หัวใจ.....เคยสับสน
เคยขาดคนเคียงคู่
เคย ไร้ชีวิตอันน่าดู
เคยไร้ซึ่งที่อยู่ของตัวตน
เทอกลับมาอีกครั้ง
ทำให้ความหวังมันเอ่อล้น
ที่ๆ เคยไม่มีฉันอยู่กลับกลายเป็นมี ตัวตน
นั่นคงเป็นเพราะคนอย่างเท อเข้ามา
เหตุ ใดถึงกลับมาเล่า
ทั้งๆที่เคยทำชีวิตฉันว่างเปล่า อย่างแสนสา
ถึง เทอกลับมา...ถึงทำให้ตัวฉันมี คุณค่า
ถึงเป็นแบบนั้นก้ออย่าคิด ว่าฉันจะกลับไป
ขอ อยู่อย่างไร้ตัวตนดีกว่า
จะขออยู่อย่างไร้เทอเข้ามา ให้ได้
จะพิสูจน์ว่าฉันมีที่ยืนแม้ไม่ มีเทอในหัวใจ
จวบจนประโยคสุดท้าย.....คนอย่าง ฉัน" เจ็บแร้วต้องจำ"
