เอาคำศัพท์มาให้อ่านกันขอรับ ทั้งหมด คือ แต้จิ๋ว ทั้งนั้น
ซือเฮีย = ศิษย์ผู้พี่(ผู้ชาย)
(ต้องสนิททางสายเลือด หรือ สนิทมากถึงขั้นพอ)
ซือกอ = ศิษย์ผู้พี่(ผู้ชาย)
(ไม่มีความสนิท แต่เป็นศิษย์ร่วมสำนัก หรือฝ่ายเดียวกัน)
ซือตี๋ = ศิษย์ผู้น้อง(ผู้ชาย)
ซือเจ้ = ศิษย์ผู้พี่(ผู้หญิง)
ซือม่วย = ศิษย์ผู้น้อง(ผู้หญิง)
ซือแป๋ = อาจารย์
ซือเนี้ย = ภรรยาของอาจารย์
ซือเจ่ก = อาจารย์อา
(ในเรื่อง เพ็กฮ้วยเกี้ยม มีลูกศิษย์ของศิษย์พี่ของอ้วงเช้งจี่
เรียก อ้วงเช็งจี่ ว่า "เซียวซือเจ่ก" ที่แปลว่า อาจารย์อาเล็ก
จริงๆ มันก็ถูกต้อง แต่ในทางมารยาท ไม่ควรเติมคำว่า "เซียว" ลงไป
เพราะอาจารย์ ถือเป็นผู้อาวุโส แต่ถ้าอาจารย์มีเยอะ เขาจะใช้
ยี่ซือเจ่ก = อาจารย์อาคนที่สอง, ซาซือเจ่ก = อาจารย์อาคนที่สาม
ในกรณีที่อาจารย์ของตนเองเป็นศิษย์พี่ใหญ่ของสำนักเท่านั้น)
ซือแป๊ะ = อาจารย์ลุง
ซือโจ้ว = อาจารย์ปู่
เจ่เจ้ = พี่สาว
กอกอ = พี่ชาย(สำหรับเรียกคนที่อายุเยอะกว่า)
ม่วยม่วย = น้องสาว
ตี่ตี๋= น้องชาย
ตั่วกอ = พี่ใหญ่ (ผู้ชาย)
ตั่วเจ้ = พี่ใหญ่ (ผู้หญิง) << น่าเรียกท่านไซมุ อิอิ
เสี่ยวม่วย= น้องเล็ก(ผู้หญิง)
เสี่ยวตี๋ = น้องเล็ก(ผู้ชาย)
งี่กอ = พี่ชายร่วมสาบาน
งี่เจ้ = พี่สาวร่วมสาบาน
งี่ม่วย = น้องสาวร่วมสาบาน
งี่ตี๋ = น้องชายร่วมสาบาน
อันนี้ตัวเลข
เจ็ก หนอ(ยี่) ซา สี่ โหงว ลัก ฉิก โป๊ย เก้า จับ
ถ้ามีอันดับ
ยี่กอ = พี่ชายอันดับสอง = พี่รอง
ซากอ = พี่ชายอันดับสาม = พี่สาม
ถ้าเป็นพี่สาว ก็ต้องเปลี่ยนคำหลังเป็น "เจ้"
ถ้าเป็นน้องสาว ก็ต้องเปลี่ยนคำหลังเป็น "ม่วย"
ถ้าเป็นน้องชาย ก็ต้องเปลี่ยนคำหลังเป็น "ตี๋"
ฯลฯ
อย่างเช่น อั้งฉิกกง แปลว่า ปู่เจ็ดแซ่อั้ง เป็นต้น
ก่าจู้ = เจ้านิกาย
(ก่า แปลว่า นิกาย, ดังนั้น เม้งก่า จึงแปลว่า นิกายเรืองโรจน์
แต่ช่อง 3 จะแปลทำม้ายยย เสียอรรถรส )
จึงจู้ = เจ้าหมู่ตึก
ปังจู้ = เจ้าสำนัก
ตัง = ทิศตะวันออก
ซี, ไซ = ทิศตะวันตก
ปัก = ทิศเหนือ
น่ำ = ทิศใต้
(ดังนั้น คำว่า กังหนำ หรือ กังน้ำ จะแปลว่า ใต้กัง
กัง หมายถึง แม่น้ำแยงซีเกียงบริเวณใกล้ออกทะเลตังไห่
แถวๆช่องแคบไต้หวัน ขอรับ)
อั่ง = แดง
(อั่งเปา ก็คือ ซองแดง นั่นเองขอรับ
ส่วน แต๊ะเอีย คือ เงินในซอง ตอนปีใหม่นั่นเอง)
แป่ะ,ไป่ (คนละคำกับคำว่าลุง) = ขาว
ซิงแซ = คำยกย่องเวลาเรียกผู้อื่น ถ้าภาษาไทยก็คือ คำว่า "ท่าน"
ฮูหยิน = คำยกย่องภรรยาของคนอื่น
เล้ง, ล่ง = มังกร
นึกไม่ออกแล้วขอรับ
ท่านที่ไม่เคยอ่านนิยาย อาจจะไม่เคยได้ยินนะขอรับ
จะมีบางคำ ที่คนไทยเอามาใช้
เนื่องจาก คนแต้จิ๋ว (ซัวเถา เมื่อก่อนเรียก ซัวโจว หรือแต้จิ๋วนั่นแลฯ)
อยู่ในเมืองไทยเยอะ ตั้งแต่ย่านเยาวราช, สำเพ็ง ฯลฯ นั่นล่ะขอรับ
คำศัพท์จากนิยายกำลังภายใน
กระบี่เก้าเดียวดาย |
#1 กระบี่เก้าเดียวดาย [ 18-02-2010 - 17:58:41 ] |
|
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#2 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:03:26 ] |
|
กิม=ทอง เกี้ยม=กระบี่ ปวยตอ= มีดบิน ตอ=ดาบ เจี้ย= ฝ่ามือ เปียง= แส้ ซิม=หัวใจ "งักแป๊= พ่อตา ทิ= เหล็ก ซัว=ภูเขา |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#3 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:04:46 ] |
|
ล่อฮั่น = อรหันต์ ผ่อสัก= โพธิสัตว์ ซิ้ง =เทพยดา เง็ก= หยก มิ่น=ใบหน้า |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#4 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:05:52 ] |
|
ตั๊ก= พิษ นั้ง=คน |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#5 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:06:42 ] |
|
โกวโกว = อาหญิง เจ่กเจ่ก= อา(บุรุษ) |
กระบี่เก้าเดียวดาย |
#6 กระบี่เก้าเดียวดาย [ 18-02-2010 - 18:06:44 ] |
|
ตอ = ดาบ ปวยตอ = ดาบบิน ไม่ใช่มีดบินอย่างเดียวขอรับ คำว่า มีด คนจีนจะใช้คำว่า ตอ หรือ ดาบเข้าไปแทนที่เลย ล่อฮั่น เป็นคำทับศัพท์ จากคำว่า อรหันต์ ผ่อสัก เอง ก็เป็นคำทับศัพท์ เช่นเดียวกัน |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#7 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:08:00 ] |
|
เม้ง= เจิดจ้า แสงสว่าง ฮุ้นเตี๊ยบ= ผีเสื้อ ฮก = ค้างคาว |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#8 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:08:17 ] |
|
กระบี่เก้าเดียวดาย |
#9 กระบี่เก้าเดียวดาย [ 18-02-2010 - 18:08:39 ] |
|
เม้ง, เหม็ง แปลว่า แสง ขอรับ |
กระบี่เก้าเดียวดาย |
#10 กระบี่เก้าเดียวดาย [ 18-02-2010 - 18:10:07 ] |
|
ซือตี๋เอามาจากเรื่อง เซียวลี้ปวยตอ (มีดบินของลี้น้อย) ใช่หรือไม่ ? เพิ่มเติม โกวเนี้ย = คำเรียกสตรีที่ยังมิได้แต่งงาน และยังเป็นสาวสะพรั่ง เอี้ยเท้า = คำเรียกสตรีแบบหยาม ม่อ = อสูร อั่งม้อ = ปีศาจแดง Man U เย้ย.....ไม่เกี่ยว |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#11 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:21:14 ] |
|
ฮวย=บุปผา แช = สีเขียว อั้ง=สีเเดง |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#12 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:22:47 ] |
|
เล่าฮู = ข้าผู้เฒ่า(คนชรา) (เรียกแบบโอ่) |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#13 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:23:09 ] |
|
ขอรับซือเฮีย |
กระบี่เก้าเดียวดาย |
#14 กระบี่เก้าเดียวดาย [ 18-02-2010 - 18:25:27 ] |
|
เพ็ก = สีเขียวเข้ม (มรกต) ------------------------- ฮัว = ดอกไม้ คำเดียวกับคำว่า ฮวย นั่นล่ะ แต่ท่าน ว. ณ เมืองลุง แปลแบบนั้น ถ้าเป็นจีนกลาง จะออกเสียงว่า "ฮวา" เหมยฮวา(จีนกลาง) = ดอกเหมย บ๊วยฮัว(แต้จิ๋ว) = ดอกเหมย คำเดียวกันเลยขอรับ ------------------------- ส่วน "เล่าฮู" แปลว่า ผู้เฒ่า มักจะใช้เรียกตนเอง หากคู่กรณีอายุน้อยกว่ามากๆ อันนี้ ต้องดูบริบทในเรื่องว่า จะเป็นการโอ่ประโคมตนหรือไม่ อีกที ------------------------ เล่าเอี้ย = เจ้านายผู้มีฐานะสูง ถ้าใช้เรียกตนเองจะเป็นการโอ่ประโคมทันที เอี่ย, เอี่ยะ = เจ้านาย ถ้าใช้เรียกตนเองก็เป็นการโอ่ประโคมเหมือนกัน |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#15 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:28:54 ] |
|
ต้กโกว = โดดเดี่ยว เม้า= ทวน หอก เน้ย =ดอกบัว |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#16 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:30:00 ] |
|
บั๊ก= ไม้ |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#17 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:30:50 ] |
|
ลิ้ว = ต้นหลิว |
จอมยุทธ์เจ้าอินทรีย์ |
#18 จอมยุทธ์เจ้าอินทรีย์ [ 18-02-2010 - 18:32:58 ] |
|
ดีครับพี่เก้า มาช่วยนิดนึงขอรับ ถ้าผิดก็บอกนะครับ เอี้ยเท้า -ถ้าญาติผู้ใหญ่ใช้เรียกจะแปลความหมายแบบเอ็นดูก็ได้ขอรับ เล่าฮู -ผู้เฒ่าเรียกตัวเองขอรับ และบางทีก็เปรียบตัวเองเหมือนไม้ไกล้ฝั่ง(ทั้งที่แต่ละตัวที่เรียกตัวเองอย่างงี้โคตรเก่งเลย) เนี่ยเนี้ย -แม่,แม่เฒ่า ยี้ -ตรงกับคำว่าหนูของไทย กงจื้อ -คุณชาย |
กระบี่เก้าเดียวดาย |
#19 กระบี่เก้าเดียวดาย [ 18-02-2010 - 18:35:43 ] |
|
ซือตี๋ จะเอาคำศัพท์ในกระบวนท่า มาให้หมดเลยหรือขอรับ อันนั้น มันมีเป็นพันๆ คำเลยนะขอรับ เอาเป็นว่า ข้าน้อยขอ พอที่การเขียนดีกว่า เพราะน่าจะหมดแล้ว ที่นิยายกำลังเอาคำทับศัพท์มาใช้เลย |
สยบทั่วเเผ่นดิน |
#20 สยบทั่วเเผ่นดิน [ 18-02-2010 - 18:36:14 ] |
|
กงจู้= คุณหนู |