ในตอนที่บุกขึนสำนักชวนจินก่านั้น เซียวเหล่งนึ่งได้แสดงถึงฝีมือกระบี่อันน่าตระหนก หลังจากผ่านเหตุการคราวนั้น ตัวเซียวเหล่งนึ่งต้องตกไปอยู่ใต้ผ่าลำใส้ขาด เป็นเวลาถึงสิบหกปี ในช่วงเวลานั้นเอี้ยก้วยได้ฝึกฝนฝีมือจนก้าวมาเทียบเท่าระดับเดียวกับ พวกก๊วยเจ๋ง อึ้งเอี๊ยซือ แล้วท่างเซียวเหล่งนึ่ง ในช่วงสิบหกปีจะมีพลังฝีมือก้าวหน้าถึงเพียงไร

           คำตอบเฉลยออกมาที่เล่ม 4 หน้า 525 เมื่อเอี้ยก้วยกำลังจะปีนขึ้นจากผาลำใส้ขาดโดยใช้เชือกที่พวกอึ้งย้งทิ้งไว้ เอี้ยก้วยหันมาถามว่า 'ท่านทอดทิ้งพลังฝีมือไปหรือไม่ หากปีนขึ้นไม่ได้ ข้าพเจ้าจะแบกท่านขึ้นไป' เซียวเหล่งนึ่งตอบกลับว่า 'สิบหกปีแม้ไม่มีความรุดหน้า แต่คาดว่าวิชาฝีมือที่เรียนรู้ยังคงอยู่'

           จากข้อความดังกล่าวก็สรุปได้ว่า วรยุทธของเซียวเหล่งนึ่ไม่ได้เพิ่มพูดจากตอนบุกชวนจินก่าเลย ว่าไปตามจริงแล้วมันก็ขัดต่อหลังเหตุผลอยู่บ้าง เซียวเหล่งนึ่งเมื่อตอนอยู่สุสานโบราณนางใช้เวลาว่างในการฝึกวิชา ผู้คนที่เคยชินกับการฝึกฝนวิชามาทั้งชีวิต มันน่าแปลกที่เมื่อต้องมาอยู่คนเดียว ไม่มีเรื่องราวใดให้ทำ กลับปล่อยเวลาผ่านเลยโดยไม่ทำอะไรเลย ทั้งนี้อาจมองได้ว่าเป็นเพราะใต้ผานี้ไม่มีคัมภีร์อะไรให้ฝึกปรือ

           แต่บางกระแสก็ให้ความเห็นว่า กิมย้งจงใจเขียนเนื้อความช่วงตอนนี้มาเพื่อเป็นการหยุดความเก่งกาจของเซียวเหล่งนึ่งไว้ เพราะในช่วงที่เขียนถึงตอนเซียวเหล่งนึ่งบุกชวนจินก่า กิมย้งได้บรรยายถึงความเก่งกาจของเซียวเหล่งนึ่งไว้อย่างเลิศลอย หากยังปล่อยให้เซียวเหล่งนึ่งพัฒนาฝีมือขึ้นไปอีก เกรงจะไม่เหมาะสม จึงจงใจเขียนช่วงตอนนี้มา ซึ่งดูออกจะไรรสชาติต่างไปจากที่เหล่าผู้อ่านคาดหวังไปบ้าง ดังนันการ์ตูนบางฉบับจึงเปลี่ยนตรงนี้ใหม่ให้นางมีวรยุทธก้าวหน้าขึ้น