สูงสุดคืนสู่สามัญ
เห็นใบไม้ลอยปลิวละลิ่วหล่น
ร่วงจากต้นหล่นลงมาสู่ป่าใหญ่
อยู่สูงบ้างต่ำบ้างต่างกันไป
แต่ทุกใบก็ร่วงโรยลงโปรยดิน
เห็นตะวันร้อนแรงสาดแสงจ้า
ส่องท้องนาส่องมัจฉาในชลสินธุ์
แม้ตะวันจะสาดแสงทั่วธรณิน
แต่ตะวันก็ตกดินเมื่อสายัณห์
แม้จะเป็นผู้ประเสริฐเลิศมนุษย์
แต่วาระท้ายสุดก็อาสัญ
เพราะสูงสุดย่อมต้องคืนสู่สามัญ
ทุกสิ่งอันก็เป็นเช่นนั้นเอง
ณิศวร์ฐิตะ ทองน้อย
สูงสุดคืนสู่สามัญ
|
| ฝ่ามืออัสนีบาต |
#1 ฝ่ามืออัสนีบาต [ 03-05-2009 - 10:45:59 ]  |
|
|
| เตียบ่อกี๋ |
#5 เตียบ่อกี๋ [ 03-05-2009 - 11:34:30 ] |
 |
vอัสนีร้อยเอ็ด พูดได้ดี คับ พูดดังๆๆหน่อยดิคับ ทากสินได้ยินมั่งคับ |
| oคาระวะทั้งเเผ่นดินo |
#7 oคาระวะทั้งเเผ่นดินo [ 03-05-2009 - 13:07:16 ] |
 |
 |
| ๏ก๊วยเซียง |
#10 ๏ก๊วยเซียง [ 03-05-2009 - 20:23:17 ] |
 |
หลวง จีนท่านหัด แต่ง โคลง กลอนพวกนี้ด้วยหรือ |
| ชงยี้ |
#11 ชงยี้ [ 03-05-2009 - 22:00:37 ] |
 |
หลวงจีนท่านนี้มีวรยุทธล้ำเลิศ วิชาวาทะกระบี่ของท่านช่างคมจริงๆ สามารถเชือดเฉือนศัตรูได้ในพริบตา  |
| ฝ่ามืออัสนีบาต |
#12 ฝ่ามืออัสนีบาต [ 14-05-2009 - 21:22:21 ] |
|
|
ขุดๆๆๆๆ |
| คุณชายกวีวาทีพิสุทธิ |
#14 คุณชายกวีวาทีพิสุทธิ [ 17-05-2009 - 10:48:28 ] |
 |
รู้สึกชื่นใจจริงๆที่ได้พบชาวกวีเช่นเดียวกัน หากมีโอกาสได้ร่วมต่อกลอน กับท่านเซ้งคุนคงจะมีวาสนาไม่น้อย คารวะจากใจ |
|