนึ่งในแผ่นดิน

นี่ก็เป็นคำพูดของเอี้ยก้วยเช่นกัน ตอนคิ้วโชยยิ่มตาย

"ผู้เฒ่าผู้นี้จัดเป็นปรมาจารย์แห่งวิชายุทธ ฝ่ามือเหล็กล้ำเลิศ วิชาตัวเบากระเดื่องเลื่องลือเป็นหนึ่งในแผ่นดิน แต่กลับต้องมาถูกฝังอยู่ในดินแดนเปลี่ยวร้าง น่าสะทกสะท้อนเป็นอย่างยิ่ง"

นิยายของกิมย้ง วิชาตัวเบาแปรผันโดยตรงกับกำลังภายใน พวกกำลังภายในสูงส่งก็วิชาตัวเบาเป็นเลิศทั้งนั้นอะครับ

คงไม่พ้น เจี๊ยะพั่วเทียน ซีจุ๊ หลวงจีนกวาดลาน ( ต้วนอี้ก็อาจจะเป็นไปได้ )

ชอลิ้วเฮียง ก็ไม่เบา โกวเล้งส่งเข้าประกวด

เอาอีกและ คำถามที่หาคำตอบสุดท้ายไม่ได้ เพราะอิทธิฤทธิ์เช่นว่านั้นไม่มีอยู่จริง ค้างคาวปีกเขียวอุ้ยเจ็ดเชี้ยก็เก่งที่สุดในภาคนั้น ภาคอื่นก็ว่าคนอื่นเก่งสุด จะเทียบจากอะไรครับ...วิชาตัวเบาไม่รู้ตอบไม่ได้. แต่วิชาย่องเบาตีนแมวผมว่าขโมยขโจรไงครับเก่งสุด เหอๆๆ

ถ้านิยายกิมย้ง วิชาตัวเบาอันดับ1คือ บาทาเหินหาว ของพรรคสราญรมณ์ครับ

มนุษยค้างคาวซิค่ะ

บาทาเหินหาว น่าคิดค่ะ

Cr ; สามัญชน จนและโง่
ในทางศาสนาวิชาตัวเบาคงเปรียบได้กับจิตที่ปล่อยวางหลุดพ้นจากพันธนาการจนตัวเบา
สาวกพุทธนิกายต่างๆหรือพวกเต๋ามีวิธีบบรรลุขั้นสูงสุดไม่เหมือนกันเช่นเดียวกับวิชาแต่ละสำนัก

พระพุทธศาสนาได้เข้ามาสู่ประเทศจีนเป็นเวลากว่า 2,000 ปีมาแล้ว ประมาณหลังปี พุทธศักราช 65 คณะสงฆ์แห่งพระพุทธศาสนาตามบันทึกกล่าวว่า ได้รับการอุปถัมภ์บำรุงจากกษัตริย์ ซึ่งอาศัยอยู่ทางตอนเหนือของจังหวัดเกียงซู ( Kiang Su ) อันตั้งอยู่ไม่ไกลจากภูมิลำเนาของท่านขงจื้อ คณะสงฆ์กลุ่มแรก น่าจะเดินทางมาถึงก่อนหน้านี้แล้วหลายร้อยปี

ดังนั้น พระภิกษุชาวอินเดียและเอเชียกลาง จำนวนหลายพันรูปได้เดินทางมาสู่ประเทศจีน ทั้งทางบกและทางเรือ ในบรรดาพระสงฆ์ที่นำพระพุทธศาสนามาสู่ประเทศจีนเหล่านี้ ไม่มีใครโดดเด่นเทียบเท่าท่านโพธิธรรมได้เลย

แต่ในยุคของท่าน ไม่ค่อยมีใครรู้จักมากนัก นอกจากสานุศิษย์ของท่านเพียงไม่กี่คน ท่านโพธิธรรมเป็นสังฆราชแห่งนักบวชเซ็น ( มหายาน ) และนักศึกษากังฟูรวมแล้วหลายล้านคน ท่านเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันดีในพงศาวดารหลายแห่ง

Cr ; สามัญชน จนและโง่

การจัดลำดับจอมยุทธ ด้านวิชาตัวเบา จากสูงสุด
1. ???
2. นิรชนเลเวล 3
3. นิรชนเลเวล 2
4. นิรชนเลเวล 1
5. อริยะชนเลเวล 3
6. อริยะชนเลเวล 2
7. อริยะชนเลเวล 1
8. ปัญญาชนเลเวล 3
9. ปัญญาชนเลเวล 2
10. ปัญญาชนเลเวล 1
11. ปุถุชนเลเวล 3
12. ปุถุชนเลเวล 2
13. ปุถุชนเลเวล 1

Cr ; ดังตฤณ

มักมีผู้สงสัยว่าพระอรหันต์ท่านสัมผัสว่าใครเป็นอรหันต์ด้วยกันแบบไหน อันนี้หากกล่าวเป็นขั้นๆ ตามสัมผัสอันเกิดจากกระแสจิตของปุถุชนและอริยบุคคล เรียงลำดับจากต่ำไปหาสูง ก็คงพออนุมานได้ดังนี้

๑) ปุถุชนผู้มีราคะและโทสะกล้าแข็งขนาดยอมผิดศีลได้ ย่อมมองออกว่าใครมีราคะและโทสะกล้าแข็งขนาดยอมผิดศีลได้ กับทั้งเป็นพาลพอจะเหมาว่าคนทั้งโลกก็อาจผิดศีลได้เหมือนตนหากถูกเร้าใจมากพอ

๒) กัลยาณชนผู้มีความดีงาม ย่อมมองออกว่าใครมีความดีงาม แต่จะมองไม่ออกว่าใครบ้างที่ว่างจากความยึดมั่นว่ากายใจเป็นตัวตน

๓) อริยบุคคลชั้นโสดาบันผู้สามารถสัมผัสนิพพานเพราะว่างจากอาการยึดมั่นว่ากายใจเป็นตน ย่อมมองออกว่าใครว่างจากอาการยึดมั่นว่ากายใจเป็นตน แต่ยังไม่อาจรู้ได้ว่าใครบ้างมีราคะ โทสะ โมหะเบาบางลงแล้ว เพราะตนเองยังมีราคะ โทสะ และโมหะได้เท่าเดิม

๕) อริยบุคคลชั้นสกทาคามีผู้มีราคะ โทสะ และโมหะเบาบางลงแล้ว ย่อมมองออกว่าใครมีราคะ โทสะ โมหะเบาบางลงแล้ว แต่ยังไม่อาจรู้ได้ว่าใครบ้างที่สิ้นราคะและโทสะ

๖) อริยบุคคลชั้นอนาคามีผู้หมดความยินดีในกามคุณ และมีใจอันว่างจากการถูกกระทบกระทั่ง ย่อมมองออกว่าใครละกามคุณได้แล้ว และมีใจอันปลอดจากการกระทบกระทั่งแล้ว แต่ยังไม่อาจรู้ได้ว่าใครละความรู้สึกว่าเป็นตนได้เด็ดขาด

๗) อริยบุคคลชั้นอรหันต์ผู้ทรงฌาน มีความสามารถล่วงรู้วาระจิตคนอื่นได้แจ่มแจ้งแทงตลอด ย่อมรู้ได้ว่าจิตอันรู้ตื่นเบิกบานถาวรเช่นตนเป็นอย่างไร กับทั้งมองลงมาเห็นระดับจิตที่ต่ำกว่าตนได้ทะลุปรุโปร่ง แยกแยะถูกว่าใครเป็นปุถุชน เป็นกัลยาณชน หรือเป็นอริยบุคคลชั้นไหนๆ

พระพุทธเจ้าตรัสว่าผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นพระองค์ นี่ถือเป็นความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพุทธศาสนา พระอรหันต์ท่านมีประสบการณ์ทางจิตอย่างไรไม่มีใครในระดับจิตต่ำกว่าท่านจะไปล่วงรู้ได้ เรารู้เพียงคำพูดว่าพวกท่านมีจิตที่พรากแล้วจากกายใจ ไม่ยึดแล้วว่ากายใจเป็นตัวตน จึงได้แต่อนุมาน ว่าพวกท่านมองตัวเองด้วยความรู้สึกประมาณเดียวกับที่คุณมองคนอื่น ถ้านี่เป็นมุมมองที่แปลกประหลาดและยากจะจินตนาการ ก็แปลว่าเป็นเรื่องอจินไตย คือคุณ ‘ไม่ควรคิด’ ว่าเป็นอย่างไรเพียงด้วยการอาศัยประสบการณ์สามัญของตนเองครับ

ทั้งในยุทธภพและในสังคมปัจจุบันปากคนเหมือนอาวุธทิ่มแทงทำร้ายจิตใจ
การมีสติรู้เท่าทันความโกรธ เกลียด เคียดแค้น ชิงชัง ก็คือการฝึกวิชาตัวเบา
ความคิดและจิตของเรานั้นว่องไวยิ่งนักถ้าไม่มีสติย่อมตามกิเลสตัณหาไม่ทัน
้รักโลภโกรธหลงบุญคุณความแค้นคือจุดอ่อนที่ชาวยุทธควรรู้ตัวและรู้เท่าทัน

ร่างกาย(ปุถุชน) ความคิด(ปัญญาชน) จิต(อริยะชน) และความรู้ตัว(นิรชน) เรียงลำดับวิชาตัวเบาจากช้าไปเร็วสุดอ้างอิงจาก 2 ที่คือ
1_ในพุทธวัชรยาน มาจากคัมภีร์ธิเบต สำหรับผู้ที่ก้าวพ้นความเป็นปุถุชนแล้วเห็นว่า ร่างกาย ความคิด จิตและการรู้ตัว คือกายทั้ง 4 ที่ประกอบกัน Cr ; สามัญชน จนและโง่
2_ในวิชชาธรรมกาย http://th.m.wikibooks.org/wiki/วิชชาธรรมกาย

การฝึกลมปราณ การเข้าฌาน การทำสมาธิ การทำวิปัสสนา ก็เพื่อ รู้กาย รู้ทันความคิด รู้สภาพจิตและรู้ตัว ผู้สำเร็จมรรคผลย่อมเป็นยอดยุทธในวงการศาสนาและยุทธจักร

ให้เครดิต ค้างคาวปีกเขีว จริงๆอยากให้ขันทีวังหลวงผู้คิดค้นคัมภีร์ทานตะวันแต่ว่าไม่เคยเห็นหน้าเห็นตา555