จริงๆแล้วเอี้ยคังรัก เนี่ยมชื้อหรือไม่

จริงๆแล้วเอี้ยคังรัก เนี่ยมชื้อหรือไม่
รักจริงหรือแค่กระร่อนไปู

แต่เท่าที่เห็นเนี่ยมชื้อรักเอี้ยคังมากกว่าที่เอี้ยคังรักเนี่ยมชื้อแนู่

ข้าว่าในจิตใจนั้นรักคับแต่เอี้ยคังทะเยอทะยานมากกว่า

มังกรหยก2008

หน้าคนแสดงเหมือนในรูปที่ท่านเอามาลงมาก

เอี้ยคังรักครับ

รักแรงหึงแรงด้วย ไม่งั้นไม่ฆ่าอาวเอี้ยงเขียก หรอกครับ

พอฆ่าเสร็จเลยคิดได้ว่า น่าจะสมัครเป็นลูกศิษย์อาวเอี้ยงฮงด้วย

ก่อนหน้านั้นไม่เคยคิดสักนิด ฆ่าเพราะยุ่งกับเมียตัวเองเพียวๆ เลย

มันฆ่า อาวเอี้ยงเขียก เพราะมันอยากเป็นลูกศิษ คางคกเฒ่าละมังขอรับ555
ตอนแลกมันก็รักแต่นานไปความมักไหญ่ไฝ่สูง ความเห็นแก่ตัวก็ค่อยๆเข้าครอบงำมัน

ผู้น้อยว่า การเป็นลูกศิษย์ของอาวเอี้ยงฮง

เป็นเพียง ผลพลอยได้มากกว่านะครับ

หลังจากตั้งสติได้ เอี้ยคัง ถึงนึกออกมาอีกที ....

เอี้ยคังรักครับ

รักแรงหึงแรงด้วย ไม่งั้นไม่ฆ่าอาวเอี้ยงเขียก หรอกครับ

พอฆ่าเสร็จเลยคิดได้ว่า น่าจะสมัครเป็นลูกศิษย์อาวเอี้ยงฮงด้วย

ก่อนหน้านั้นไม่เคยคิดสักนิด ฆ่าเพราะยุ่งกับเมียตัวเองเพียวๆ เลย
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เอ ในหนังสือเหมือนเอี้ยคังจะเคยขอกราบอาวเอี้ยงฮงเป็นอาจารย์ก่อนแล้วโดนปฏิเสธเพราะมีทายาทรุ่นละคนนะครับ มันน่าจะแปลว่าฆ่าเพื่อผลประโยชน์ไม่ใช่หรือ

ป.ล. มองกลับทำได้ครับ แต่อย่ามองกลับจนลืมมองมุมมองเบื้องหน้าไป

ท่านอินทรี

การโต้แย้งในกระทู้นี้ ไม่ใช่ "เอี้ยคังดีหรือไม่" แต่เป็น "เอี้ยคังรักมกเนี้ยมชื้อหรือไม่" เหตุผลอันดับต้นที่เอี้ยคังฆ่าอาวเอี้ยงเขียก อันดับแรก คือ อะไรที่อยู่ในหัวตอนนั้นขอรับ ?

ผู้น้อยว่า เหตุผลที่เอี้ยคังจะเป็นศิษย์อาวเอี้ยงฮงนั้น เป็นเหตุผลรองที่เพิ่งคิดได้ด้วยซ้ำนะขอรับ เอี้ยคังกราบอาวเอี้ยงฮงเป็นศิษย์ตั้งนานแล้ว แทบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ เพิ่งมานึกได้ ตอนหายตกใจ หลังฆ่าอาวเอี้ยงเขียกไปแล้วหรือเปล่า ?

อย่ามองเบื้องหน้าที่นักเขียนลากไปหาเหตุผลของตัวเองจนเกินไปนะขอรับ แบบนี้มันก็ไม่ยุติธรรมกับเอี้ยคัง เพราะมันจะลากไปหาเหตุผลว่า "เอี้ยคังไม่ได้รักมกเนี้ยมชื้อ"

ถ้าไม่ได้รักมกเนี้ยมชื้อ ทำไมถึงไม่ปล่อยให้ใครลวนลามมกเนี้ยมชื้อได้เลย ปล่อยไปสิขอรับ ผู้หญิงคนเดียวเฉยๆ ทำไมไม่ปล่อยให้เขาไปตามทางของเขา ?


ตอนเอี้ยคังยังตกใจ (เพิ่งเคยฆ่าคน) มกเนี้ยมชื้อก็รีบปลอบใจ และบอกว่ารีบหนีไปที่ไกลๆ เพราะอาวเอี้ยงฮงอาจจะตามล้างแค้นพวกตน ไม่ใช่หรือไงครับ จากนั้นเอี้ยคังที่คิดจะกลับไปหาอ้วนง้วนเลียก ก็เลยนึกถึงเรื่อง ที่ตนไปขอเป็นศิษ์ของอาวเอี้ยงฮงได้ ก็เลยได้เหตุผลนี้มา หรือเปล่าล่ะครับ ?

ผมถึงได้บอกว่า นี่มันเป็นเหตุผลรอง ที่เพิ่งคิดได้ตอนหลัง
เหตุผลที่อยู่ในหัวของเอี้ยคังตอนแรก คือ ช่วยเหลือมกเนี้ยมชื้อ หรือเปล่า ?

ลองคิดตาม ขอรับ

เอี้ยคัง รักเดียวใจเดียว เหมือนกับเอี้ยก้วยนี่ล่ะขอรับ

(ประมาณลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น เอี้ยก้วยก็มีคติเรื่องความรักแบบเดียวกับเอี้ยคัง)

แต่สิ่งแวดล้อม นำพาเอี้ยคังให้กระทำไปแบบนั้นมากกว่านะผู้น้อยว่า

สังเกตสิขอรับ เอี้ยคังไม่ค่อยเจ้าชู้เลยด้วยซ้ำไป ทั้งๆ ที่เป็นถึงองค์ชาย

มีโอกาสที่จะหาสาวๆ ได้มากมาย แต่ก็ไม่ทำ มุ่งไปแต่เรื่องอำนาจอย่างเดียว

ส่วนเรื่องหัวใจ เอี้ยคังก็คงมีแต่มกเนี้ยมชื้อคนเดียว

ถ้าบอกว่า เอี้ยคังไม่ดี ไม่ว่าด้วยเหตุผลกลใดก็ตามที ....

เอี้ยคังก็มีที่ดีอยู่หนึ่งอย่าง นั่นคือ "เรื่องความรัก" นี่ล่ะครับ

ท่านอินทรี

การโต้แย้งในกระทู้นี้ ไม่ใช่ "เอี้ยคังดีหรือไม่" แต่เป็น "เอี้ยคังรักมกเนี้ยมชื้อหรือไม่" เหตุผลอันดับต้นที่เอี้ยคังฆ่าอาวเอี้ยงเขียก อันดับแรก คือ อะไรที่อยู่ในหัวตอนนั้นขอรับ ?

ผู้น้อยว่า เหตุผลที่เอี้ยคังจะเป็นศิษย์อาวเอี้ยงฮงนั้น เป็นเหตุผลรองที่เพิ่งคิดได้ด้วยซ้ำนะขอรับ เอี้ยคังกราบอาวเอี้ยงฮงเป็นศิษย์ตั้งนานแล้ว แทบจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำ เพิ่งมานึกได้ ตอนหายตกใจ หลังฆ่าอาวเอี้ยงเขียกไปแล้วหรือเปล่า ?

อย่ามองเบื้องหน้าที่นักเขียนลากไปหาเหตุผลของตัวเองจนเกินไปนะขอรับ แบบนี้มันก็ไม่ยุติธรรมกับเอี้ยคัง เพราะมันจะลากไปหาเหตุผลว่า "เอี้ยคังไม่ได้รักมกเนี้ยมชื้อ"

ถ้าไม่ได้รักมกเนี้ยมชื้อ ทำไมถึงไม่ปล่อยให้ใครลวนลามมกเนี้ยมชื้อได้เลย ปล่อยไปสิขอรับ ผู้หญิงคนเดียวเฉยๆ ทำไมไม่ปล่อยให้เขาไปตามทางของเขา ?


ตอนเอี้ยคังยังตกใจ (เพิ่งเคยฆ่าคน) มกเนี้ยมชื้อก็รีบปลอบใจ และบอกว่ารีบหนีไปที่ไกลๆ เพราะอาวเอี้ยงฮงอาจจะตามล้างแค้นพวกตน ไม่ใช่หรือไงครับ จากนั้นเอี้ยคังที่คิดจะกลับไปหาอ้วนง้วนเลียก ก็เลยนึกถึงเรื่อง ที่ตนไปขอเป็นศิษ์ของอาวเอี้ยงฮงได้ ก็เลยได้เหตุผลนี้มา หรือเปล่าล่ะครับ ?

ผมถึงได้บอกว่า นี่มันเป็นเหตุผลรอง ที่เพิ่งคิดได้ตอนหลัง
เหตุผลที่อยู่ในหัวของเอี้ยคังตอนแรก คือ ช่วยเหลือมกเนี้ยมชื้อ หรือเปล่า ?

ลองคิดตาม ขอรับ
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
พี่เก้าขอรับ ถ้าเอี้ยคังฆ่าอาวเอี้ยงเข็กเพราะผลประโยชน์ย่อมแสดงว่ามกเนี่ยมชื้อ=ผลพลอยได้(ไม่ได้ตั้งใจ)มิใช่หรือขอรับ

ผมไม่ใช่มองตามนักเขียนอย่างไม่คิดกลับ
ท่านมีสิทธิที่จะคิดมุมกลับกี่ชั้นก็ได้

แต่ว่าท่านอ่านจากหนังสือท่านก็ต้องมองตามหลักฐานในหนังสือสิขอรับ อย่าใช้คำว่า หรือเปล่า? อีกประการ รักในที่นี้ =1.รักแท้ 2.ความใคร่ ต้องเข้าใจด้วยว่าหมายถึงข้อใด ถ้ามีรักแท้ ถ้าเอี้ยคังรักมกเนี่ยมชื้อจริง ทำไมตอนนั้นถึงได้ตัดความสัมพันธ์กับมกเนี่ยมชื้อเพื่อตนเองขอรับ ถ้ามีแต่ความใคร่ก็ย่อมหมายถึงไร้ความรักขอรับ

เอี้ยคัง รักเดียวใจเดียว เหมือนกับเอี้ยก้วยนี่ล่ะขอรับ

(ประมาณลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น เอี้ยก้วยก็มีคติเรื่องความรักแบบเดียวกับเอี้ยคัง)

แต่สิ่งแวดล้อม นำพาเอี้ยคังให้กระทำไปแบบนั้นมากกว่านะผู้น้อยว่า

สังเกตสิขอรับ เอี้ยคังไม่ค่อยเจ้าชู้เลยด้วยซ้ำไป ทั้งๆ ที่เป็นถึงองค์ชาย

มีโอกาสที่จะหาสาวๆ ได้มากมาย แต่ก็ไม่ทำ มุ่งไปแต่เรื่องอำนาจอย่างเดียว

ส่วนเรื่องหัวใจ เอี้ยคังก็คงมีแต่มกเนี้ยมชื้อคนเดียว

ถ้าบอกว่า เอี้ยคังไม่ดี ไม่ว่าด้วยเหตุผลกลใดก็ตามที ....

เอี้ยคังก็มีที่ดีอยู่หนึ่งอย่าง นั่นคือ "เรื่องความรัก" นี่ล่ะครับ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เอี้ยคังย่อมต้องมีมกเนี่ยมชื้อคนเดียวอยู่แล้วหละครับ เพราะว่าสิ่งแวดล้อมของเขาคือ เงิน อำนาจ ดังนั้นสังเกตว่าไม่ใช่เอี้ยคังไม่อยากหา แต่ไม่มีโอกาสไปหาขอรับ ดังนั้นไม่แปลกขอรับ ดังนั้นเขาอาจรักแค่อำนาจก็ได้ขอรับ

รักนะ แต่ ความชั่วมันบังตาเอี้ยคังมากไปหน่อย
สงสัยพี่มก มาก ที่รักแค่ไหนเขากยังเลว...

ผู้น้อยต้องขอพูดไว้ก่อนว่า ถ้าท่านอินทรีจะตัดสินตัวละคร
กรุณาตัดเอาอคติที่มีต่อตัวละครที่ชื่อว่า "เอี้ยคัง" ออกไปให้หมดก่อน
ไม่อย่างนั้น ท่านก็คงตัดสินตัวละครที่ชื่อ "เอี้ยคัง" ไม่ได้แน่ๆ
สุดท้ายก็จะลงล็อคเดิม โดยการยืนยันของท่านว่า "เอี้ยคังเลวชาติ" ตลอดไป

"พี่เก้าขอรับ ถ้าเอี้ยคังฆ่าอาวเอี้ยงเข็กเพราะผลประโยชน์ย่อมแสดงว่า
มกเนี่ยมชื้อ=ผลพลอยได้(ไม่ได้ตั้งใจ)มิใช่หรือขอรับ"

ขอโต้ทีละประโยค

ในบริบทของฉากนั้น เป็นอย่างไรครับ? อาวเอี้ยงเขียกจะลวนลามมกเนี้ยมชื้อหรือเปล่า? เราต้องมองเจตนากระทำการของเอี้ยคังเป็นสำคัญ ไม่ใช่มองไปที่ตัวละครพูดออกมา

ที่ตัวละครพูดออกนั้น คือ เอี้ยคังบอกมกเนี้ยมชื้อว่า เขาสามารถเป็นศิษย์ของอาวเอี้ยงฮงได้แล้ว ใช่หรือไม่ ? เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นหลังจากที่ทั้งสองคนช่วยฝังศพอาวเอี้ยงเขียกแล้วหรือเปล่า?

จุดนี้ ผมต้องการให้มองลงไปลึกๆ ว่า ระหว่างที่กระทำการสังหารอาวเอี้ยงเขียกเนี่ย เอี้ยคังคิดยังไงกันแน่ เพราะนี่คือเจตนาระหว่างกระทำการของจริง ไม่ใช่คำพูดของตัวละครที่พูดออกมาในภายหลัง..... และเนื่องจากฉากดังกล่าวนั้น อยู่ในสายตาของอึ้งย้งทั้งหมด ไม่มีการบรรยายความรู้สึกของเอี้ยคัง เป็นการเขียนแบบใช้ตัวละครที่สามบรรยาย ผมจึงต้องตั้งคำถาม

ฉากนั้น เอี้ยคังโดนอาวเอี้ยงเขียกหยาม(นิดๆ) + ลวนลามมกเนี้ยมชื้อ(มากๆ)
ความกดดันที่ถูกอาวเอี้ยงเขียกหยาม บวกด้วยความกดดันที่อาวเอี้ยงเขียกกระทำต่อมกเนี้ยมชื้อ

มกเนี้ยมชื้อจะไม่มีความสำคัญอะไรกับเอี้ยคังเลย หากท่านบอกว่า เอี้ยคังไม่ได้รักมกเนี้ยมชื้อ และตัวละครที่ชื่อว่า "เอี้ยคัง" ก็ไม่จำเป็นต้องไปสนใจมกเนี้ยมชื้อเลยแม้แต่น้อย และไม่ถึงกับจำเป็นต้องฆ่าอาวเอี้ยงเขียกด้วยซ้ำไป

อะไรกระตุ้นให้เอี้ยคัง เกิดอาการอยากฆ่าอาวเอี้ยงเขียกมากกว่ากันล่ะครับ ?

ระหว่าง ถูกอาวเอี้ยงเขียกหยาม กับ มกเนี้ยมชื้อถูกลวนลาม ฆ่าคนไม่ใช่เรื่องเล่นๆ นะครับ และเอี้ยคังก็ไม่เคยฆ่าคนมาก่อนเลย

"แต่ว่าท่านอ่านจากหนังสือท่านก็ต้องมองตามหลักฐานในหนังสือสิขอรับ อย่าใช้คำว่า หรือเปล่า?"

ท่านให้หาหลักฐานในหนังสือ แต่ในหนังสือบรรยายด้วยการใช้บุคคลที่สาม แล้วจะให้หายังไง?

การใช้คำว่า "หรือเปล่า" เป็นการตั้งคำถามต่อตัวละครในหนังสือ ซึ่งจริงๆ ท่านอินทรี ก็กำลังคิดตามหนังสือ และใช้ความคิดตัวเองตัดสินตัวละครเหมือนกัน

มันเหมือนกับการบอกว่า "ไม่ต้องถามแล้ว ความคิดของผมนี่ล่ะ ถูกต้องที่สุด"

" ถ้าเอี้ยคังรักมกเนี่ยมชื้อจริง ทำไมตอนนั้นถึงได้ตัดความสัมพันธ์กับมกเนี่ยมชื้อเพื่อตนเองขอรับ"

ชีวิตมนุษย์ประกอบขึ้นด้วยทางเลือก และไม่จำเป็นต้องไม่รัก ถึงจะเลือกอีกเส้นทางหนึ่ง
แม้เอี้ยคังจะเลือกเส้นทางแห่งอำนาจจริง แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า เอี้ยคังจะไม่ได้รักมกเนี้ยมชื้อ


ถ้ามีแต่ความใคร่ก็ย่อมหมายถึงไร้ความรักขอรับ

ความรักกับความใคร่เป็นของคู่กัน ถ้าท่านบอกว่า ไม่ใช่ของคู่กัน
แสดงว่าท่านกำลังมองโลกแบบ idealistic และไม่ได้มองโลกแบบ realistic เลย!

ความรักของชายหญิง มันจะต้องประกอบด้วยความใคร่ อยากได้ อยากมี อยากเป็นเจ้าของอยู่ด้วย ส่วนที่นักปราชญ์หรือผู้รู้ที่บอกกันว่า ความรักที่ปราศจากความใคร่ถือเป็นความรักที่แท้จริงนั้น ผมกล้าพูดเลยว่า ความรักแบบนี้มันไม่ได้มีอยู่จริง เพราะมีความเป็น Idealism สูง มันเกิดจากการยกความรักแบบนี้ให้สูงขึ้นเอง เพราะมันไม่เป็นที่สมปรารถนาของผู้คน และค่อนข้างจะ romantic ทีเดียว โดยเฉพาะเวลาที่นำมาประพันธ์เป็นนวนิยาย

ความรักของชายหญิง คือ การครองคู่ และความเป็นเจ้าของกันและกันครับ ถ้าคุณเคยได้เห็นพิธีแต่งงานของฝรั่ง คุณจะเข้าใจความหมายของคำพูดที่ว่า "คุณจะรับ....เป็นคู่ชีวิตของคุณหรือไม่" ทันที เพราะมันเป็นการแสดงเจตนาว่า ยอมรับอีกฝ่ายว่าเป็นเจ้าของตนเอง

ในมังกรหยก ภาค 2 เอี้ยก้วยก็แสดงออกอย่างชัดเจนว่า อยากเป็นเจ้าของเซียวเล้งนึ้ง ใครจะมาแย่งก็ไม่ได้ นี่คือความรักแบบ realistic ครับ แม้ว่าเอี้ยก้วยจะไม่รู้เลยว่า สามีภรรยาเขาต้องทำอะไรกันบ้าง เพราะเอี้ยก้วย กับเซียวเล้งนึ้งไม่เคยออกสู่โลกภายนอก เลยไม่ทราบว่า กิจของสามีภรรยาอย่างนึง คือ การมี sex กัน ...... แต่ความอยากเป็นเจ้าของเซียวเล้งนึ้งของเอี้ยก้วยมีอย่างท่วมท้นครับ

ความใคร่ คือ "ความต้องการ" ครับ ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่อง sex อย่างเดียว การแสดงออกว่าต้องการมี sex กันนั้น เป็นการแสดงออกเพื่อการแสดงความเป็นเจ้าของของเสมอของมนุษย์ อันนี้ผมคงอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้ ต้องค้นหากันเอาเอง เพราะมันไม่ได้อยู่ในตำรา

เรื่องของเอี้ยคังก็เหมือนกัน ถ้าเอี้ยคังมีแต่ความใคร่ (ซึ่งในที่นี้น่าจะหมายถึงความต้องการทางเพศอย่างเดียว) เอี้ยคังก็ไม่จำเป็นต้องสนใจมกเนี้ยมชื้ออีกต่อไป (ได้เขาแล้วนี่) ถ้าเป็นภาษาชาวบ้าน ก็จะเรียกว่า "One Night Stand" ภาษาไทยก็คือ "น้ำแตกแล้วแยกทาง" แต่เอี้ยคังไม่ใช่เลย เอี้ยคังกลับบอกว่า ถ้าตัวเองขึ้นเป็นรัชทายาท อนาคตของมกเนี้ยมชื้อก็ต้องเป็นฮองเฮา วางแผนการชีวิตไว้เสร็จสรรพเรียบร้อยอีกต่างหาก ซึ่งมกเนี้ยมชื้อไม่เอาท่าเดียว

และที่มกเนี้ยมชื้อ ผิดหวังในตัวเอี้ยคัง ก็เพราะแบบนี้ล่ะ และเอี้ยคังต้องไปจากมกเนี้ยมชื้อ ก็เพราะว่า ทั้งสองคนมีทัศนคติที่แตกต่างกันมากนั่นเองครับ

ดังนั้น หากจะบอกว่า เอี้ยคัง มีแต่ความใคร่ มันจึงไม่ถูกต้องนัก เพราะเอี้ยคังพร้อมจะให้มกเนี้ยมชื้อมาเป็นฮองเฮาของตัวเองแล้ว แต่มกเนี้ยมชื้อไม่ต้องการเพราะทัศนคติของมกเนี้ยมชื้อไม่ชอบชนชาติกิมเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จะเรียกว่า มกเนี้ยมชื้อมีอคติอยู่ก่อน ก็ไม่ผิดอะไรนัก

ฉบับแก้ไขใหม่ ผมว่านะ ปู่กิมต้องการให้เอี้ยคังเป็นแบบนี้อยู่แล้วล่ะครับ

เป็นการให้ตัวละครเลือกเส้นทางเดินว่าจะไปทางไหน ซึ่งเอี้ยคัง แน่นอนว่า ต้องเลือกเส้นทางแห่งอำนาจ เอี้ยคังไม่ได้เลือกเส้นทางความรักกับมกเนี้ยมชื้อ ผมว่ามันต้องมีเหตุผลอื่นอีก โดยเฉพาะสิ่งแวดล้อมของเอี้ยคังซึ่งเคยเป็นองค์ชายมาก่อน เอี้ยคังที่ทราบว่ามกเนี้ยมชื้อตั้งท้องลูกตัวเอง ยิ่งคิดจะทำให้คนในครอบครัวมีความสุขที่สุด (ซึ่งแน่นอนรวมถึงตัวของเอี้ยคังเองด้วย) ถ้าให้ครอบครัวจนตรอกแบบที่เอี้ยทิซิ้มทำนั้น เอี้ยคังก็เห็นเป็นตัวอย่างอยู่แล้วว่า เอี้ยทิซิ้มไม่มีอำนาจมากพอจะปกป้องเปาเซียะเยียก จนต้องถูกอ้วนง้วนเลียกแย่งเปาเซียะเยียกมานั่นล่ะ นี่ก็น่าจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เอี้ยคังต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ซึ่งอำนาจมา แม้ว่าการกระทำนั้นหลายๆ คนจะมองว่าผิดก็ตามที

มันเป็นการเพิ่มมิติของตัวละครจากที่แบนๆ ให้ออกมากลม(มีมิติมาก)ดิกมากยิ่งขึ้น
ส่วนตัว ผมก็ไม่เชื่อหรอก ว่า เอี้ยคังจะเป็นคนที่เลวโดยสันดอน(เลี่ยงคำ)

รักสิ ถ้ามะรักแล้วจะหึ่งเหรอ