มาช่วยกันสร้างสรรค์นิยายด้วยฝีมือของพวกเรากันเถอะ^^

หล่อ
ดิกกี้พึ่งแต่งงานปีนี้
มีลูกแล้ว

ไว้หารูปใหม่ที่หลังนะ รูปนี้ก็หล่อ รู้จักหรือเปล่า ซอง จี ฮุน หน่ะ

ชื่อเรื่อง รักวุ่นวายเจ้าชายเลือดผสม

ต่อๆ

ภายในสำนักเดินไปเจอกับชายคนเดิมที่คิดว่าจะเป็นคนเฝ้าประตูไปเสียแล้ว

"นี่ๆนายๆเจ้าสำนักมายางเนี่ย"ลูเชียพูด

"อ่าวนี่เธออีกแล้วเรอะ เจ้าสำนักของเรามาแล้วจะไปพบเขาไหมล่ะ"ชายผู้นั้นกล่าวพลางมองไปที่แคซพลาง
คิดในใจ

"เจ้าหนุ่มคนนี้น่าสงสัยยิ่งนักมีทั้งไอของจะว่าเป็นกลิ่นของปีศาจก็ไม่ใช่หรือจะเป็นอสูรแต่ก็มีกลิ่นอายแห่งเทพเจ้านี่เป็นใครกันแน่นะ"

"เชิญตามมาพบเจ้าสำนักด้านในนี้ได้สาวน้อยและคู่หู"ชายหนุ่มกล่าว

"จร้าๆไปเร็วแคซเร็วสิๆ"ลูเซียพูดพลางดึงแคซให้ตามา

"ใจเย็นๆซิไม่ต้องรีบก็ได้นี่นาอย่าดึงแรงเซ่"แคซพูดพลางถูกดึง

"เอ้าถึงแล้วๆห้องโถ่งใหญ่"ชายหนุ่มกล่าว

"อ้ารีบเข้าไปกันเถอะเร็วสิแคซ"ลูเซียพูดพลางยิ้มแก้มปริแล้วก็ดึงแคซเข้าไปข้างใน...

อิเตา เอานิยายมาลงเซ่

นิยายที่พวกเราเพ้อเจ้อกันน่ะเหรอแม่นางซุน

ใช่ๆ อันนั้นแหละ

อ๊ากก!! มันจะแนวนิยายวัยกระเตาะไปไหมเนี่ย ต่อไม่ถูกเลยตู...

งั้นข้าขอต่อนะ

อ่า ท่านชอ เชิญตามสบาย

ใครจะต่อก็ต่อนะ

จะรออ่าน เอิ้กๆ

มาถึงด้านหน้าประตูบานหนึ่ง ด้านหน้าประตูมีคนสองคนยืนเฝ้าประตู สายตาเพ็งมายังคนทั้งสาม

ดูเหมือนชายคนที่นำแคซกับลูเซียมาก็ไม่ได้เป็นคนที่มีอิทธิที่จะไปไหนมาไหนตามใจชอบได้

ชายคนที่พาแคซกับลูเซียบอกกับคนเฝ้าประตู "สองคนนี้มาเพื่อนพบเจ้าสำนัก" ชายคนนั้นพูดขึ้นพร้อมกับกับที่ชายคนที่ยืนเฝ้าคนหนึ่งยังยืนอยู่กับที่หากแต่อีกคนกำลังเดินผลักประตูบานใหญ่ ชายคนที่พาทั้งสองมาเดินนำเข้าไป ลูเซียที่กำลังกระตือรือล้นที่จะพบเจ้าสำนักเดินตามเข้าไปโดยที่ไม่ได้สังเกตสีหน้าผิดปกติของแคซ
เมื่อมาถึงด้านใน ห้องที่ทั้งสามเดินเข้ามากลับไม่ตกแต่งอะไรที่ตระการตาอย่างที่ด้านหน้าสำนักที่ใหญ่โต กลับเป็นเพียงห้องๆหนึ่งคล้ายห้องของสตรี ด้านหน้ามีโต๊ะตัวหนึ่งตั้งอยู่ กับผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอ่านบางอย่างอยู่ ชายคนเดิมหันหน้ามาพูดว่า "รออยู่ที่นี่ก่อน" แล้วเดินหันหลังจากไปทันที

"เจ้าสำนักอยู่ไหนน่ะพี่สาวแล้วที่นี่เป็นห้องรับรองเราหรือไง แล้วเมื่อไหร่จะได้พบเจ้าสำนัก ข้าอุส่ารอมาทั้งวันแล้วนะ" ลูเซียบ่นอยู่อย่างหงุดหงิดเต็มที่ ถึงตอนนี้แคซก็ยังไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้นแต่กลับมองหญิงคนนั้นอย่างใจจดจ่อ

ผู้หญิงคนนั้นหันมาถาม "ต้องการพบเจ้าสำนัก?"

"ใช่ๆ" ลูเซียตอบอย่างกระตือรือล้นอีกครั้ง

ผู้หญิงคนนั้นยิ้มให้แล้วพูด "แล้วเจ้าได้พบรึยัง"

"ข้าน่ะรอมาตั้งนานแล้ว เห็ยว่าเจ้าสำนักกลับมาแล้ว เลยจะพามาพบ แต่มาก็ยังไม่เจอแม้แต่เงา" ลูเซียเริ่มบ่นอีกแล้ว

"แล้วที่เจ้าทั้งสองมายังที่นี้เพื่ออะไรหละ" ผู้หญิงคนนั้นถามขึ้นแต่ก็ยังไม่ได้คลายยิ้มจากใบหน้า

ลูเซียตอบขึ้นเกือบจะทันทีที่พูดจบ "ก็มาหาเจ้าสำนักน่ะสิคิดว่ามาเดินเล่นหรือไง..หรือว่าพี่สาวคือเจ้าสำนัก" ท่าทางลูเซียตกใจมาก

ผู้หญิงคนนั้นยังคงยิ้มอยู่แล้วหันมามองแคซ "ท่านคิดว่ายังไง?"

"ท่านคือเจ้าสำนักใช่หรือไม่ แต่ก็คงจะเป็นคนไปอื่นไปไม่ได้แล้วสินะ"

ผู้หญิงคนนั้นจึงพูดขึ้น "ท่านรู้ว่าเราเจ้าสำนัก ท่านรู้?" ผู้หญิงคนนั้นพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่หายไปแล้ว

"หรือท่านก็รู้?" แคซพูดขึ้นทำเอาลูเซียงงไปหมดกับคำถามที่แคซถามขึ้น

"เราคิดว่าเรารู้ ท่านก็คิดเช่นนี้" เจ้าสำนักพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่กลับมาดังเดิม

"เราคิดว่าท่านรู้" แคซพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มขึ้นบ้าง

ลูเซียเริ่มที่จะรู้สึกสับสนจึงพูดตัดบท "ในเมื่อเราก็ได้มาพบท่านแล้วท่านเจ้าสำนัก แล้วตอนนี้เราต้องทำยังไงมั่งล่ะ ในเมื่อมีคู่หูแล้ว หรือต้องให้ไปหาคู่หูอีกคน..." ลูเซียบ่นอีกแล้ว พร้อมกับแคซที่ยิ้มออกได้เพราะเมื่อสักครู่มีความรู้สึกบางอย่างบอกเค้าว่าผู้หญิงคนนี้มีอะไรบางอย่าง แต่ตตอนนี้เค้ากลับรู้สึกโล่งใจขึ้นมาได้บ้างแล้วแต่ยังคงไม่วางใจได้สนิท

โทดทีครับ พิมนานไปหน่อย อ่านแล้วคงไม่งงนะ เราก็งงฮิฮิ

ข้าจองก่อนนะ เด๋วข้าต่อเอง

ตามสบายๆ

ใกล้ถึงกลางเรื่องละ

เด๋วกลางเรื่องจะมีการปะทะกันของ

วาลุซกับแคซ

อ่าๆวนกลับไปดูตอนแรก

หน้าจะเป็นนิทานโบราณ

แต่มากลายเป็นนิยายรักแฟนตาซีเพราะข้าเลยฮ่าๆ

ไม่เอาละ ขี้เกียจละ เบื่อตะกี้เผลอกดลบ ไว้ก่อนนะ ท่านแต่งต่อเลยละกัน

ข้าขอตัวไปกิววอก่อนเดี๋ยวจะกลับมาใหม่ ถนอมตัวด้วยทุกท่าน

ไม่มีใครมาต่อเลยเรอะ วันนี้ข้าก็ต่อไม่ไหวแล้วขอตัวไปกินนอนก่อนนะท่าน

ต่อๆ

หลังจากที่พบกับเจ้าสำนักและแคซที่ฟังลูเซียบ่นจนหูชานั้นได้เดินไปกลับลูเซีย

ไปยังห้องพิธีการฝากตนเพื่อเข้าสำนักปราบปีศาจโดยการนำทางนั้นเจ้าสำนักเป็นผู้นำทางเอง

"นี่น่ะหรอห้องฝากตนเป็นห้องที่สวยงามมากว่าไหมแคซ"ลูเซียพูด

"อืมดูสวยงามมากดูถ้าท่านเจ้าสำนักคงเป็นผู้ตกแต่งเองทั้งหมดใช่หรือไม่"แคซพูดพลางหน้าแดง

เจ้าสำนักได้ส่งยิ้มให้กับทั้ง2คนและปล่อยให้2คนชมห้องกันตามสบาย

ภายในห้องตกแต่งไปด้วยสิ่งของมากมายแจกันสีแดงลายมังกรทองที่มีดอกกุหลาบสีขาวใส่อยู่

ทั่วมุมห้องทึ้งหกห้องเป็นลักษณะหกเหลี่ยมพรมปูพื้นเหมือนจะเป็นยันขับไล่ปีศาจ

และที่ผนังห้องก็มีรูปหญิงงามแขวนไว้มากมายผนังถูกกลางด้วยผ้าแพรสีฟ้าอ่อนๆ

ทำให้ดูสบายตาและก็มีชั้นวางสิ่งของศาสตราวุธมากมายโดยเฉพาะปืนที่มีลักษณะแปลกๆ

ที่เหมือนจะไม่มีที่ใส่กระสุน

แล้วลูเซียก็วิ่งไปดูอาวุธรอบๆห้อง

เจ้าสำนักสังเกตุเห็นแคซหน้าแดงแปลกๆจึงพูดว่า"ท่านเป็นอะไรหรือป่าวหน้าท่านดูแดงมากเลยนะ"

"อ่า..ข้าไม่เป็นอะไรหรอกเพียงแค่เลือดลมมันรู้สึกสูบฉีดแค่นั้นเอง"แคซตอบ

"ชิ ในห้องนี้มียันขับไล่ปีศาจด้วยรึเราเป็นครึ่งอสูรถึงจะไม่เป็นอะไรแต่รู้สึกร้อนชะมัด"แคซบ่นในใจ

เจ้าสำนักรู้สึกว่าแคซมีอาการผิดปกติตั้งแต่เมื่อเข้ามาในห้องแล้วก็เริ่มมีกลิ่นอายแปลกๆ

จึงเอ่ยว่า"ท่านทั้ง2ข้าว่าท่าน2คนน่าจะไปพักผ่อนที่ห้องก่อนนะพรุ่งนี้เราจะทำการรับฝากตัวของพวกท่าน"

"แล้วพรุ่งนี้พวกเราจะได้ใช้อาวุธพวกนี้เลยไหม"ลูเซียถาม

"อ่าพวกท่านจะได้เลือกอาวุธเหล่านี้คนละ3อย่างเป็นอาวุธประจำตัวซึ่งจะเลือกอันใดก็ได้ในห้องนี้"เจ้าสำนักตอบ

"แล้วรูปสาวงามพวกนี้คือใครกันหรอท่านเจ้าสำนัก"ลูเซียถาม

"รู้พวกนี้เป็นรูปเจ้าสำนักคนก่อนๆสำนักเราผู้หญิงเท่านั้นที่จะได้สิบทอดตำเหน่ง"เจ้าสำนักเอ่ย

"งั้นฉันนี่ล่ะเจ้าสำนักคนต่อไป"ลูเซียพูดพลางยิ้มหวานมาให้แคซและหันไปยิ้มให้เจ้าสำนัก

แคซไม่ตอบอะไรแต่เหมือนร่างกายจะละลายด้วยรอยยิ้มของลูเซีย

"แล้วข้าจะรอวันที่ข้าจะหมอบตำแหน่งนี้ให้แก่ท่าน"เจ้าสำนักเอ่ย

"ฉันว่าเราควรไปพักผ่อนได้แล้วล่ะลูเซีย"แคซพูด

ทั้ง3เดินออกมาจากห้องนั้นโดยมีแคซออกมาเป็นคนแรกและลูเซียคนที่สอง

"ห้องพักของฝ่ายชายอยู่ทางด้านขวาของฝ่ายหญิงอยู่ทางด้านซ้าย"เจ้าสำนักเอ่ย

"แล้วพรุ่งนี้เจอกันนะแคซบายๆฝันหวานน้า"ลูเซียพูดพลางยกมือบายๆแล้วหันหลังเดินไป

พอแน่ใจว่าลูเซียเดินเข้าห้องไปแล้วจึงพูดขึ้นว่า

"ท่านมีอะไรจะพูดกลับข้าใช่ไหมท่านเจ้าสำนัก"

"อ่า ท่านนี่ช่างเป็นคนหัวไวมากนัก"เจ้าสำนักกล่าว

"มีอะไรก็พูดมาเลยไม่ต้องอ้อมค้อม"แคซทำหน้าเย็นชา

"ท่านต้องการอะไรจากแม่สาวผู้นั้นท่านอสูรอ่าไม่ใช่สิท่านคงเป็นลูกครึ่งสิท่านมีกลิ่นไอของเทพด้วย"เจ้าสำนักกล่าว

"อ่า...ท่านนี่เก่งกาจจริงๆข้านับถือ ข้าไม่ได้ต้องการอะไรหรอก"แคซตอบพลางเริ่มเขิน

"แล้วทำไมถึงต้องตามนางมาเข้าสำนักที่อาจจะทำอันตรายต่อท่านได้ด้วยเล่า?"เจ้าสำนักถามอย่างสงสัย

"ขะ..ข้า...เอ่อ..ข้ารักนาง "แคซตอบพลางหน้าแดง

"อ่า แล้วนางรู้รึยังว่าท่านเป็นอสูร" เจ้าสำนักกล่าวพลางยิ้มยินดี

"ถ้านางรู้แล้วข้าจะใส่วิกกับแว่นแล้วก็คอนแท็กทำไมเล่า"แคซพูด

"อ่า..แล้วข้าจะเอาใจช่วยท่านนะ บายๆ" เจ้าสำนักกล่าว

"เด๋ว! แล้วท่านชื่ออะไรเล่า "แคซถาม

"ข้ามีนามว่า ฮานะ" เจ้าสำนักตอบ

แล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปที่ห้อง......

นิยายเรื่องนี้ มด เยอะ!!