มีเสน่ห์มากเลย
ตอนที่เอี้ยก้วยเจอเหล่งนึ่งใต้เหว แล้วนั่งคุยกัน โดยเหล่งนึ่งเล่าว่าตัวเองหายป่วยได้อย่างไร และก็ถามเอี้ยก้วยว่า เจ้าจะอยู่ที่ไหนต่อไป ระหว่างอยู่ใต้เหว กับอยู่ข้างบน
เอี้ยก้วยตอบว่า "อยู่ใต้เหว"
"นิสัยของเจ้าประหลาด และยังซุกซน เจ้าจะอยู่ใต้เหวนี้ได้หรือ"
"ระหว่าง 16 ปีนี้ ข้าท่องยุทธภพเหนือจรดใต้ เพื่อให้ได้มีวันนี้ ข้ามีเรื่องที่จะเล่าให้เจ้าฟังมากมาย เป็นแสน เป็นล้านคำพูดที่จะเล่าให้เจ้าฟัง มีเจ้าอยู่นี้ ข้าไม่มีวันเบื่อหลอก"
สรุป จากที่เหล่งนิ่งพูดกับเอี้ยก้วยได้ดังนี้
นิสัยของเอี้ยก้วย เมื่อดูสีหน้าท่าทางของพระเอกในภาคนี้แล้ว
1.แม้จะมีพิษดอกรักอยู่ในตัว ก็ยังไปช่วยสองพี่น้องให้หยุดทะเลาะกัน ด้วยไม้ตีสุนัข โดยใช้ไหวพริบหลอกพี่น้องทั้งสองคนที่กำลังสู้กัน ด้วยท่าทีหน้าตาที่กวนจีนมากๆ ได้อารมณ์จริงๆ
2.ไม่ว่าจะเป็นตอนที่ตัวเองบาดเจ็บถูกพิษดอกรัก แล้วไปชิงยาถอนพิษไม่ได้ แม้ทุกคนจะร่วมกันไปช่วย แม้จะรู้ว่าต้องตาย ก็ยังทำหน้าเป็น ได้อารมณ์กวนมากอีกเช่นกัน
3.ขณะรอเหล่งนึ่งเมื่อครบ 16 ปี แม้พระอาทิตย์กำลังตกดิน รู้สึกว่าตัวเองอาภัพแบบสุดๆ ก็ยังฟืนยิ้ม ขณะตามพระอาทิตย์ตกดินไป
เป็นต้น
สรุปการแสดงอารมณ์ของพระเอก ถือว่าสอบผ่าน หากเอาคำพูดของเหล่งนึ่งด้านบนที่กล่าวมาแล้ว และที่อึ้งย้งเล่านิสัยของเอี้ยก้วยให้ก้วยพู้ฟัง ถึงนิสัยประหลาดของเอี้ยก้วย (คือแม้ตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าสมเพช ก็ยังฝืนยิ้มให้กับโชคชะตา) ซึ่งเป็นคำพูดอธิบายนิสัยของเอี้ยก้วยคล้ายกัน ตรงกันค่ะ
