เทิดทูน อึ๊งเอี๊ยะซือ ครับ สมันหนุ่มวรยุทธไม่เอาไหน โดนอาจารย์ตัวเองทรยศข่มเหงศิษย์น้องอันเป็นที่รัก โดนไล่ฆ่าก็ไม่ตายใช้เวลาไม่ถึง 10 ปีย้อนกลับมาเป็นสุดยอดฝีมือในยุทธภพ ฝีมือได้มาจากการฝึกฝน
นิสัย ทรนงตน ไม่ยึดติดกฏเกณฑ์จารีตประเพณี เชื่อมั่นในตนเอง สิ่งใดที่ตนคิดว่าถูกต่อให้คนทั้งโลกคัดค้านก็ไม่สน (หัวแข็งง่ะ) สุขุมรอบคอบ ชาณฉลาด มีความรู้กว้างขวาง แตกฉานหลายวิชา และยึดมั่นในรัก
ถ้าไปเทียบกับอีก 3 คนที่เหลือ
1.ราชันทักษิน บ้าวิชาจนเมียนอกใจ
2. อั๊งชิกง นี่ก็บ้าของกินจนทำงานเสียหายต้องตัดนิ้วทิ้งเป็นเครื่องเตือนใจ จนได้ฉายา ขอทาน 9 นิ้ว
3. อาวเอี้ยฮง นี่ก็บ้าฝึกวิชาทะเยอทะยาน ทำเรื่องผิดศิลธรรมกับภรรยาศิษย์ผู้พี่ จนได้ อาวเอี๊ยงเคียก เป็นผลผลิต
4. เฮ็งเต่งเอี้ย นี่เป็นนักพรตไม่ยุ่งเกี่ยวทางโลก จึงไม่ของพูดถึง เหอๆๆ
ก็อย่างที่กล่าวมาครับชอบมา อึ๊งเอี๊ยซึอ ยิ่งฉายา มารบูรพา ยิ่งชอบครับ แม้หลังจะมีบทบาทน้อยลง วรยุทธก็ดูจะด้อยกว่าเด็กรุ่นหลัง แต่ผมก็ยังชอบเขาเป็น อันดับหนึ่งครับ
เรื่องเดียวที่ อึ๊งเอี๊ยซือ ทำให้เศร้าใจ คือตอนที่ หักขาศิษย์ทั้ง 3 แล้วไล่ออกจากเกาะดอกท้อ เศร้ามากมาย เพียงเพราะเป็นคนหัวแข็ง อายที่จะยกโทษให้ ถึงต้องนั่งเสียใจมาตลอดชีวิต

(แม้จะไล่ออกจากเกาะแต่ตัวอึ๊งเอี๊ยซึอ ก็ยังเรียกพวกเขาว่า ศิษย์ของข้า)