เจงกิสข่านกับกุบไลข่านใครเก่งกว่ากัน

เจงกีสข่าน ไม่ได้เก่งไรหรอก เเต่ทหารของเจงกีสข่านอ่าครับ ขี่ม้ายิงธนูได้เเม่นมาก ขนาดขี่ม้านะครับ แค่ยิงไกลทหารก้อเปนต่อเเล้ว ขนาดมีชุดเกราะยังยิงตายเลย หุหุ
ปล.ไปอ่านเจอมาอ่าครับ

เจงกิสข่าน กับบุเรงนองหรอคับ เจงกินสสิครับ บอกไปหงสาวดี แปปเดียวก้แตกเลอะเทะแล้ว

คห ที่ 17 มันจาชนะ 10ทิศได้ยังไง ในเมื่อทิศมันมีไม่ถึง 10ทิศ บ้าหรือปล่าว คำว่า ผู้ชนะสิบทิศมันมาจากนิยายของยาขอบที่ หยิบเอา เรื่องราวของบุเรงนองมาเขียนมาแต่ง แล้วยกยอให้ฉายาบุเรงนองเป็นผู้ชนะสิบทิศ ซึ่งก็ความหมายเดียวกับที่ชาวจีนและมองโกลใช้กันในหนังว่า
จ้าวยุทธภพ
พิชิตใต้หล้า
เป็นใหญ่ในใต้หล้า
*******
คหที่15 คำว่าชนะสิบทิศที่ ยาขอบตั้งให้นั้นไม่ได้หมายถึงว่า บุเรงนองต้องชนะใครไปถึงไหนหรอก แค่ครอบครอง พิ้นที่แถบอินโดจีน 90%นี่ก็ควรได้ฉายานี้แล้วหล่ะ
ส่วนถ้าจะเอาไปเทียบกับเจงกิสข่านละก็ ผมว่า น่าจะตั้งฉายาให้เขาว่า "ผู้ชนะหมื่นทิศ" เอาล่ะ ทิศมีไม่ถึงหมื่นล่ะสิ งงกันใหมล่ะ
*******
คหที่20 คำว่าเก่งมันมีความหมายกว้างกว่านั้นเย้อะครับ ไม่ใช่ว่าแค่ยิงธนูเป็นเลิสขี่ม้าเป็นเลิสก็นับว่าเก่งแล้ว มันเป็นแค่การเก่งในวงแคบๆเท่านั้น ถ้าเจงกิสไม่มีความคิดที่จะเอาไอ้พวกที่เก่งในวงแคบนี้ให้ไปเก่งในวงใหญ่ พวกคนนี้เหล่านี้ก็ไม่ได้เกิดหรอก ความเก่งของเจงกิสอาจจะไม่ใช่วิชาการรบแบบประจัญบาน แต่เขาเก่งการคิดการคุมทหารคุมกองทัพบริหารประเทศ เก่งแบบนี้ล่ะที่เรียกว่า เก่งของแท้
อย่างพวกขงเบ้งและกุนซือดังๆในสามก้กพวกนี้ก็ไม่เห็นต้องยิงธนุเก่งขี่ม้าเก่งเลย ทำไมพวกเราถึงบอกว่าเขาเก่งกันล่ะแล้วเจงกิสข่านเขาพาชาติพาประเทศไปยึดครองแผ่นดินในโลกนี้ได้ตั้ง3ส่วน5 มันมากมายกว่าพวกขงเบ้งอีกเป็นไหนๆ แล้วเจงกิสข่านไม่เก่งได้ยังไง
(แต่ก็นั่นแหละ วิชาการรบที่เจงกิสข่านได้มาก็มาจากพวกกุนซือในสมัยสามก้กทั้งนั้นแต่ถึงจะมีคัมภีรืเทพอยุ่ในมือยังไงถ้าหากนำมาใช้ไม่เข้ากับทัพตัวเองก็อาจจะเป็นดาบสองคมด้ายแต่เจงกิสแสดงให้เห็นแล้วว่าเขาทำได้ดีเพียงไร)

***
ต่อให้ทหารคนไหนมีอาวุธเทพ เอ้กซ์คาลิเบอร์ ยังไงถ้าหากไม่มีมันสมองในการที่จะสร้างประเทศสร้างชาติ บริหารชาติ มันก็อาจจะเรียกว่าเก่งเหมือนกัน แต่ทว่าความเก่งเชิงรบกับเก่งเชิงบริหารมันเก่งคนละชั้นกัน

เคยเล่นเกมส์ Ragnarok ป่ะ เวลาตอนกิลวอร์อ่ะ

ต่อให้มี ของ+10ทั้งชุดการ์ดโกลบั้ก การ์ดโกส ยังไง ถ้า เสรือก วิ่งโง่ๆเข้าไปหาตีนศรัตรู ยังไงก็ไม่รอดอยุ่ดี

ฉะนั้น เมื่อมีของดีอยุ่ในมือ จงใช้มันให้ ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด เอาความเก่งนั้นมาทำให้มันเก่งขึ้นไป เป็นทวีคุณ

พูดได้ดี

กุลไล่ข่านก็เก่งนะครับ สถาปานาตนเองเป็นกษัตรย์ได้ยึดครองจีนได้หมอ พม่าก็ไม่ขี้นะครับขนาดกองทัพของเฉียนหลงที่ว่าเก่งๆยังแพ้ให้แก่พม่าเลย ลูกเขยยังตายในสนามรบเลย กุลไล่ข่านถ้าจะมาตีเอเชียตะวันออกก้ต้องเจอกับราชันต์ทะเลใต้ซะก่อน

เวลามันต่างกัน ถ้าพม่าเจอแบบที่จีนเจอก็คงไม่รอด

เรื่องกองทัพมองโกลไม่เหนือกว่าจีนนัก นับว่าสูสี เพราะจีนมีปราการธรรมชาติที่ช่วยได้มาก แต่เรื่องอาวุธนี่สิ

จีนมีแค่เครื่องยิงหินรุ่นเก่าๆ เผลอๆใช้แค่เครื่องเหวี่ยงหิน
แต่มองโกลมีทั้งเครื่องเหวี่ยงหินและเครื่องยิงหินที่ใหม่ล่าสุด แถมปืนใหญ่ที่มีมองโกลเท่านั้นที่ริเริ่มใช้ในตอนนั้นอีก

ถ้าพูดถึงจีนกับมองโกลแล้วก็เหมือนคู่ไทยกับพม่า ที่ผลัดกันเข็มแข็งและอ่อนแอ แต่ในคู่ของจีนกับมองโกลนั้นส่วนใหญ่จะเป็นจีนมากกว่าที่เข้มแข็งมากกว่า เพราะจีนเป็นประเทศที่มีอารธรรมนานเป็นพันๆปีก็ย่อมมีความมั่นคงมากกว่าประเทศอื่นๆในแถบเอเชีย แต่มองโกลนั้นยิ่งใหญ่แค่ในยุคตั้งแต่เจงกิสข่านจนถึงปลายราชวงศหยวนเท่านั้น ที่มองโกลต้องการเป็นใหญ่เหนือจีนให้ได้ก็เพราะต้องการให้มองโกลเจริญมากกว่าจีน เพราะคนมองโกลเมือก่อนเป็นชนเผ่าที่เก่งแต่เลี้ยงสัตว์ อยู่กับแบบเร่ร่อนไปวันๆ ท่านเจงกิสข่านจึงมองว่าถ้าเรายังไม่พัตณาตามยุคต่อไปอณาคตชนเผ่ามองโกลต้องหายสาปสูญไปแน่ๆ โดยก่อนที่ท่านจะทําศึกกับจีนท่านได้ศึกษาวิถีชีวิตทุกอย่างของจีนแล้วนํามาใช้ในมองโกลจะทําให้มองโกลมีวิถีชีวิตแบบจีนให้มากที่สุด เช่นการกินการอยู่อาศัย การแพทย์แบบจีน การปกครองที่มีระบบต่างๆของจีน โดยเฉพาะเรื่องการทหารของจีนท่านให้ความสนใจเป็นพิเศษ เพราะต่อให้ทัพมองโกลเข็มแข็งมีมากขนาดไหนก็ย่อมต้านทานอาวุธใหม่ๆไม่ได้หรอก เช่น การสร้างปืนใหญ่ เพราะมองโกลเป็นแต่ยิงธนูแล้วจะไปสู้ปืนใหญ่ได้ยังไง เรื่องเกี่ยวกับการสร้างเมืองก็สําคัญเช่นกัน ท่านได้ศึกษาถึงจุดแข็งจุดอ่อนของกําแพงเมืองจีนเป็นอย่างดี เพราะนี้ท่านได้วางรากฐานให้กับมองโกลเป็นอย่างดีเลยส่งผลให้ถึงท่นกุบไลข่านสามมารถพิชิตจีนได้ ผมจึงสรุปว่าถ้าไม่มีเจงกิสข่านก็ไม่สามรถจะยึดจีนได้หรอก ส่วนจะเอาพม่าไปเรียญกับจีนมองโกลไม่ได้หรอกครับมันคนละชั้นกันเลย พม่ากับไทยนั้นก็แค่เป็นใหญ่ในแถบอินโดจีนเท่านั้น ไม่ว่ายุคสมัยไหนที่ไทยหรือพม่าเจริญรุ่งเรืองที่สุด ต่างก็ต้องยอมสยบต่อจีนทั้งนั้น ทางไทยก็มีการส่งเครื่องบรรณาการไปให้จีนตลอดแต่ไม่ได้หมายความไทยเป็นเมืองขึ้นกับจีนนะครับแต่เพื่อความสะดวกในการค้าขายและความสัมพันธ์อันยาวนาน เพราะแค่ทําสงครามกับพม่าก็ปวดหัวแล้วยิ่งถ้ามีสงครามกีบจีนอีกซึ่งจีนก็ใหญ่กว่าพม่าหลายเท่าก็ยิ่งลําบากเข้าไปใหญ่ ปล. เมื่อยมือแล้วครับพอแค่นี้แล้วกัน

ใช่ครับ ไม่ว่า หม่ากับ ไทย รวมกัน ไม่ว่ายุคไหนก็ต้องยอม อ่อนข้อให้แก่จีน อยู่แล้วครับ

แต่ผมเห็นความคิดเห็นบนๆ บอกว่า จีนมีอาวุธ ล้าหลัง นี่ผิดนะครับ เพราะในยุคนั้น จีน เจริญรุ่งเรืองในด้านการประดิษฐ์ ที่สุด มีความเจริญทั้งในทางการค้า และ วัณกรรม อีก

แต่ ทางการทหารในยุคนั้น จีนถือว่า อ่อนแอที่สุดในประวัติศาสตร์ ถึงจะมีอาวุธที่ ทรงภารานุภาพ ขนาดไหน แต่ถ้า ผู้ใช้อ่อนแอ ยังไงเสีย ก็เป็นเพียง ดาบหยกที่ปักอยู่ในหิน อยู่ดี

แต่พอมองโกยึดคลองจีนบางส่วนได้และได้เกิดการรวมตัวกัน ระหว่าง ยอดอาวุธ และยอดคน แล้ว โลกก็อยู่ภายใต้แทบเท้า มองโก เลยทีเดียวก็ว่าได้

ทหารจีนในยุคนั้น สู้กับ ทหาร มองโก

โดยถ้าอิงจาก ของยุโรปแล้ว ได้บันทึกเป็นลายลักษณ์อักษรไว้ว่า จีน มีทหารมากกว่า มองโกถึง5 เท่า

และที่ไปดูมา เห็นมองโก ยกทัพบุกจีนยุคนั้น มา 1 แสน กว่าคน แต่พอตีทัพหน้า ของจีนแตกได้ ทหารที่เหลือกลับเลือกที่จะถอย เพื่อความอยู่รอดของตนเอง ทั้งที่ตอนนั้น มีกำลังพล พอที่จะขยี้ ทัพ มองโก ได้

และพอเมื่อหัวเมืองต่างๆ รู้ว่า ทัพหลวง ที่ยกไปมากขนาดนั้นพ่ายแพ้ ก็รู้ ทันทีว่าความชิบหายกำลังมาเยือน จีนแล้ว


อย่างว่าแหละครับ ฟ้าใหม่จะเกิดฟ้าเก่าย่อมดับสิ้น ถ้าเจงกิสข่าน ลองไปเกิดในยุค จิ๋นซี ต่อให้เก่งกว่านี้ก็ไม่มีทางยึดจีนได้หรอกครับ ด้วยกำลังพล ยุทธโทประกร อีกทั้ง การฝึกฝน ทหารจีนในยุคนั้น นับว่า เพียงพอจะ พิชิตโลก ให้อยู่แทบเท้าได้เช่นกัน ถ้าไม่มีความวุ่นวายภายใน จีน คงพิชิตโลกไปนานแล้ว

แต่ก็อย่างว่า ยิ่งความเจริญมากเท่าไหร่ ความวุ่นวายก็มากเท่านั้น

มีสมองฉลาดจริงเต่ไม่มีคนสู้จา อยู่ได้ไหม ต้องผสมผสานการไป เเม่ทัพเก่งคนเดียวลูกน้องอ่อน กองทัพก้อเเพ้ ชี้เเนะด้วย

คงไม่ต้องถึงจิ๋นซีหรอกมั้ง เอาแค่สมัยสามก๊ก เอาแค่ก๊กโจโฉก๊กเดียว เจงกิสก็ไม่น่าจะรอดแล้ว ทหารมีเปนล้าน เจงกิสมีทหารแค่แสน กิตติศัพท์ของกองทัพโจโฉเป็นที่เลื่องลือมากคับ แค่ก๊กดจโฉก๊กเดียวเจงกิสก็ไปไม่รอดแล้วคับ ถ้ารวมกันสามก๊กต้านมองโกล มองโกลคงไม่เหลือ

ตอนสมัย ปลายราชวงศ์ซ่งนั้นที่มองดกล ยึดซ่งได้ก็เพราะ บ้านเมืองมันกำลังแย่เต็มทีอยู่แล้วคับ เพราะราชวงศ์ซ่งน่าจะเป็นราชวงศ์ที่ควรเรียกว่า ห่วยมากๆราชวงศ์หนึ่งเลย มีดีอยู่ตรงที่เด่นในเรื่องวรรณคดีเท่านั้น เป็นยุคที่คนดีๆไม่ควรเข้ารับราชการ ราชการมีแต่กังฉินทั้งนั้น อำนาจทางการทหารถูกริดรอนไปมากที่สุดเท่าที่เคยมีมาก่อน เหตุก็เพราะปฐมกษัติรย์ของซ่งนั้นได้อำนาจมาจากการใช้อำนาจแม่ทัพใหญ่ของตนโดยใช้กำลังทหารเข้าแย่งอำนาจมาอีกที จึงกลัวมีคนเดินตามรอย จึงริดรอนอำนาจทหารไปมาก เคยมีคำกล่าวในสมัยซ่งว่า ควงดาบในสมรภูมิ20ปีไม่ดีเท่าใช้พู่กัรนเป็นเพียง10ปี ผู้ชายในยุคนี้จึงไม่นิยมเป็นทหารนิยมเป็นปราชญ์บัณฑิตนักกวี กวีต่างๆมากมายเกิดในยุคนี้ ผู้หญิงจากแต่ก่อนที่มักเลือกชายจากพวกที่เป็นทหารข้าราชการก็หันมานิยมชมชอบพวกนักปราชญ์บัณฑิต แทน ราชวงส์ซ่งจึงเป็นยุคที่การทหารอ่อนแอที่สุดเลยคับในประวัติศาสตร์จีน แต่เผอิญตอนนั้นมองดกลดันเป็นยุคที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาตั้งแต่เคยมีมาด้วย เลยจึงยึดจีนได้โดยง่าย

ถ้าจะให้เอาพม่าไปสู้กับมองดกลนี่ หมายถึงตอนที่ยึดจีนได้แล้วใช่ไหมคับ ถ้าตอนนั้นละก็ขอบอกว่าต่อให้พม่ามี 10 บุเรงนองแล้วก็ทหารมากกว่านี้ 10 เท่าก็สู้มองดกลไม่ไหวคับ เพราะตอนนั้นมองโกลมีเทคโนโลยีการทหารดีมาก ส่วนพม่าตอนสมัยบุเรงนอง ยังวิ่งถอดเสื้อไล่ฟันกันอยู่เลย แล้วยิ่งเป็นพม่าที่อยู่ในสมัยเดียวกะมองโกลยิ่งไม่มีทางเลยคับที่จะเอาอะไรไปชนะมองโกล

ปล.เจงกิส กับ บุเรงนองมันคนละสมัยกันนะคับ

หมื่นเศษแก้ว หรือจะเปรียบ หนึ่งเพชร

แล้วถ้าเทียบกันระหว่าง เจงกิสข่าน กับ อเล็กซ์ซานเดอร์มหาราช ล่ะครับ คิดว่าใครเจ๋งกว่ากัน

ก้เรียกว่า เกือบจะพอๆกันครับ เพราะแต่ละคนก็เป็นนักรบที่เก่งที่สุดในยุคนั้น สามรถพิชิตเกือบไปได้ทั้งโลก เจงกิสข่านสามารถพิชิตแถบเอเชียได้หมด ส่วนอเล็กซันเดอก็พิชิตแถบยุโรปได้หมด

จะเทียบกันได้ไง เจงกิสพิชิตได้มากกว่า อเล็ก ตั้ง 4 เท่า

แต่ผมว่าเจงกิสข่านออกจะโหดไปหน่อยนะครับ แบบยึดเมืองไหนก็ฆ่าชาวบ้านด้วยอ่ะ

มันก็เป็นยุทธวิธีของเขา ให้คนกลัว ละมั้ง จะได้ไม่มีใครต่อต้าน