กลอนจอมยุทธ

จอมยุทธท่านใดที่มีกลอนเกี่ยวกับจอมยุทธบ้างคับ อาจเป้นตอนดื่มสุรา ตอนใช้วิชา ตอนเหงา หรืออารายก็ได้คับ อยากได้

ครูเปิดประตูให้ แต่คุณจะต้องเดินเข้าไปด้วยตัวคุณเอง


ความหิวแก้ด้วยอาหาร ความเขลาแก้ด้วยการศึกษา


ถ้าไม่ศึกษาเพิ่มเติมขึ้นทุกๆ วัน ก็จะล้าหลังลงทุกๆ วัน


การศึกษาเปรียบเสมือนพายเรือทวนน้ำ ถ้าไม่รุดหน้าก็ถอยหลัง


เลี้ยงลูกชายโดยไม่ให้การศึกษา ก็เหมือนเลี้ยงลา เลี้ยงลูกสาวโดยไม่ให้การศึกษา ก็เหมือนเลี้ยงหมู


ผู้ใดรู้จักใช้พู่กัน จะไม่ต้องขอทานเขากิน


อุดมการณ์เล็กนิดเดียว แต่ใจใหญ่ ผลสุดท้ายย่อมแย่ ลังเลโลเล สุดท้ายย่อมเสียใจ


ผู้ที่รู้ว่าด้อยความรู้ จึงจะเตือนตัวเองได้ ผู้ที่รู้ว่าลำบาก จึงจะฝึกตนให้เข้มแข็ง


คนที่เก่งทุกทาง แท้จริงคือคนที่ไม่มีอะไรเก่งจริงสักอย่าง คนที่รอบรู้ไปหมดทุกเรื่อง แท้จริงคือคนที่ไม่เชี่ยวชาญอะไรเลย


อย่ากลัวที่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ สิ่งที่ต้องกลัวอย่างเดียวคือการหยุดนิ่ง


คนที่เอาชนะผู้อื่นได้เป็นคนเข้มแข้ง คนที่เอาชนะตัวเองได้เป็นคนที่มีอำนาจ


คนรวย วางแผนสำหรับวันพรุ่งนี้ คนจนวางแผนแค่วันนี้


คนชั้นต่ำแต่มีการศึกษาดี มีประโยชน์ต่อบ้านเมือง คนชั้นสูงแต่ไร้การศึกษา จะมีประโยชน์อะไร


ความฉลาดประกอบไปด้วยการรู้จักใช้โอกาสให้เป็นประโยชน์


อย่ายอมแพ้ ตราบเท่าที่ยังมีความหวัง แต่อย่าหวังจนเกินเหตุผล เพราะนั่นสะท้อนให้เห็นถึงความปรารถมากกว่าการพินิจพิจารณา


ในโลกนี้ไม่มีอะไรนุ่มหรือบางกว่าน้ำ แต่การที่น้ำสามารถกัดเซาะสิ่งที่แข็งอย่างไม่ยอมจำนนนั้น ไม่มีอะไรจะเทียบได้


คนที่ยิ้มแทนที่จะโกรธ คือคนที่เข้มแข็งกว่าเสมอ


ต้นไม้ต้นใหญ่ๆ เกิดจากกล้าไม้ต้นเล็กๆ หอสูงเสียดเมฆา ฐานรากเตี้ยติดดิน


การเดินทางหลายพันลี้ เริ่มจากการก้าวเท้าก้าวแรก


ความยิ่งใหญ่ของอุดมการณ์ มิได้อยู่ที่การชนะผู้อื่น แต่อยู่ที่การชนะตัวเอง


ผู้มีใจตั้งมั่นย่อมชนะฟ้า ผู้ไร้ความตั้งมั่น ฟ้าย่อมชนะคน


ทะเลรองรับแม่น้ำร้อยสายได้ จึงกว้างใหญ่ไพศาล บุคคลผู้สูงส่ง เข้มแข็งเพราะไร้กิเลสตัณหา


ผู้ที่ขาดคุณธรรม ย่อมไม่มีอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ ผู้ที่ขาดความรู้ ย่อมไม่มีสายตาอันกว้างไกล


จิตมั่น ความชั่วร้ายทั้งปวงย่อมไม่อุบัติ จิตสงบ จักไม่สนใจเรื่องทั้งปวง


ผู้ที่มีอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ จักไม่ยุติกลางคัน

ผมก็มี
พรสวรรค์อันยิ่งใหญ่ จะมาพร้อมกับภาระหน้าที่อันใหญ่ยิ่ง

ถามไถ่ทั่วหล้า รักเป็นไฉน บัญชาทั่วหล้า ดาบฆ่ามังกร

จบค่ะ

ปถุชนกับคนชั่วต่างกันเพียงห้วงคิดเดียว

จิตไม่คิด
กายไม่ติด
ไม่ยึดถือ
ควรฝึกปรือจําจดใจ
ให้แม่นหนา
หากว่าแม้น
ฝึกได้ถึงขั้นใจ
ไร้วิญญา
ใต้ต่ำหล้า
หาผู้ใดไร้เทียมทัน

ตวัดเพียงหนึ่งตายครึ้งปถพี หากชีวิตนี้ไม่มีเจ้าขางกายดาบก็ไร้ซึ้งคม เมื้อมีเจ้าอยู่ขางกายข้าก็มิอาจห้ามใจไม้ให้รักใครได้อีก ชีวิตนี้มีคนรักที่เข้าใจแม้จะตายก็ไม้เสียดายที่เกิดมา หนึ่งในต้ายหล้ามีแต่ข้าที่รักเจ้า รักจนวันตาย

ท่องทะยานทั่วรัสมี เสาะหาสาวสวยมานอนกอด

อิงฟ้าไม่มา ใครหาญกล้าต่อกร แห่ะๆๆ เอามั่งๆ

บทกวี
...................

กระบี่วายุหวล - กวัดแกว่ง
หัวใจนั้นสาปแช่ง - ตัวข้า
ร่ายรำระบำเลือด - มายา
เทพยุธถล่มฟ้า - อเวจี
รักนั้นมิอาจเอื้อม - คว้าถึง
ร่ายกระบี่รำพึง - เสียดสี
ช้ำร้าวมารแซกเข้า - ฤดี
ความมืดปกคลุมที่ - ดวงใจ