แต่สุดท้ายกับถูกทิ้ง
ความรักเหมือนยาพิษ
กลับถูกทิ้งและถูกขว้าง
กลอนๆๆๆ ต่อกลอนๆๆๆ
|
| yonarakjaka |
#1 yonarakjaka [ 02-06-2009 - 17:55:42 ]  |
 |
รักคือการให้ แต่สุดท้ายกับถูกทิ้ง ความรักเหมือนยาพิษ กลับถูกทิ้งและถูกขว้าง |
| yonarakjaka |
#2 yonarakjaka [ 02-06-2009 - 18:03:08 ] |
|
|
ใจเจ็บปาวรัวราว เหตูใดจึงหนี นี้นะรึความรัก เจ็บมากนะ ความรุ้สึกเอย |
| เด็กชายไร้นาม |
#3 เด็กชายไร้นาม [ 02-06-2009 - 22:15:21 ] |
|
|
อันนี้ต่อไงล่ะนี่ เล่นมาเป็นบทเลย...  |
| ดรรชนีสวรรค์ |
#5 ดรรชนีสวรรค์ [ 02-06-2009 - 22:43:54 ] |
 |
จะกล่าวไปเปรียบรักเป็นฉันท์ใด สุดแต่ใจของใครจะกล่าวอ้าง ร้อยพันหมื่นแสนเหลือคณานับ แต่สุดท้ายไม่อ้างว้างด้วยรักคงตรง |
| เด็กชายไร้นาม |
#6 เด็กชายไร้นาม [ 03-06-2009 - 10:23:45 ] |
|
|
รักเที่ยงแท้คือสิ่งที่ใฝ่หา หรือมารยาที่มาตอบสนอง หรือคู่แท้ที่จะเข้ามาจับจอง ความรักของพ่อแม่รักแท้เอย |
| เตียบ่อกี๋ |
#7 เตียบ่อกี๋ [ 03-06-2009 - 12:32:35 ] |
 |
หญิงหนึ่งนั้นคือ lovebeny หญิงต่อไปคือ yonarakjaka กำไร |
| หยางเซียว |
#8 หยางเซียว [ 03-06-2009 - 14:06:16 ] |
 |
แลสูญสิ้นคนรัก ชีวาดับดิ้นราวถูกไฟพลาญ ภาพเจ้ากับข้าใจผูกพันธ์ ยังเวียนวนอยู่ในอกร่ำไป.. ราตรีนี้คืนเดือนหงาย เฝ้าวิงวอนดาวอีกครา ขอโอกาศเพียงหนึ่งครั้ง ให้ข้าย้อนกลับไปวันที่มีเจ้าข้างกาย..... ต่อไมเป็นแฮะ |
| ดรรชนีสวรรค์ |
#9 ดรรชนีสวรรค์ [ 03-06-2009 - 15:16:46 ] |
|
|
สายลมหวน พัดพานมา ต้องกาย เหน็บหนาวเพียงใด ทรนงไว้ บุรุษ ไม่เห็นหน้าเจ้าที่คุ้นเคย แม้ชั่ว ยามห่าง ไร้สัมผัสแสนอ้างว้าง ยากแท้ จำทน  |
| เด็กชายไร้นาม |
#10 เด็กชายไร้นาม [ 03-06-2009 - 19:21:49 ] |
|
|
อันทุกสิ่งในโลกาล้วนน่าสน แต่ใจคนบนโลกน่าสนเหลือ เพราะใจคนไม่มีสิ่งมาจุนเจือ จนไม่เหลือ น้ำใจ ไร้ไม่ตรี |
| ดรรชนีสวรรค์ |
#11 ดรรชนีสวรรค์ [ 03-06-2009 - 19:49:44 ] |
|
|
ทุกสรรพสิ่งสรรค์ ในโลกนับ คณนา ทุกสรรพสิ่งล้วน ปนธรรมา น่าฉงน แต่สรรพสิ่งบ้างลวงหลอก ทางให้ หลงนา ทุกสรรพสิ่งมองได้ด้วยปัญญา เลิศแล้ว อนิจจัง |
| เด็กชายไร้นาม |
#12 เด็กชายไร้นาม [ 03-06-2009 - 20:13:51 ] |
|
|
สรรพสิ่งเล้นรับมีคับโลก บ้างเศร้าโศกโลกสุขสันต์พลันฝันหา ความโศกเศร้าเคล้าความสุขปนเข้ามา อนิจจาไม่เป็นจริงดิ่งความตาย (สรุปต่อกลอนยังไงล่ะนี่...  ) |
| เด็กชายไร้นาม |
#13 เด็กชายไร้นาม [ 03-06-2009 - 21:43:15 ] |
|
|
ขอโทษทีครับวรรคแรกพิมพ์ผิดต้องเป็น เร้นลับ ครับ |
| เด็กชายไร้นาม |
#14 เด็กชายไร้นาม [ 03-06-2009 - 21:50:09 ] |
|
|
จนท้ายสุดจากไปใจห่วงหา กาลเวลานำพาสู่เศร้าหมอง เพราะทุกสิ่งมันไม่เป็นดั่งหมายปอง สิ่งที่ครองมีพบพรากและจากไป อันมนุษย์มีเกิดและมีดับ พอล่วงลับจากไปสู่แห่งไหน อาจติดค้างบางสิ่งที่คลาไคล จงปล่อยใจไปเถิดเป็นเลิศดี |
| yonarakjaka |
#15 yonarakjaka [ 04-06-2009 - 18:13:10 ] |
|
|
ชี้แนะชายใดพาหวนกลับ รักอาพับจับใจเฝ้าใฝ่หา เจ็บแสบเจ็บใจเฝ้าเอื่อมระอา คืนวันช่างโศกเศร้าศัลย์ฝันสลาย |
| อินทรีเงิน |
#16 อินทรีเงิน [ 04-06-2009 - 18:30:06 ] |
.jpg) |
ท่านyonarakjaka ที่แต่งมามันใช่กลอนตามฉันทลักษณ์รึเปล่า มาลอกเลียนแบบตามกระบี่6ชีพจรอีก  |
| vincent |
#17 vincent [ 04-06-2009 - 19:26:56 ] |
 |
ข้ามิทักษาด้านนี้ แต่อยากกล่าวไว้ว่า 10 ปีจากหมามา หมาจำได้ กลับมาใหม่ หมายังรู้กูเจ้าของ แค่3วันจากเมียมา เมียไม่มอง โถนวลน้องเลวกว่าหมา น่าส้นตี........ |
| เด็กชายไร้นาม |
#18 เด็กชายไร้นาม [ 04-06-2009 - 21:52:00 ] |
|
|
...วังเอ๋ยวังเวง หง่างเหง่งย่ำค่ำระฆังขาน วัวควายพ่ายลาทิวากาล ค่อยค่อยผ่านท้องทุ่งมุ่งถิ่นตน ชาวนาเหนื่อยอ่อนต่างจรกลับ ตะวันลับอับแสงทุกแห่งหน ทิ้งทุ่งให้มืดมัวทั่วมณฑล และทิ้งตนตูเปลี่ยวผู้เดียวเอย |
| เด็กชายไร้นาม |
#19 เด็กชายไร้นาม [ 04-06-2009 - 22:09:26 ] |
|
|
...ยามเอ๋ยยามนี้ ปฐพีมืดมัวทั่วสถาน อากาศเยือกหนาวคราววิกาล สงัดปานป่าใหญ่ไร้สำเนียง มีก็แต่จิ้งหรีดกระกรีดกริ่ง เรไรหริ่งร้องขรมระงมเสียง คอกควายวัวรัวเกราะเปาะเปาะเพียง รู้ว่าเสียงเกราะแว่วแผ่วแผ่วเอย |
| minmin |
#20 minmin [ 10-06-2009 - 00:17:31 ] |
 |
เสียงสะล้อและซอซึง ยังอื้ออึงในดวงจิต ก็พาลให้หวนคิด ถึงพิษรักอันแสบทรวง ดึกดื่นกลางคืนหนาว เห็นต้นข้าวเป็นรวงรวง ยิ งคิดยิ่งช้ำทรวง รักที่หวงกลับร้างลา ร่อนเล่ตามหารัก ไ ม่ประจักษ์ดั่งที่หา รักแล้วก็ร้างลา สุดจะหารักแท้จริง |
|