ณ หาดทราย สายลม

สายลมพริ้วปลิวผ่านหาดทรายขาว
งดงามราวสรวงสวรรค์มาสรรค์สร้าง
ให้หาดทรายสายลมถมตามทาง
ให้ชะล้างความทุกข์เกิดสุขใจ
ชายทะเลเห่ลมชมฟองคลื่น
ช่างชวนตื่นตาใจให้สดใส
หมู่วิหคนกน้อยล่องลอยไป
สู่วันใหม่แสนไกลไม่คำนึง
เหล่านางนวลบินกลับลับภูผา
อัสดงลงมาเวลาถึง
ดวงตะวันรอนรอนนอนรำพึง
และแล้วจึงถึงราตรีที่ร่มเย็น
ถึงยามค่ำสายฝนพรำเย็นฉ่ำฟ้า
สุขกายาสุขใจไม่ทุกข์เข็ญ
มองทะเลเห่ลมชมจันทร์เพ็ญ
ดุจดั่งเป็นวิมานบ้านงดงาม


...เด็กชายไร้นาม...

ต่อจากเด็กชายไร้นาม

เริงระบำพร่ำเพลงเศร้าเคล้าจันทร์หนาว
ดวงหยาดดาวเร้นกายลับปลายฟ้า
ทิ้งริ้วรอยร้าวรานกาลเวลา
ม่านน้ำตาแห่งราตรีก็คลี่คลุม