โรงเตี๊ยมเทียนหลง

ไว้ข้าจะหาวิการนำเงินเข้าลัทะของเรามากๆนะขอรับ

ท่านฟังทองขยันจังนะ ข้านับถือ

โรงเต๊ยมที่นี้มีการให้ประลองยุทะด้วยหรือขอรับท่าน ไม่พังร้านไปก่อนหรือขอรับ

ใครใคร่อยากจะประลองยุทรก็ลองกันเถิดขอรับ
ส่วนข้าน้อย ฟักทองแต่งตึกเทพโอสถของลัทธิกระดูกขาวนั้นจะพยาบาลไห้เองขอรับ

เป็นแค่ลานประลองครับ ไม่ถึงกับฆ่ากันตาย
ข้าน้อยก็เป็นสาวกในพรรคกระยาจกใต้สังกัดท่านอั้งชิกง
ดังนั้น ด้วยเกียรติภูมิท่านหัวหน้าอั้ง คงไม่มีใครกล้าทำลายข้าวของในโรงเตี๊ยมหรอกครับ

ที่ว่าประลองสมควรหมายถึงข้างนอก มากกว่าสินะท่านประมุขเฉียว ข้างในผู้คนน่ากกลัวจะระแวงความปลอดภัยไม่เป็นอันรับประทาน ^ ^!!

โรงเตี้ยมนี้มีการประลองให้ชมด้วยดี ๆ

แบบนี้แค่ใช้วิชา พวกฝ่ามือสยบมังกร18ท่า กระบี่หกชีพจร (พวกวิชาทีมีระยะทำลาย รุนแรง กว้างขวาง ห้ามใช้ดีไหม) เพื่อความปลอดภัยแก่คนรอบข้าง

กระทั่งหวงเฟยหงใช้มือเปล่า สู้กันร้านยังแทบพัง...

กิจการทำมาหากินหนึ่งเดียว ของพรรคเรา รื้อฟื้นขึ้นมาก็แล้วกัน

โรงเตี๊ยมนี้สงสัยลูกค้าเต็ม ไม่มีห้องว่างนะคะ

ดูท่าวันนี้เฒ่าแก่พี่เฉียวไม่อยู่

เห็นว่าข้าคงต้องทำงานแทนเสียแล้ว หากคลางแคลงว่าทำไมอาหารรสชาติแปลกประหลาด

มิต้องสงสัยหรอก หากมิถูกปากต้องขออภัย ทุกท่านด้วย

ตรงกันข้ามวันนี้ แม่นางเป็นแขกผู้มาเยือนคนแรก ต้องการพักห้องใด เชิญเลือกได้ตามสบาย ขอรับ..

หัวหน้าขอหมี่เกี้ยวชามเพ่

หมี่เกี๊ยวท่านโคงะ
ทานเต็มที่เลยครับ
เงินจะจ่ายไม่จ่ายก็ไม่ว่ากันนะครับ

ฮะ ฮ่ะ แบบนี้รับประทานไม่เสียเงิน ข้าคงต้องช่วยพี่เฉียวขุดเผือกมัน เลี้ยงคนในพรรคเสียแล้ว

พรรคเราเน้นการช่วยเหลือคนตกทุกข์ได้ยากและการมีเมตตากรุณา
เรื่องทรัพย์สินนั้นท่านพี่เตาไม่ต้องกังวล
ข้าน้อยเป็นขุนนางระดับ 7 ในวังหลวง ตำแหน่งขุนพลหยาเหมิน
เบี้ยหวัดข้าน้อยพอที่จะเลี้ยงคนในพรรคได้
ฝ่ายท่านพี่เตานั้นก็มีฐานะร่ำรวยมิใช่น้อย
ท่านพี่เตาก็มิต้องกังวลแล้ว

ลืมไปว่าพี่เคยเป็นพี่น้้องสาบานกับ เยลู่อั้งกี่

สมบัติ ชื่อข้า สละทิ้งให้พรรคกระยาจกหมดแล้ว ขอรับ

ข้าถ้ารู้แบบนี้ไม่เปนขุนนาง มาเป็นขอทานท่องยุทธภพแต่เเรกก็ดี

ข้าก็ไม่ได้มีความสามารถอะไร
เพียงแต่ฮ่องเต้ประทานเงินทองยศศักดิ์ในคราวที่ข้าน้อยไปปราบกบฏ
ปัจจุบันก็ฝึกวิชาไปวันๆ ไม่ได้ช่วยบ้านเมืองแต่อย่างใด