ข้าน้อยจอมยุตร์sos005เรียนถามว่าใครรู้ประวัติของกิมย้งบ้างครับถ้ารู้ก็กรุณาบอกหน่อย

บอกหน่อยฮะ

เข้าเน็ต seach เอามั่งก็ได้คับ คนดังๆอย่างกิมย้งนะมีข้อมูลอยู่แล้ว

ขอทีช่วยข้าหน่อยมังกรหลับที่ข้าขอไว้

กิมย้ง (จินย้ง ; Jin Yong ; 金庸 ; Louis Cha) ชื่อจริง จาเลี้ยงย้ง เป็นนักเขียนนิยายจีนกำลังภายในที่ได้รับความนิยมมาก มักเขียนนิยายโดยแฝงเนื้อหาทางการเมืองบางอย่างไว้ โดยเฉพาะการวิจารณ์ระบบกษัตริย์ พรรคคอมมูนิสต์ และลัทธิเชื้อชาติฮั่นเป็นใหญ่

กิมย้งมีหนังสือพิมพ์เป็นของตัวเอง ชื่อ “หมิงเป้า” ปัจจุบัน กิมย้ง ยังมีชีวิตอยู่ และดูแลกิจการหนังสือพิมพ์


ประวัติ
เกิดเมื่อ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2468 ที่ อำเภอไฮ้เล้ง เขตไห่หนิง มณฑลเจ้อเจียง แห่งภาคตะวันออกของจีน เป็นบุตรคนที่สองของตระกูลที่มีฐานะ เริ่มอ่านหนังสือตั้งแต่วัยเด็ก เมื่อตอนอายุ 9 ขวบ ก็อ่านทั้งนิยายของจีนทั้งหมด และนิยายแปลของต่างประเทศ ในวัยเยาว์ได้อ่านวรรณกรรมคลาสสิกทั้ง 4 เรื่องของจีน ได้แก่ สามก๊ก （三国演义） ซ้องกั๋ง（水许传） ไซอิ๋ว（西游记） และความฝันในหอแดง （红楼梦）[1]

เริ่มศึกษาในปี ค.ศ. 1929 ที่โรงเรียนเจียเซียง ไห่หนิง มณฑลเจ้อเจียง, ปี ค.ศ. 1944 เข้าเรียนในภาควิชาภาษาต่างประเทศที่มหาวิทยาลัยการเมืองแห่งรัฐบาลกลาง （中央政治大学） ต่อมาปี ค.ศ. 1946 ได้ย้ายมาเรียนที่ภาควิชากฎหมาย มหาวิทยาลัยตงอู๋แห่งเซี่ยงไฮ้ เอกกฎหมายระหว่างประเทศ ในปี ค.ศ. 2005 ได้รับปริญญาดุษฎีกิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ และ ศึกษาปริญญาเอก ในภาควิชาการศึกษาตะวันออก เอกประวัติศาสตร์จีน ที่ เซนต์ จอห์น คอลเลจ มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์


ผลงาน
กิมย้ง หรือ จาเหลียงย้ง ได้สร้างผลงานจำนวน 15 เรื่อง โดยทั้งหมดที่กิมย้งเขียนล้วนเป็นนิยายกำลังภายใน เป็นเรื่องยาว 10 เรื่อง เรื่องกลาง 4 เรื่อง และ เรื่องสั้น 1 เรื่อง อันได้แก่ เรื่องสั้น 3 เรื่อง และเรื่องยาว 12 เรื่อง

จอมใจจอมยุทธ - 書劍恩仇錄 - Book and Sword: Gratitude and Revenge (พ.ศ. 2498)
เพ็กฮวยเกี่ยม หรือ กระบี่เลือดเขียว - 碧血劍 - Sword Stained with Royal Blood (พ.ศ. 2499)
มังกรหยก ภาค 1 - 射雕英雄传 - The Legend of the Condor Heroes (พ.ศ. 2500)
จิ้งจอกภูเขาหิมะ - 雪山飛狐 - Flying Fox of Snowy Mountain (พ.ศ. 2502)
มังกรหยก ภาค 2 - 神雕侠侣 - The Return of the Condor Heroes (พ.ศ. 2502)
จิ้งจอกอหังการ - 飛狐外傳 - The Young Flying Fox (พ.ศ. 2503)
กระบี่นางพญา - T: 白馬嘯西風 S: 白马啸西风 - Swordswoman Riding West on White Horse (พ.ศ. 2504)
ดาบนกเป็ดน้ำ - T: 鴛鴦刀 S: 鸳鸯刀 - Blade-dance of the Two Lovers (พ.ศ. 2504)
มังกรหยก ภาค 3 (倚天屠龍記) Heaven Sword and Dragon Sabre (พ.ศ. 2504)
กระบี่ใจพิสุทธิ์ - T: 連城訣 S: 连城诀 - en:A Deadly Secret (พ.ศ. 2506)
แปดเทพอสูรมังกรฟ้า - 天龙八部 - Semi-Gods and Semi-Devils (พ.ศ. 2512)
มังกรทลายฟ้า - T: 俠客行 S: 侠客行 Ode to Gallantry - (พ.ศ. 2508)
กระบี่เย้ยยุทธจักร - 笑傲江湖 The Smiling, Proud Wanderer - (พ.ศ. 2510)
อุ้ยเสี่ยวป้อ - T: 鹿鼎記 S: 鹿鼎记[[Deer and the Cauldron]- (พ.ศ. 2512-2515)
เทพธิดาม้าขาว - T: 越女劍 S: 越女剑- Sword of the Yue Maiden (พ.ศ. 2513)

ข้อมูลส่วนตัว:
ชื่อ: จินยง (กิมย้ง)
ชื่อเดิม: จาเหลียงยง
ชื่อภาษาอังกฤษ: Louis Cha
วันเดือนปีเกิด: 6 มิถุนายน ค.ศ.1924 ( พ.ศ. 2467), ปีจอ, ราศีลัคนาปลาคู่* ปัจจุบัน (ปี 2006) อายุ 82 ปี
*ในทางโหราศาสตร์ ผู้เกิดเดือนมิถุนายน ที่มีลัคนาอยู่ในราศีมีนซึ่งมีสัญลักษณ์ปลาคู่ หมายถึงว่าเวลาที่ผู้คนนั้น ถือกำเนิดออกมา กลุ่มดาวปลาคู่กำลังขึ้นอยู่ที่ริมขอบฟ้าด้านตะวันออก

ศาสนา: พุทธ
บ้านเกิด: เขตไห่หนิง มณฑลเจ้อเจียงแห่งภาคตะวันออกของจีน
ครอบครัว: เป็นบุตรคนที่สองของตระกูลที่มีฐานะ และมีการศึกษา

สิ่งที่ชอบที่สุด:
นักเขียน: ในประเทศ เสิ่นฉงเหวิน, ต่างประเทศ อเล็กซานเดอร์ ดูมาส์
กวี: ซูตงปอ
บุคคลในประวัติศาสตร์: ฟ่านหลี่ และจางเหลียง
อาหาร: ขนมหวาน
ดนตรีที่ชอบ: เพลงอุปรากรจีนหรืองิ้วผิงจี้ว์ （评剧）ซึ่งงิ้วของชาวจีนในฮวาเป่ย ตงเป่ย อยู่บริเวณเหนือปักกิ่งขึ้นไป
ประเภทภาพยนตร์: ภาพยนตร์เพลงยุคเก่า ภาพยนตร์เพลง-เต้นรำ
ยุคสมัย: ราชวงศ์ถัง
เมืองที่อยากไปอยู่ที่สุด: หังโจว
สิ่งที่อยากทำ: เรียนต่อ, เป็นนักวิชาการ

การศึกษา:
เริ่มการศึกษาปี ค.ศ. 1929 ที่โรงเรียนเจียเซียง ไห่หนิง มณฑลเจ้อเจียง, ปี ค.ศ.1944 เข้าเรียนในภาควิชาภาษาต่างประเทศที่มหาวิทยาลัยการเมืองแห่งรัฐบาลกลาง （中央政治大学） ต่อมาปีค.ศ. 1946ได้ย้ายมาเรียนที่ภาควิชากฎหมาย มหาวิทยาลัยตงอู๋แห่งเซี่ยงไฮ้ เอกกฎหมายระหว่างประเทศ ในปี ค.ศ. 2005 ได้รับปริญญาดุษฎีกิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ และขณะนี้ (สิงหาคม 2006) กำลังศึกษาปริญญาเอก ในภาควิชาการศึกษาตะวันออก เอกประวัติศาสตร์จีน ที่ เซนต์ จอห์น คอลเลจ มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์

อาชีพการงาน:
- ปี ค.ศ. 1947 เริ่มเข้าสู่วงการหนังสือพิมพ์ที่เซี่ยงไฮ้ เป็นผู้สื่อข่าวและนักแปลประจำหนังสือพิมพ์ต้ากงเป้า （大公报） ต่อมาได้ย้ายไปประจำที่ฮ่องกง โดยนั่งตำแหน่งก็อป...อีดิเตอร์ และปีค.ศ. 1955 เป็นผู้ช่วยบรรณาธิการ ซินหวั่นเป้า （新晚报）ที่นี่เอง จาได้พบกับเฉินเหวินถง? ได้กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกัน เฉินได้สร้างแรงบันดาลใจแก่จา

- ปี 1955 เริ่มเขียนนิยายกำลังภายในเรื่องแรกเป็นตอนๆลงในซินหวั่นเป้าคือเรื่อง “จอมใจจอมยุทธ” （书剑仇恩录โดยใช้นามปากกาจินยงหรือกิมย้ง

- ปี ค.ศ. 1957 เขาได้ลาออกจากงานหนังสือพิมพ์ มาเป็นผู้กำกับด้านฉาก และผู้เขียนบท ที่ เกรทวอลล์ มูวีฟ์ เอ็นเตอร์ไพรส์ และบริษัทโฟนิกซ์ ฟิลม์ ระหว่างนี้ ก็ยังเขียนนิยายกำลังภายในเป็นตอนๆ

- ปี ค. ศ. 1959 หวนกลับสู่วงการน้ำหมึก จาได้จับมือกับเสิ่นเป่าซินเพื่อนร่วมชั้นเรียนระดับมัธยม ก่อตั้งหนังสือพิมพ์หมิงเป้าในฮ่องกง โดยที่จานั่งตำแหน่งบรรณาธิการใหญ่เป็นเวลาหลายปี เขียนบทบรรณาธิการ และนิยายเป็นตอนๆ หมิงเป้าสร้างชื่อเป็นหนังสือพิมพ์ชั้นนำยอดนิยมแห่งฮ่องกง

- ปี ค.ศ.1972 จาเขียนนิยายกำลังภายในเรื่องสุดท้ายคือ （鹿鼎纪）อุ้ยเซี่ยวป้อ พร้อมประกาศวางปากกาอย่างเป็นทางการ

จากนั้น ได้ใช้เวลาหลายปีในการทบทวนและแก้ไขปรับปรุงงานเขียนของตน
ระหว่างนี้ นิยายกำลังภายในภายใต้นามปากกากิมย้ง ได้รับความนิยมอย่างระเบิดเถิดเทิงในหมู่คนที่พูดภาษาจีนในดินแดนต่างๆ ขณะเดียวกัน ก็ได้รับการนำไปสร้างภาพยนตร์ ละครทีวีนำเสนอเป็นตอนๆ ตลอดจนละครวิทยุ งิ้วในฮ่องกง ไต้หวัน และแผ่นดินใหญ่

- ช่วงปลายทศวรรษที่ 1970 จาได้เข้าร่วมเคลื่อนไหวกิจกรรมการเมืองในฮ่องกง เป็นหนึ่งในผู้ร่างกฎหมายแม่บทซึ่งเป็นกฎหมายรัฐธรรมนูญฮ่องกง (เบสิก ลอว์) แม้ว่าภายหลังเหตุการณ์ประท้วงเรียกร้องประชาธิปไตยที่จตุรัสเทียนเหมินในปี ค.ศ.1989 จาได้ลาออกจากสังเวียนการเมือง แต่ก็ยังเข้าร่วมการคณะกรรมาธิการเตรียมการที่จัดตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1996 เพื่อดูแลการถ่ายโอนอำนาจปกครองดินแดนฮ่องกงสู่รัฐบาลกลางแห่งปักกิ่ง

- ปี ค.ศ. 1993 จาอำลางานหนังสือพิมพ์ ขายหุ้นในหมิงเป้า จามีสินทรัพย์จากการขายหุ้นหมิงเป้าและค่าลิขสิทธิ์หรือค่ารอยัลตี้จากงานของเขา รวมประมาณ 600 ล้านเหรียญฮ่องกง

เกียรติภูมิ:
จาได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์มากมายจากประเทศชั้นนำของโลก มี
รางวัลเกียรติยศจากฝรั่งเศส ได้แก่ Chevalier de la Legion d’Honneur (1992)
Commandeur de l’Ordre des Arts et des Letteres (2004)

และได้รับเครื่องราชอิสริยาภรณ์จากอังกฤษ OBE – Order of the British Empire ตลอดจนได้รับปริญญาดุษฎีกิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ ในเดือนมิถุนายน ปี 2005

จายังได้รับการแต่งตั้งเป็นอาจารย์กิตติมศักดิ์จากกลุ่มมหาวิทยาลัยชั้นนำ ได้แก่ มหาวิทยาลัยปักกิ่ง มหาวิทยาลัยเจ้อเจียง, มหาวิทยาลัยหนันคาย, มหาวิทยาลัยชูโจว, มหาวิทยาลัยหัวเฉียว, มหาวิทยาลัยแห่งชาติชิงหัว, มหาวิทยาลัยฮ่องกง, มหาวิทยาลัยบริชติชโคลัมเบีย, มหาวิทยาลัยเสฉวน มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์ นอกจากนี้ ยังเป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์ของเซนต์ แอนโทนี่ คอลเลจ, ออกซ์ฟอร์ด& โรบินสัน คอลเลจ, แคมบริดจ์ และ Wynflete Fellow ของ แมกดาเลน คอลเลจ, ออกซ์ฟอร์ด

...นิยายกำลังภายใน 15 เรื่อง จากดาบปากกา…

จาได้รังสรรค์งานเขียนทั้งหมด 15 เรื่องด้วยกัน โดยเป็นนิยายกำลังภายใน 14 เรื่อง มีเพียง “เยี่ยว์หนู่เจี้ยน” （越女剑）เรื่องเดียวเป็นเรื่องสั้น นอกไปจากนี้ ยังมีงานเขียนประเภทอื่นๆได้แก่บทบรรณาธิการ บทวิพากษ์วิจารณ์สังคม, ปกิณกะ, เรื่องแปล และบทภาพยนตร์

สำหรับนิยายกำลังภายใน ที่สร้างชื่อให้แก่จา ได้แก่
*(เรียงตามลำดับการเขียน และการเผยแพร่)

1. ซูเจี้ยนเอินโฉวลู่-书剑恩仇录 ตีพิมพ์ครั้งแรกในเดอะ นิวส์ อีฟนิ่ง โพสต์ปี 1955 ฉบับพากษ์ไทยโดย น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง “จอมใจจอมยุทธ” ซึ่งเป็นชื่อเดียวกับภาพยนตร์โทรทัศน์

2. ...เสี่ยว์ซัน 碧血剑 ตีพิมพ์ครั้งแรกในฮ่องกง คอมเมอร์เชียล เดลี่ ปี 1956 ฉบับพากษ์ไทยของจำลอง พิศนาคะ และน.นพรัตน์ รวมทั้งบทภาพยนตร์ ซึ่งถอดเสียงจากชื่อเรื่องภาษาจีน (แต้จิ๋ว) “เพ็กฮวยเกี่ยม”

3. เส้อเตียวอิงสงจ้วน 射雕英雄传 ตีพิมพ์ครั้งแรกในฮ่องกง คอมเมอร์เชียล เดลี่ ปี 1957 ฉบับพากษ์ไทยโดยจำลอง พิศนาคะ ใช้ชื่อเรื่อง “มังกรหยก ภาค 1” ส่วนฉบับพากษ์ไทยของ น.นพรัตน์ ใช้ชื่อ “ก๊วยเจ๋ง ยอดวีรบุรุษ” และ ว.ณ.เมืองลุง ใช้ “มังกรเจ้ายุทธจักร”

4. เสี่ยว์ซันเฟยหู 雪山飞狐 เริ่มตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์หมิงเป้าในปี 1959 ฉบับพากษ์ไทยของ น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง “จิ้งจอกภูเขาหิมะ” ส่วนภาพยนตร์โทรทัศน์ไทยก็ใช้ชื่อเดียวกันนี้

5. เสินเตียวเสียหลู่ 神雕侠侣 เริ่มตีพิมพ์ ในปี 1959 ฉบับพากษ์ไทยโดย จำลอง พิศนาคะ ใช้ชื่อเรื่อง “มังกรหยก ภาค 2” ส่วนฉบับพากษ์ไทยของ น.นพรัตน์ ใช้ “เอี้ยก้วย เจ้าอินทรี” และ ว.ณ.เมืองลุง ใช้ “อินทรีเจ้ายุทธจักร”

6. เฟยหูไหว่จ้วน 飞狐外传 เริ่มตีพิมพ์ในปี 1960 ฉบับพากษ์ไทยของ น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง “จิ้งจอกอหังการ”

7. ไป๋หม่าเซี่ยวซีเฟิง 白马啸西风 ตีพิมพ์ครั้งแรกในหมิงเป้าปี 1961 ฉบับพากษ์ไทยโดย จำลอง พิศนาคะ ใช้ชื่อเรื่อง "นางพญาม้าขาว" ฉบับพากษ์ไทยของ น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง .ม้าคำรณตะวันออก" ต่อมาผู้แปลคนเดียวกันใช้ชื่อเรื่องใหม่ว่า “เทพธิดาม้าขาว”

8. ยวนยัง เตา 鸳鸯刀ตีพิมพ์ครั้งแรกในหมิงเป้าปี 1961 ฉบับพากษ์ไทยโดย น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง “อวงเอียตอ” สำหรับ “อวงเอียตอ”ฉบับภาษาไทยนี้ รวมเล่มเดียวกับ “กระบี่นางพญา”

9. อี่เทียนถู่หลงจี้ 倚天屠龙记ตีพิมพ์ครั้งแรกในหมิงเป้าปี 1961 ฉบับพากษ์ไทยโดย จำลอง พิศนาคะ ใช้ชื่อเรื่อง “มังกรหยกภาคสามและสี่” สำหรับฉบับแปลโดย น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง “ดาบมังกรหยก

10. เหลียนเฉิงเจี๋ยว์ 连城诀 ตีพิมพ์ครั้งแรกในเซาท์ อีสต์ เอเชียวีคลีปี 1963 ฉบับแปลพากษ์ไทยของ น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง “หลั่งเลือดมังกร” ต่อมาผู้แปลคนเดียวกันใช้ชื่อเรื่องใหม่ว่า “กระบี่ใจพิสุทธิ์” ส่วนภาพยนตร์โทรทัศน์ใช้ชื่อ “มังกรสะท้านบู๊ลิ้ม”

11. เทียนหลงปาปู้ 天龙八部 ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1963 ฉบับพากษ์ไทยโดยน.นพรัตน์ใช้ชื่อเรื่อง “แปดเทพอสูรมังกรฟ้า” ส่วนฉบับแปลโดยจำลอง พิศนาคะชื่อเรื่อง “มังกรหยกภาคห้า” หรือ “มังกรหยกภาคสมบูรณ์”

12. เสียเค่อสิง 侠客行 ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี 1965 ฉบับพากษ์ไทยโดย น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง “เทพบุตรทลายฟ้า”

13. เซี่ยวอาวเจียงหู 笑傲江湖 ตีพิมพ์ครั้งแรกในหมิงเป้าปี 1967 ฉบับพากษ์ไทยโดย น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง “กระบี่เย้ยยุทธจักร”

14. ลู่ติ๋งจี้* 鹿鼎记 ตีพิมพ์ปี 1969-1972 ฉบับพากษ์ไทยโดย น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง “อุ้ยเซี่ยวป้อ”

15. เยี่ยว์หนี่ว์เจี้ยน** 越女剑 ตีพิมพ์ 1970 ฉบับพากษ์ไทยโดย น.นพรัตน์ ใช้ชื่อเรื่อง “กระบี่นางพญา” สำหรับภาพยนตร์โทรทัศน์ใช้ชื่อเรื่องเดียวกันนี้ สำหรับ “กระบี่นางพญา”ฉบับภาษาไทยนี้ รวมเล่มเดียวกันกับ “อวงเอียตอ” และ “เทพธิดาม้าขาว”

ถ้าต้องการรายละเอียดเพิ่มก็บอกผมนะครับ

นี่คือรูปของท่าน

แก่แล้วยังหล่ออยู่เลย

ข้าน้อยไรความสามารถคงต้องศึกษาอีกนาน

แกแล้วเหรอเนีย ผมนึกว่าอายุ60ชะอีก

จะขอเล่าชีวิตการทํางานของท่านนะครับ

กิมย้งมีชื่อจริงว่า จงเหลียงหยง เกิดที่เมืองไห่หนิง มณฑลเจ๋อเจียง ในสมัยราชวงศ์ชิง (พระนางซูสีไทเฮา) จบมหาวิทยาลัยฉงชิ่ง มณฑลเสฉวน และทำงานด้านหนังสือพิมพ์มาตลอด ได้รับยกย่องว่าเป็นนักหนังสือพิมพ์ชั้นยอด เป็นนักวิจารณ์การเมืองชั้นเยี่ยม

ในช่วงที่บ้านเมืองเกิดความขัดแย้งระหว่างฝ่ายคอมมิวนิสต์ของเหมา เจ๋อ ตุง กับฝ่ายประชาธิปไตยของเจียง ไคเช็ก จึงดิ้นรนออกจากจีน และในปี 2490 ก็ย้ายไปอยู่ฮ่องกง ต่อมาในปี 2492 เมื่อฝ่ายคอมมิวนิสต์ได้รับชัยชนะ และเจียง ไคเช็กได้หนีไปตั้งหลักอยู่ที่ไต้หวัน กิมย้งตัดสินใจไม่ไปไหน อยู่ที่ฮ่องกงไปตลอด โดยทำงานทั้งหนังสือพิมพ์และภาพยนตร์ แต่ไม่ประสบความสำเร็จ ในปี 2498 จึงลองเขียนนิยายด้านยุทธจักร เรื่องแรกคือ "จือเกี่ยมอึงชิ่วลก" หรือจอมใจจอมยุทธ์ ต่อมาได้แก่ "เพ็กฮ้วยเกี่ยม" "เซาะซัวปวยฮู้"

กระทั่งเล่มที่ 4 กิมย้งก็แจ้งเกิดเต็มตัวในเรื่อง "เสี่ยเตียวเอ็งย้งตึ่ง" หรือ "มังกรหยก" เรื่องราวความรักและการผจญยุทธจักรของก้วยเจ๋ง-อึ้งย้ง นั่นเอง ผลงานชิ้นนี้ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์เฮียงกั้งเซียงป่อ ซึ่งคนอ่านติดกันงอมแงม บางครั้งที่กิมย้งเขียนต้นฉบับไม่ทัน จึงต้องมีมือสำรองช่วยเขียนให้ไปก่อน บางครั้งโอเค บางครั้งเตลิดออกนอกลู่นอกทาง จนกิมย้งต้องโยงเรื่องกลับคืนมา

หลังประสบความสำเร็จสูงสุดจากมังกรหยกภาค 1 กิมย้งมีเงินตั้งตัวชนิดเปิดหนังสือพิมพ์เป็นของตัวเอง ชื่อ "หมิงเป้า" จากนั้นจึงเขียนมังกรหยก ภาค 2 รุ่นเอี้ยก้วย-เซียวเหล่งนึ่ง" เป็นที่โด่งดังไม่แพ้กัน กิมย้งเริ่มเขียนยุทธจักรนิยายตั้งแต่ปี 2498-2514 รวมทั้งสิ้น 15 เรื่อง (ใน 16-17 ปี) ได้แก่ 8 เทพอสูรมังกรฟ้า อุ้ยเซี่ยวป้อ กระบี่เย้ยยุทธจักร (เดชภัมภีร์เทวดา) ดาบมังกรหยก ตอนหลังเลิกเขียนเพราะไม่ค่อยมีเวลา เนื่องจากต้องดูแลกิจการหนังสือพิมพ์ กระทั่งหลังๆพอมีเวลาว่างมากขึ้น จึงรื้อนิยายเรื่องเก่าที่เขียนไว้ทั้ง 14 เรื่องมาตรวจทาน แก้ไขให้สมบูรณ์กว่าเดิม


กิมย้งปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่ที่ฮ่องกง ซึ่ง "โกวเล้ง" เจ้าของฉายาอัจฉริยะปีศาจ กล่าวถึงกิมย้งไว้ว่า "กิมย้งเป็นนักเขียนที่ข้าพเจ้านับถือที่สุดเสมอมา"

กิมย้ง ชื่อจริง จงเหลียงหยง แปลว่าระฆังชั้นเยี่ยม เกิดที่เมืองไห่หนิง มณฑลเจ๋อเจียง ในตระกูลบัณฑิต

จบการศึกษามหาวิทยาลัยฉงชิ่ง มณฑลเสฉวน จากนั้นก็ทำงานหนังสือพิมพ์มาตลอด จนกระทั่งในยุคที่กลุ่มคอมมิวนิสต์ของเหมาเจ๋อตุงชิงอำนาจกับกลุ่มประชาธิปไตยของเจียงไคเช็ก กิมย้งจึงดิ้นรนย้ายไปฮ่องกงในปี 2490

ว. ณ เมืองลุง เล่าประวัติกิมย้งไว้ว่า ในปี 2492 เมื่อฝ่ายคอมมิวนิสต์ชนะและปกครองจีนนับแต่นั้น กิมย้งก็ปักหลักอยู่ซะที่ฮ่องกง ไม่ไปทั้งแผ่นดินใหญ่และไต้หวัน

ชีวิตทำงานที่ฮ่องกง วนเวียนอยู่ในวงการหนังสือพิมพ์และภาพยนตร์ แต่ก็ไม่ขึ้นไปอยู่แถวหน้า จึงลองหันไปเขียนนิยายในปี 2498

เรื่องแรก "จอมใจจอมยุทธ์" เขียนด้วยสำนวนที่สละสลวย เนื้อเรื่องอิงประวัติศาสตร์ คล้ายใช่แต่ไม่ใช่ จึงเป็นเสน่ห์ที่ทำให้ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็ว

แต่ที่มาแจ้งเกิดชนิดดังสะเทือนฟ้าสะเทือนดินก็คือ เสี่ยเตียวเอ็งย้งตึ่ง หรือ "มังกรหยกภาค 1" (ก้วยเจ๋ง-อึ้งย้ง) เป็นผลงานที่ยอมรับว่าเป็นบทประพันธ์ชั้นครู ว่ากันว่ามุมไหนที่มีคนจีนอาศัย ที่นั่นต้องมีคนอ่านเรื่องนี้อย่างหลงใหล

ความยิ่งใหญ่ของมังกรหยก ทำให้นักเขียนจนๆ รายหนึ่งกลายเป็นเศรษฐี เพราะสำนักพิมพ์ต่างๆ แย่งกันซื้อด้วยการประมูลราคา พิมพ์ซ้ำแล้วซ้ำอีก รับค่าลิขสิทธิ์ปรีดิ์เปรมไปเลย

เมื่อเขียนจบภาค 1 นี้แล้ว ยังรวบรวมสมัครพรรคพวกออกหนังสือพิมพ์รายวันหมิงเป้า จากนั้นเขียนมังกรหยกภาคสอง เลี้ยงหนังสือพิมพ์นานถึง 3 ปี จนกลายเป็นหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่ที่สุดฉบับหนึ่งของฮ่องกง ภายหลังงานหนังสือพิมพ์ยุ่งมาก จนทำให้กิมย้งไม่มีเวลาเขียนหนังสืออีก และยุติการเขียนในปี 2514 รวมผลงานทั้งสิ้น 15 เรื่องเท่านั้น

นี้คือเรื่องเล่าส่วนตัวของท่านกิมย้ง

เมื่อเร็วๆนี้ กิมย้งได้ให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับประวัติชีวิตของท่านว่า เริ่มอ่านหนังสืออย่างดุเดือดตั้งแต่วัยเด็ก เมื่อตอนอายุ 9 ขวบ ก็อ่านทั้งนิยายของจีนทั้งหมด และนิยายแปลของต่างประเทศ ในวัยเยาว์ได้อ่านวรรณกรรมคลาสสิกทั้ง 4 เรื่องของจีน ได้แก่ สามก๊ก （三国演义） ซ้องกั๋ง（水许传） ไซอิ๋ว（西游记） และความฝันในหอแดง （红楼梦）

กิมย้งเล่าถึงวิธีอ่านหนังสือของตนว่า อ่านแบบละเอียดยิบทุกตัวอักษร โดยเฉพาะหนังสือภาษาอังกฤษ เมื่อเจอตัวที่ไม่รู้ความหมายก็จะเปิดพจนานุกรมทันที ถ้ายังไม่เจอ ก็จะรีบหาพจนานุกรมเล่มใหญ่มาค้นดู...ให้ถึงที่สุด ซึ่งเปลืองเวลาและเรี่ยวแรงมาก “มันดูเป็นวิธีอ่านหนังสือที่โง่ แต่นานเข้าๆ การอ่านหนังสือก็จะกลายเป็นเรื่องง่ายหมูๆ”

กิมย้งแจงประโยชน์จากการอ่านหนังสือมีมากมาย ไม่เพียงแต่ให้ความรู้ ยังเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ยามที่รู้สึกโดดเดี่ยวเหงา ทุกข์ยากกลัดกลุ้มใจ และไม่มีใครเลย เมื่ออ่านหนังสือก็จะรู้สึกดีขึ้น การอ่านหนังสือทำให้จิตใจดีงาม “ผมหวังว่านิยายของผม จะให้เยาวชนมีสำนึกช่วยเหลือผู้อื่นและสังคม มีความคิดความอ่านรู้จักผิดชอบชั่วดี”

เนื่องจากมีผู้อ่านจำนวนมากชอบเรื่องอุ้ยเซี่ยวป้อ กิมย้งได้เตือนว่า “อย่าเอาอย่างอุ้ยเซี่ยวป้อ ผมสร้างตัวละครนี้ขึ้นมา เพื่อสะท้อนยุคสมัย ไม่ได้สะท้อนความชอบคนบุคลิกแบบนี้” และยังได้กล่าวขอโทษ เกี่ยวกับข้อมูลประวัติศาสตร์ที่ผิดเพี้ยนในบางจุด โดยเฉพาะเรื่องของอิ่นจื้อผิง （尹志平）ที่ให้ภาพลักษณ์ไม่ดี และส่งผลด้านลบแก่สำนึกคิดเต๋า ในฉบับแก้ไขปรับปรุงใหม่ ได้ตัดตัวอิ่นจื้อผิงออกไป

นอกจากนี้ กิมย้งยังแสดงความรู้สึกไม่พอใจต่อการนำนิยายของเขาไปดัดแปลงเป็นภาพยนตร์โทรทัศน์ ที่หลายๆครั้งมักขาดชีวิตขาดอารมณ์ กลายเป็นเรื่องที่แข็งกระด้างไป กิมย้งกล่าวว่า งานของเขานั้น แก้ให้น้อยดีกว่า ไม่ปรับเปลี่ยนเลยก็จะดีที่สุด

หันมาพูดถึงโชคความสุขในชีวิต กิมย้งบอกว่า “โชคดีที่สุดในชีวิตของผมคือ พ่อแม่ไม่ตาย พวกเราได้ฝ่าฟันยุคสงครามกันมา ต้องนอนคว่ำหน้าบนพื้นกันหลายครั้ง ล้อมๆตัวมีแต่ระเบิด ปืนกลตระเวนส่องไปมา ตอนที่ต้องระหกระเหินพเนจร สวมเพียงรองเท้าหญ้าฟาง หนาวมากๆ ทั้งไม่มีข้าวกิน ทุกวันนี้ เมื่อคิดถึงชีวิตที่ลำบากเหล่านี้ รู้สึกเป็นการฝึกการต่อสู้ที่ดีมาก ผมไม่กลัวตายเลย”

ความสนใจส่วนตัวทุกวันนี้ ก็ยังเป็นการอ่านหนังสือ “หากมีทางเลือก 2 ทาง คือให้ติดคุก 10 ปี แต่มีเสรีภาพในการอ่านหนังสือ กับอีกทางคือ มีเสรีภาพในโลกภายนอก แต่ไม่สามารถอ่านหนังสือ ผมขอเลือกทางแรกคือขอติดคุกดีกว่า”

อิอิอิอิอิอิอิอิอิ

กิม ก็คนที่เป็นเพื่อน ซ้ง ในระเบิดเถิดเทิง
ส่วนย้ง ก็ย้ง ธนากร นักร้องวัยรุ่นยุคบุกเบิก
เน่า ได้ใจดีแท้ เรา.....ฮ่า

ช่วยหาประวัติเหมาให้หน่อยคับ