มหาเวทย์ดูดดาว vs ลมปราณภูติอุดร vs วิชาสลายพลัง

ก็เล่งหูชงเป็นจอมยุทธ์กระบี่นะครับ ถ้าใช้เพลงหมัดก็คงสู้คนอื่นไม่ได้หรอก ต่อให้มีพลังลมปราณที่สูงที่ได้มาจากดูดคนอื่น แต่ก็ใช้ลมปราณส่วนนั้นไม่ได้

ลมปราณที่มหาเวทย์ดูดดาวดูดมาใช้ได้ครับ แต่เล่งฮู้ชง ฝึกไม่ค่อยล้ำลึกเท่าไหร่ เลยดูดได้ไม่มากเท่าไหร่ แต่เนื่องจากไม่มีวิชาการต่อสู้ด้วยมือเปล่าติดตัวเลย ไม่สามารถที่จะนำกำลังภายในตรงนั้นมาใช้ได้เป็นประโยชน์เท่าไหร่ครับ จะใช้ประโยชน์ได้คือพวกวิชาตัวเบาหรือผลักสิ่งของยกสิ่งของเท่านั้น เล่งฮู้ชง ต้องมีกระบี่อยู่ในมือถึงจะเปล่งอานุภาพได้

วิชามหาเวทย์ดูดดาว ทําได้แค่ดูดพลังคนอื่นมา แต่จะไปใช้พลังส่วนนั้นไม่ได้หรอกครับ ต้องสลายทิ้งไป ไมงั้น พลังที่เราดูดมาจะหลายเป็นผลร้ายต่อร่างกายเรา เล่งหูชงจึงบาดเจ็บจนต้องฝึกวิชาเปลี่ยนเส้นเอ็นถึงจะหาย

แล้วที่ผมอ่านมาในนวนิยายมันอะไรกันเนี่ย

งั้นขอถามกลับนะครับว่า

ตอนเล่งฮู้ชงฝึกวิชามหาเวทย์ดูดดาว เล่งฮู้ชงต้องสลายกำลังภายในทั้งแปดสาย ของ 6เซียนหุบเขาท้อ และ หลวงจีนธุศิลป์ ทิ้งไปทั้งหมด ถึงจะฝึกสำเร็จ

งั้นขอถามจอมยุทธมังกรน้อยว่า หลังจากเล่งฮู้ชงฝึกมหาเวทย์ดูดดาวสำเร็จแล้ว เล่งฮู้ชงเอากำลังภายในจากไหนมาใช้หลังจากฝึกสำเร็จครับ

วันนี้ผมได้นวนิยาย 8เทพอสูรมังกรฟ้า ฉบับแปลโดย ท่าน น.นพรัตน์ มาอยู่ในมือแล้ว( โชคดีมากๆ) ความรู้สึกเหมือนจอมยุทธได้สุดยอดคัมภีร์ที่หามาเนิ่นนาน

ขอเวลาผมศึกษาให้ละเอียดแตกฉานจนจบสัก2อาทิตย์ ก็จะให้ข้อมูลละเอียดเกี่ยวกับทุกวิชาใน8เทพได้ครับแล้วจะเอามาลงให้อ่านกันทีละวิชา

อ่ะ ดีเลยคุณป๊อป ลองลงข้อมูลไปที่ตรงลมปราณภูติอุดรเยอะๆหน่อย ผมว่าวิชานี้น่าจะมีอะไรพิเศษเยอะกว่าที่เห็น ความจริงอยากอ่านบ้านจัง แต่คงไม่มีเวาอ่าน

ผมกำลังจะซื้ออยู่พอดีเลย

คือวิชามหาเวทย์ดูดดาวในยุคหมิงที่ยิ่มอั้วฮั้งฝึก(แน่นอนว่ามันเป็นฉบับที่สืบทอดมาหลายร้อยปี แน่นอนว่าความสมบูรณ์ของคัมภีร์เดิมย่อมเสียหาย) มันเทียบไม่ได้กับลมปราณภูติอุดรในรุ่นแรกๆหรอกผมว่า เท่าที่สังเกตุมา มหาเวทย์ดูดดาวในยุคหลังที่ยิ่มอั้วฮั้งฝึกมันเหมือนกับใช้ได้บางส่วน และต้องสลายไปบางส่วน กักเก็บไว้เยอะก็ยังจะส่งผลร้ายต่อชีพจร แถมมีผลข้างเคียงด้านอื่นอีก มันเหมือนกับว่าเอาวิชาที่มีรากฐานหลายร้อยปีมาฝึกแบบไม่สมบูรณ์พร้อม แทนที่จะดีกลับร้าย ต่างอย่างชัดเจนกับปราณภูติอุดรที่ดูดพลังซับพลังได้ตามใจนึก ถ้าหากเรียนรู้มาถูกวิธี100% (ในแบบที่ไม่ใช่ต้วนอี้ฝึกซึ่งไม่รู้หลักในการสลายพลังทิ้งเอง) เราจะสามารถผสานกำลังที่แตกต่างและส่งเสริมพลังวัตรตัวเองได้มาก

ที่ผมบอกต้องสลายทิ้งไปนั้น ไม่ได้บอกว่าต้องทิ้งไปหมดนะครับ บางส่วนก็สามารถเอามาใช้ได้ ด้วยท่เล่งหูชงเป็นศิษย์ของหัวซาน สายลมปราณอยู่แล้ว เลยพอรู้หลักการฝึกลมปราณอยู่บ้างครับ

สงสัยผมคงต้องเอา ข้อความในนวนิยายตอน
เล่งฮู้ชงฝึกมหาเวทย์ดูดดาวมาลงซะแล้วมั้งเนี่ย
จอมยุทธมังกรน้อยเนี่ยดื้อจริงๆมีเถียงนวนิยายด้วย

ส่วนเรื่อง ความเป็นมาของ มหาเวทย์ดูดดาว จะเป็นอย่างไรนั้น
ผมจะไม่ขอจินตนาการเพิ่มเติมเอาเอง ว่ามันสมบูรณ์เสียหายหรือไม่
ผมขอยึดเอาตามข้อความนวนิยายดีกว่า เพราะสามารถอ้างอิงได้มากกว่า
และในกระบี่เย้ยยุทธจักร ฉบับปรับปรุงล่าสุดทั้ง4เล่ม ก็มีข้อความความเป็นมาของวิชามหาเวทย์ดูดดาว เพียงเท่าที่ผมได้นำมาลงอันแรกน่ะแหละครับ

ส่วนอันไหนดีกว่าอันนี้แล้วแต่ว่าความชอบของแต่ละคนจะจินตนาการกันไป ส่วนผมขอยึดนวนิยายเป็นหลักแล้วกันครับ

งั้นผมยอมแพ้ก็ได้ครับ พอใจหรือยังครับ

ไม่เคยอ่านหรอก แต่เคยดู อยู่ในสมัยซ้องเหนือนี่ แต่เรื่องกระบี่เย้ยยุทธจักร ใช่หมิงอ๊ะเปล่า

กระบี่เย้ยยุทธจักรเป็น เนื้อเรื่องที่เกิดในราชวงศ์หมิงครับ แต่เป็นนวนิยายเรื่องแรกที่ท่านกิมย้งไม่ได้แต่งอิงประวัติศาสตร์ในราชวงศ์นั้นแต่อย่างใด

วิชา ลมปราณภูติอุดร

ลมปราณภูติอุดร คือการชักนำกำลังภายในของชนชาวโลกมาเป็นของตัว วารีของสุดแคว้นแดนอุดร ไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ สมดังคำว่าไว้ ร้อยธารรวมสู่ห้วงสมุทร น้ำในมหาสมุทรเกิดการร้อยสายธารมหรรณพอันไพศาลขึ้นอยู่กับการรวมตัวการเดินลมปราณผ่านชีพจร ไท้อิมฮุ้ยเก็ง เป็นบทแรกของลมปราณภูติอุดร

ชนชาวโลกฝึกลมปราณ ล้วนเริ่มจากจุดฮุ้นมึ้งถึงเสียวเซียว สำนักสราญรมย์เรากลับตรงกันข้าม เริ่มจากจุดเสียวเซียงถึงฮุ้นมึ้ง นิ้วหัวแม่มือพอสัมผัสถูกผู้คน กำลังภายในของอีกฝ่ายนึงจะถูกดึงดูดเข้าสู่ร่างเราขังรวมอยู่ที่จุดฮุ้นมึ้งทั้งหลาย แต่หากศัตรูมีพลังการฝึกปรือเหนือล้ำกว่าเราเฉกเช่น น้ำมหาสมุทรไหลย้อนเข้าสู่ท้องธาร เป็นอันตรายใหญ่หลวง ควรระมัดระวังให้มากไว้ สาขาปลีกย่อยของสำนักเรา ไม่อาจค้นพบวิถีทางที่ถูกต้อง ได้แต่สลายกำลังภายในศัตรู ไม่สามารถชักนำมาเป็นของตัว รังแต่ย่ำยีของมีค่า นับเป็นที่น่าหัวร่อนัก

เรา ทุกวันยาม เบ้า ( 5นาฬิกา - 7 นาฬิกา ) โง่ว ( 11นาฬิกา - 13 นาฬิกา ) อิ้ว( 17นาฬิกา - 19นาฬิกา ) ต้องฝึกปรือครั้งนึง หากเกียจคร้านละเลยเราจะเจ็บปวด

อ้างอิง จากเล่ม 1 หน้า126 -157

ข้อความที่บันทึกไว้ยังมีอยู่ว่า วิชากำลังภายในสำนักเรา ย้อนทวนวิชากำลังภายในทุกค่ายสำนัก ดังนั้นผู้ฝึกปรือต้องลืมเลือนวิชาที่ร่ำเรียนมา ตั้งต้นฝึกปรือใหม่ หากเกิดความสับสนยุ่งเหยิงเพียงเล็กน้อย ลมปราณทั้งสองสายจะหักล้างกันเอง กระอักโลหิตเสียสติ ชีพจรชำรุดเสียหายคับขันอันตรายยิ่ง ข้อใหญ่ใจความเป็นเช่นนี้

ชีพจรไท้อิมฮุ่ยเก็งกับชีพจรหยิม เป็นรากฐานของลมปราณภูติอุดร ในจำนวนนี้ถือว่าจุดเสียวเซียงที่นิ้วหัวแม่มือ กับจุดทั้งตงที่ราวนมมีความสำคัญที่สุด จุดแรกใช้ดึงดูด จุดหลังใช้เก็บกัก คนประกอบด้วย สี่ทะเล หมายถึง กระเพาะซึ่งเป็นทะเลแห่งธัญญะและน้ำ ชีพจรชงแมะเป็นทะเลแห่งสิบสองชีพจร ทั้งตงเป็นทะเลแห่งลมปราณ สมองเป็นทะเลแห่งไขกระดูก ดื่มน้ำรับประทานธัญญะ เก็บกักในกระเพาะอาหาร แม้ทารกแรกเกิดก็กระทำได้ แต่การดึงดูดกำลังภายในผู้คนจากจุดเสียวเซียง เก็บกักที่ทะเลลมปราณ มีแต่ลมปราณภูติอุดรของสำนักสราญรมย์เราที่ทำได้ ผู้คนดื่มน้ำรับประทานธัญญะ ไม่ถึงหนึ่งวันล้วนขับถ่ายออกจากร่าง เราดึงดูดกำลังภายในผู้คน ดึงดูดหนึ่งส่วนเก็บกักหนึ่งส่วน ไม่มีวันรั่วไหล ยิ่งสะสมยิ่งลึกล้ำ ดั่งราวกับกระแสธารแห่งสระสวรรค์สุดขอบฟ้าอุดร

อ้างอิง จาก เล่ม1 หน้า 354 - 355

แล้วตุดเสียวเวียนกับจุดฮุ้นมิ้ง มันอยู่ตรงไหนของร่างกายหรอครับท่าน

จุดเสียวซ่าน เอ้ย จุดเสียวเซียง จะอยู่ที่นิ้วหัวแม่มือครับ มีหน้าที่ใช้ดูด และจุดที่ใช้เก็บกัก คือจุด จุดทั้งตงที่ราวนมใช้เก็บกักลมปราณที่ดูดมา ส่วนจุดฮุนมึ้งน่าจะหมายถึงจุดชีพจรต่างๆในร่างกายนะครับ

คือวิชาพลังภายในส่วนใหญ่ ใช้วิธีการ โคจรพลังผ่านจุดชีพจรต่างๆในร่างกาย แล้วปล่อยออกมาทางฝ่ามือ ซึ่งต้องผ่านจุดเสียวเซียง ที่หัวแม่มือ

แต่ ลมปราณภูติอุดรกลับทำตรงกันข้าม แทนที่จะปล่อยกลับกลายเป็นดูด กลับใช้การดูดพลังของฝ่ายตรงข้ามผ่านทางหัวแม่มือ คือ จุดเสียวเซียง แล้ว เอาไปกักเก็บที่จุดทั้งตง ตรงบริเวณราวนม ซึ่งจุดทั้งตงนี้ถือเป็นทะเลลมปราณ
ซึ่งเป็นจุดใหญ่ที่สำคัญที่สุดนอกเหนือจากจุดเสียวเซียง แล้วจุดทั้งตงที่เป็นที่เก็บกักลมปราณที่ดูดมาก็กระจายพลังไปยังจุดชีพจรต่างๆในร่างกาย เพื่อใช้ในการโคจรพลังออกมา เมื่อต้องการใช้ออก

จากที่ผมได้อ่านจบเล่มแรกมาจนผ่านเล่ม2มาได้ครึ่งเล่มแล้ว สังเกตเห็นว่า การดูดพลังของต้วนอี้ จำเป็นต้องใช้นิ้วหัวแม่มือในการดูดเป็นหลักเลยครับ

ไม่ใช่ใช้อะไรสัมผัสถูกตัวผู้ใช้ก็ดูดได้นะครับ ที่ต้องใช้นิ้วหัวแม่มือในการดูดเพราะที่นิ้วหัวแม่มือมีจุดเสียวเซียงที่ใช้ในการดูดอยู่ตรงนั้นเอง

วันแรกที่ต้วนอี้ฝึกก็ดูด พลังของศิษย์สำนักกระบี่ไร้ประมาณแบบหมดตัวไป7คนรวดเลยครับ แล้วก็มาดูดพลังของเทพจรเข้ทะเลใต้บางส่วนไปอีก แล้วก็มาดูด พลังจากบางส่วนจาก สี่องค์รักษ์แห่งต้าหลี่ แล้วก็มาดูดต้วนเหยียนชิ่ง

ทุกครั้งที่ดูดใช้นิ้วหัวแม่มือในการดูดทุกครั้ง คือถ้านิ้วหัวแม่มือของผู้ใช้ไม่สัมผัสโดนจุดที่อวัยวะหรืออาวุธส่งถ่ายกำลังภายในมาก็ไม่สามารถดูดได้ครับ

ยกเว้นครั้งแรกที่ใช้ออกที่ถูกศิษย์ของสำนักกระบี่ไร้ประมาณคนนึงพุ่งพลังใช้หมัดต่อยเข้ามาตรงจุดแถวราวนมของต้วนอี้ ซึ่งตรงจุดนั้น คือ จุดทั้งตง ซึ่งเป็นจุดเก็บกักลมปราณที่ดูดมา

ซึ่งจุดนี้ก็สามารถดูดพลังได้เหมือนกันครับ คล้ายกลับเป็นทางลัด สรุปคือ ใช้สองจุดสำคัญในการดูดได้เท่านั้นคือ จุดเสียวเซียง และ จุดทั้งตง หรือ ที่นิ้วหัวแม่มือ และ แถวบริเวณราวนม

และจะสามารถดูดได้ก็ต่อเมื่อคู่ต่อสู้เร่งกำลังเพื่อส่งถ่ายกำลังภายในแผ่พุ่งเข้ามาเพื่อโจมตีผู้ดูด หรือ เพื่อพยายามจะดึงออกจากการถูกดูด

เพราะถ้าคู่ต่อสู้ไม่เร่งกำลังก็ดูดไม่ได้ครับ ซึ่งธรรมชาติของคู่ต่อสู้ถ้าโดนใครมาจับหรือว่ารู้สึกผิดปกติก็ต้องเร่งกำลังให้หลุดจากการถูกดูดอยู่แล้ว ยิ่งเร่งมากเท่าไหร่ยิ่งทำให้ทำการดูดได้สะดวกมากเท่านั้น

แต่ถ้าไปเจอ คู่ต่อสู้ที่มีกำลังภายในล้ำลึกกว่าผุ้ใช้คนๆนั้นก็สามารถสลัดหลุดได้ครับ ด้วยวิธีเร่งกำลังเพิ่มขึ้นให้มากกว่าผู้ดูดให้ผู้ดูดทนไม่ไหวสลัดหลุดไปเอง หรือจะยึดเหนี่ยวไว้แล้วเร่งกำลังให้ดูดจนผู้ดูดร่างกายทนไม่ไหวตายหรือบาดเจ็บสาหัสไปเองก็ทำได้เช่นกันครับ

ยกตัวอย่างต้วนเหยียนชิ่ง ตอนนั้นต้วนอี้ยังไม่เก่งเท่าไหร่ ต้วนเหยียนชิ่ง ในตอนนั้นจึงมีกำลังภายในลึกล้ำมากกว่าต้วนอี้ จึงสลัดหลุดได้ ด้วยวิธีการเร่งกำลังภายในผ่านไม้เท้าครับ ทำให้ต้วนอี้ทนไม่ไหวต้องปล่อย มือ ร่างกายมึนงง ส่ายร่างโงนเงนไปเลย

และการดูด ใช้ดูดผ่านอาวุธของคู่ต่อสู้ได้ ถ้าคู่ต่อสู้ส่งผ่านกำลังภายในผ่านอาวุธมา และถ้ามีใครไปใช้กำลังภายในสัมผัสโดนตัวผู้ที่กำลังถูกดูด ผู้นั้นก็จะถูกดูดตามไปด้วย ลักษณะคล้ายไฟดูดครับ

ยกตัวอย่างตอนที่ดูดพลังของ ศิษย์สำนักกระบี่ไร้ประมาณ7คน และ ดูดพลังของ4องค์รักษ์

อันนี้อ่านจบไปเล่มครึ่งนะครับได้ข้อสรุป ของวิชานี้ประมาณนี้ บางทีถ้าอ่านจบไปเรื่อยๆอาจจะมีเกร็ดอะไรเพิ่มเติมมาอีกก็ได้ ที่ ช่วง 2 เล่มแรก มีเรื่องของ วิชาลมปราณภูติอุดร มากหน่อย เพราะ 8เทพในช่วงแรกๆจะกล่าวถึงต้วนอี้เป็นหลักยาวเลยครับ แล้วจะต่อด้วย เรื่องของ เซียวฟง และเรื่องของซีจุ๊

ท่านเจ้าของกระทู้ วิชาพลังดูดดาวนี้ ใช้พลังจากจุดตั้งชัง ใช่ไหมครับ

วิชามหาเวทย์ดูดดาว ขั้นแรก ต้องทำจุดตั้งชั่งให้ว่างเปล่าก่อน คือต้องสลายพลังที่ค้างอยู่ในจุดตังชั่งออกไปก่อนให้หมด

ซึ่งแตกต่างจากวิชายุทธทั่วไปที่มีหลักการว่า ยิ่งพลังภายในสะสมอยู่ในจุดตังชั่งมากเท่าไหร่พลังภายในยิ่งกล้าแข็งขึ้นเท่านั้น

มันมีอ้างอิงด้วยนี่หน่าในหนังสือ จำไม่ได้แล้วว่าพี่บอกอยู่หน้าอะไร