รวมความเป็นมาและเคล็ดวิชาต่างๆของ 8 เทพอสูรมังกรฟ้า

เนื่องจากตอนนี้ ผมได้อ่านนวนิยาย 8เทพอสูรมังกรฟ้าอยู่ จึงอยากจะเอาเกร็ดความเป็นมาของแต่ละวิชาที่บรรยายอยู่ในนวนิยาย แบบคร่าวๆเอามาลงให้อ่านแล้ววิเคราะห์กัน โดยจะพยายามทยอยๆเอามาลงให้หลังจากอ่านจบ 1 เล่ม

ขอเริ่มต้นด้วย

วิชา ลมปราณภูติอุดร

ลมปราณภูติอุดร คือการชักนำกำลังภายในของชนชาวโลกมาเป็นของตัว วารีของสุดแคว้นแดนอุดร ไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ สมดังคำว่าไว้ ร้อยธารรวมสู่ห้วงสมุทร น้ำในมหาสมุทรเกิดการร้อยสายธารมหรรณพอันไพศาลขึ้นอยู่กับการรวมตัวการเดินลมปราณผ่านชีพจร ไท้อิมฮุ้ยเก็ง เป็นบทแรกของลมปราณภูติอุดร

ชนชาวโลกฝึกลมปราณ ล้วนเริ่มจากจุดฮุ้นมึ้งถึงเสียวเซียว สำนักสราญรมย์เรากลับตรงกันข้าม เริ่มจากจุดเสียวเซียงถึงฮุ้นมึ้ง นิ้วหัวแม่มือพอสัมผัสถูกผู้คน กำลังภายในของอีกฝ่ายนึงจะถูกดึงดูดเข้าสู่ร่างเราขังรวมอยู่ที่จุดฮุ้นมึ้งทั้งหลาย แต่หากศัตรูมีพลังการฝึกปรือเหนือล้ำกว่าเราเฉกเช่น น้ำมหาสมุทรไหลย้อนเข้าสู่ท้องธาร เป็นอันตรายใหญ่หลวง ควรระมัดระวังให้มากไว้ สาขาปลีกย่อยของสำนักเรา ไม่อาจค้นพบวิถีทางที่ถูกต้อง ได้แต่สลายกำลังภายในศัตรู ไม่สามารถชักนำมาเป็นของตัว รังแต่ย่ำยีของมีค่า นับเป็นที่น่าหัวร่อนัก

เรา ทุกวันยาม เบ้า ( 5นาฬิกา - 7 นาฬิกา ) โง่ว ( 11นาฬิกา - 13 นาฬิกา ) อิ้ว( 17นาฬิกา - 19นาฬิกา ) ต้องฝึกปรือครั้งนึง หากเกียจคร้านละเลยเราจะเจ็บปวด

อ้างอิง จากเล่ม 1 หน้า126 -157

ข้อความที่บันทึกไว้ยังมีอยู่ว่า วิชากำลังภายในสำนักเรา ย้อนทวนวิชากำลังภายในทุกค่ายสำนัก ดังนั้นผู้ฝึกปรือต้องลืมเลือนวิชาที่ร่ำเรียนมา ตั้งต้นฝึกปรือใหม่ หากเกิดความสับสนยุ่งเหยิงเพียงเล็กน้อย ลมปราณทั้งสองสายจะหักล้างกันเอง กระอักโลหิตเสียสติ ชีพจรชำรุดเสียหายคับขันอันตรายยิ่ง ข้อใหญ่ใจความเป็นเช่นนี้

ชีพจรไท้อิมฮุ่ยเก็งกับชีพจรหยิม เป็นรากฐานของลมปราณภูติอุดร ในจำนวนนี้ถือว่าจุดเสียวเซียงที่นิ้วหัวแม่มือ กับจุดทั้งตงที่ราวนมมีความสำคัญที่สุด จุดแรกใช้ดึงดูด จุดหลังใช้เก็บกัก คนประกอบด้วย สี่ทะเล หมายถึง กระเพาะซึ่งเป็นทะเลแห่งธัญญะและน้ำ ชีพจรชงแมะเป็นทะเลแห่งสิบสองชีพจร ทั้งตงเป็นทะเลแห่งลมปราณ สมองเป็นทะเลแห่งไขกระดูก ดื่มน้ำรับประทานธัญญะ เก็บกักในกระเพาะอาหาร แม้ทารกแรกเกิดก็กระทำได้ แต่การดึงดูดกำลังภายในผู้คนจากจุดเสียวเซียง เก็บกักที่ทะเลลมปราณ มีแต่ลมปราณภูติอุดรของสำนักสราญรมย์เราที่ทำได้ ผู้คนดื่มน้ำรับประทานธัญญะ ไม่ถึงหนึ่งวันล้วนขับถ่ายออกจากร่าง เราดึงดูดกำลังภายในผู้คน ดึงดูดหนึ่งส่วนเก็บกักหนึ่งส่วน ไม่มีวันรั่วไหล ยิ่งสะสมยิ่งลึกล้ำ ดั่งราวกับกระแสธารแห่งสระสวรรค์สุดขอบฟ้าอุดร

และมีความบังเอิญอีกอย่างด้วยว่า เพราะต้วนอี้ได้ ฝึกเคล้ดวิชาหนึ่งของตระกูลต้วน คือวิชาดูดซึมซับพิษต่างๆใว้ในอัวัยวะภายใน คือสามารถนำพิษต่างๆไปเก็บกักไว้ตามอวัยวะภายในต่างๆได้แต่ถ่ายพิษต่างๆออกมาไม่ได้ ซึ่งเป็นแบบเดียวกับต้วนอี้ที่ไปดูดกำลังภายในของคนอื่นมามากจนเกินไปจนร่างกายเกิดอาการร้อนรนทนไม่ไหวจนเหมือนร่ายกายจะระเบิดอยู่ตลอดเวลา จน ลุงของตัวเองซึ่งเป็นฮ่องเต้ต้าหลี่ ซึ่งนึกว่าต้วนอี้ถูกพิษของ เกาฑัณต์ ของ มู่หว่านชิงจนร่างกายทนไม่ไหว ตนเองจะใช้ดรรณีสุริยันขับพิษออกมาก็ไม่ได้เพราะต้องออมแรงเอาไว้สู้กับ ราชครูคิวม่อจื้อ จึงได้ตัดสินใจให้ต้วนอี้ ฝึกวิธีในการดูดซึมซับพิษเอาไว้ในอวัยวะภายในต่างๆ ของตระกูลต้วน เพื่อให้ต้วนอี้ลดความทรมานลง แต่ การทำเช่นนี้จะเป็นผลร้ายแรงในภายภาคหน้าเพราะจะทำให้ไม่สามารถขจัดพิษต่างๆออกมาจากร่างกายได้อีกแล้วซึงก็จะทำให้พิษสามารถจะกำเริบจนถึงแก่ชีวิตได้ทุกเมื่อ ซึ่งหารู้ไม่ว่าที่ต้วนอี้ต้องทรมานนั้นไม่ใช่เพราะพิษแต่เป็นเพราะกำลังภายในของยอดฝีมือหลายๆคนมากระจุกรวมอยู่ในร่างของตัวเองมากเกินไปการดูดซับกำลังภายในเข้าไปกักเก็บในอวัยวะภายในต่างๆกับเป็นคุณประโยชน์แก่ต้วนอี้ได้อย่างบังเอิญที่สุดและที่บังเอิยอีกอย่างนึงคือ ต้วนอี้ได้ฝึกเทพกระบี่หกชีพจร จึงทำให้กำลังภายในที่ตนเองดูดมาได้นำออกมาใช้ซึ่งเป็นคุณประโยชน์แก่ร่างกายอีกทางหนึ่ง เพราะถ้าต้วนอี้ไม่ได้ฝึกเคล้ดวิชานี้ ต้วนอี้คงตายไปแล้ว

ท่าเท้าท่องคลื่น

ท่าเท้าท่องคลื่นเป็นวิชาฝีมือขั้นสูงล้ำ ดังนั้นจึงจัดอยู่ตอนปลายของม้วนภาพ ความจริงต้องการให้ผู้คนฝึกปรือลมปราณภูติอุดรสำเร็จ ดึงดูดกำลังภายในผู้คน เพาะสร้างพลังลมปราณลึกล้ำแล้วค่อยฝึกปรือ ทุกฝีเท้าก้าวย่าง ความเคลื่อนไหวทั่วสรรพางค์กาย มีส่วนเกี่ยวเนื่องกับลมปราณภายใน มิใช่เพียงก้าวเท้าเดินออกไปเท่านั้น

ท่าเท้าท่องคลื่นนี้เป็นการฝึกปรือกำลังภายในเหยียบย่ำครบหกสิบสี่ภาพลักษณ์ ถือว่าเป็นรอบหนึ่งกำลังภายในก็โคจรหมุนเวียนตามรอบหนึ่ง ดังนั้นต้วนอี้พอเดินรอบหนึ่ง กำลังภายในก็มีความก้าวหน้าอีกส่วนหนึ่ง จึงถือว่าเป็นการฝึกปรือกำลังภายในอีกทางหนึ่ง

" ประดุจเมฆลอยล่องบดบังจันทร์ แผ่วพลิ้วดั่งหิมะกลางสายลม ตัวเบาราวกระเรียนสถิต คล้ายเหินบินยังไม่เวียนว่อน เคลื่อนไหวไร้กฏเกณฑ์ เฉกเช่นคับขันคล้ายปลอดภัย เร่งหยุดยากกำหนด ดุจมุ่งหน้าดั่งหวนกลับ "

โดยเฉพาะข้อความสี่ประโยคสุดท้าย คือ " เคลื่อนไหวไร้กฏเกณฑ์ เฉกเช่นคับขันคล้ายปลอดภัย เร่งหยุดยากกำหนด ดุจมุ่งหน้าดั่งหวนกลับ " คล้ายเป็นแก่นแท้ของท่าเท้าชุดนี้

อ้างอิง จาก เล่ม 1 หน้า 369 - 371

ตอนนี้อ่านจบเพียง เล่ม1 พอจบเล่มต่อๆไปจะเอาเกร็ดความเป็นมาแต่ละวิชามาลงเพิ่มเติม หรือ ไม่ อาจจะมีเกร็ดอะไรเพิ่มเติม เกี่ยวกับสองวิชาแรกที่ได้ลงไปแล้วเพิ่มเติมอีกแล้วผมจะมาแก้ไขข้อความใส่ข้อมูลที่ได้เจอเกี่ยวกับทั้ง2วิชาดังกล่าวเพิ่มเติมลงไปอีก เพราะตอนนี้เพิ่งอ่านจบแค่เล่ม1 จากทั้งหมด 8 เล่มยังไงก็ติดตามต่อไปนะครับคิดว่าจะพอเป็นประโยชน์อยู่บ้างไม่มากก็น้อย

คากคกชาดวัวใหญ่ ซึ่งถือว่าเป็นเจ้าแห่งหมื่นพิษ

ต้วนอี้ ตอนที่ถูกหนูเตียวสายฟ้า ของแม่นางจงหลิง กัดทำร้าย ทำให้พิษกระจายไปทั่วร่างตัวแข็งทื่ออ้าปากค้างหุบปากไม่ได้ แล้วบังเอิญไปเจอ คากคกชาดวัวใหญ่ ( ตัวสีแดงเหมือน ชาด มีเสียงร้องเหมือนวัวตัวใหญ่ ) ที่ตาม ตะขาบพิษ ที่หนีเข้าไปในปาก ต้วนอี้ ลงไปสู่กระเพาะ แล้วถูกน้ำย่อยของต้วนอี้ละลายกลายเป็นเป็นน้ำเลือดไป ทำให้ต้วนอี้ มีภูมิคุ้มกันต้านพิษได้ทุกชนิด

ขอบคุณครับที่มาชี้แนะ ข้าน้อยก็กําลังศึกษาเรื่องนี้อยู่พอดี

น่าอิฉาต้วนอี้ ถ้าข้ามีมั้งคงไม่ต้องกลัว ตาเฒ่าอาวเอี้ยง

ดีครับๆ เรื่องน่าอ่าน

ท่านเจ้าของกระทู้รวยจริง มีทั้งกระบี่เย้ยยุทธจักรและ8เทพอสูรมังกรฟ้า

ดาวเคลื่อนดาราคล้อย


ดาวเคลื่อนดาราคล้อย เป็นวิทยายุทธในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง เรื่องแปดเทพอสูรมังกรฟ้า

ดาวเคลื่อนดาราคล้อยเป็นวิชาประจำตระกูลมู่หยง เป็นวิชายืมพลังฟาดพลัง ใช้หลักสี่ตำลึงปาดพันชั่ง เช่น เมื่อถูกผู้ใช้วิชาทวนแทงใส่ ก็จะถูกสะท้อนกลับสู่ผู้แทง แต่หากตระกูลมู่หยงไม่ได้สู้ตัวต่อตัว หรือไม่มีความมั่นใจปลิดชีพศัตรู จะไม่ใช้วิชาดาวเคลื่อนดาราคล้อย ทำให้ไม่มีผู้ใดรู้ฝีมือที่แท้จริงของตระกูลมู่หยง

ช่วยท่านpop

ดรรชนีกระบี่หกชีพจร

ดรรชนีกระบี่หกชีพจร เป็นวิทยายุทธในนิยายกำลังภายในของกิมย้ง

ดรรชนีกระบี่หกชีพจรเป็นยอดวิชาของสกุลต้วนแห่งต้าหลี่ นับเป็นยอดวิชาอันดับหนึ่งแห่งแผ่นดิน อานุภาพร้ายแรง ผู้คนต่างครั่นคร้าม แต่ยากต่อการฝึก ต้องใช้ลมปราณสูง ทำให้น้อยคนนักที่จะสำเร็จวิชานี้ ต้วนอี้เป็นคนสุดท้ายที่สำเร็จวิชานี้ เพราะคัมภีร์ถูกผู้อาวุโสโกวย้งแห่งวัดเทียนเล้งยี่เผาทำลายเพื่อไม่ให้จิวม่อจื้อแย่งชิงไป

หัตถ์หกสุริยันเทียนซัว

พลังไร้ลักษณ์

2อันนี้หาข้อมูลไม่ค้อยได้

แปดกระจายหกประสาน นี่ก็ด้วยครับ

ดีครับ ดีเหมือนกัน

คือวิชาพลังภายในส่วนใหญ่ ใช้วิธีการ โคจรพลังผ่านจุดชีพจรต่างๆในร่างกาย แล้วปล่อยออกมาทางฝ่ามือ ซึ่งต้องผ่านจุดเสียวเซียง ที่หัวแม่มือ

แต่ ลมปราณภูติอุดรกลับทำตรงกันข้าม แทนที่จะปล่อยกลับกลายเป็นดูด กลับใช้การดูดพลังของฝ่ายตรงข้ามผ่านทางหัวแม่มือ คือ จุดเสียวเซียง แล้ว เอาไปกักเก็บที่จุดทั้งตง ตรงบริเวณราวนม ซึ่งจุดทั้งตงนี้ถือเป็นทะเลลมปราณ
ซึ่งเป็นจุดใหญ่ที่สำคัญที่สุดนอกเหนือจากจุดเสียวเซียง แล้วจุดทั้งตงที่เป็นที่เก็บกักลมปราณที่ดูดมาก็กระจายพลังไปยังจุดชีพจรต่างๆในร่างกาย เพื่อใช้ในการโคจรพลังออกมา เมื่อต้องการใช้ออก

จากที่ผมได้อ่านจบเล่มแรกมาจนผ่านเล่ม2มาได้ครึ่งเล่มแล้ว สังเกตเห็นว่า การดูดพลังของต้วนอี้ จำเป็นต้องใช้นิ้วหัวแม่มือในการดูดเป็นหลักเลยครับ

ไม่ใช่ใช้อะไรสัมผัสถูกตัวผู้ใช้ก็ดูดได้นะครับ ที่ต้องใช้นิ้วหัวแม่มือในการดูดเพราะที่นิ้วหัวแม่มือมีจุดเสียวเซียงที่ใช้ในการดูดอยู่ตรงนั้นเอง

วันแรกที่ต้วนอี้ฝึกก็ดูด พลังของศิษย์สำนักกระบี่ไร้ประมาณแบบหมดตัวไป7คนรวดเลยครับ แล้วก็มาดูดพลังของเทพจรเข้ทะเลใต้บางส่วนไปอีก แล้วก็มาดูด พลังจากบางส่วนจาก สี่องค์รักษ์แห่งต้าหลี่ แล้วก็มาดูดต้วนเหยียนชิ่ง

ทุกครั้งที่ดูดใช้นิ้วหัวแม่มือในการดูดทุกครั้ง คือถ้านิ้วหัวแม่มือของผู้ใช้ไม่สัมผัสโดนจุดที่อวัยวะหรืออาวุธส่งถ่ายกำลังภายในมาก็ไม่สามารถดูดได้ครับ

ยกเว้นครั้งแรกที่ใช้ออกที่ถูกศิษย์ของสำนักกระบี่ไร้ประมาณคนนึงพุ่งพลังใช้หมัดต่อยเข้ามาตรงจุดแถวราวนมของต้วนอี้ ซึ่งตรงจุดนั้น คือ จุดทั้งตง ซึ่งเป็นจุดเก็บกักลมปราณที่ดูดมา

ซึ่งจุดนี้ก็สามารถดูดพลังได้เหมือนกันครับ คล้ายกลับเป็นทางลัด สรุปคือ ใช้สองจุดสำคัญในการดูดได้เท่านั้นคือ จุดเสียวเซียง และ จุดทั้งตง หรือ ที่นิ้วหัวแม่มือ และ แถวบริเวณราวนม

และจะสามารถดูดได้ก็ต่อเมื่อคู่ต่อสู้เร่งกำลังเพื่อส่งถ่ายกำลังภายในแผ่พุ่งเข้ามาเพื่อโจมตีผู้ดูด หรือ เพื่อพยายามจะดึงออกจากการถูกดูด

เพราะถ้าคู่ต่อสู้ไม่เร่งกำลังก็ดูดไม่ได้ครับ ซึ่งธรรมชาติของคู่ต่อสู้ถ้าโดนใครมาจับหรือว่ารู้สึกผิดปกติก็ต้องเร่งกำลังให้หลุดจากการถูกดูดอยู่แล้ว ยิ่งเร่งมากเท่าไหร่ยิ่งทำให้ทำการดูดได้สะดวกมากเท่านั้น

แต่ถ้าไปเจอ คู่ต่อสู้ที่มีกำลังภายในล้ำลึกกว่าผุ้ใช้คนๆนั้นก็สามารถสลัดหลุดได้ครับ ด้วยวิธีเร่งกำลังเพิ่มขึ้นให้มากกว่าผู้ดูดให้ผู้ดูดทนไม่ไหวสลัดหลุดไปเอง หรือจะยึดเหนี่ยวไว้แล้วเร่งกำลังให้ดูดจนผู้ดูดร่างกายทนไม่ไหวตายหรือบาดเจ็บสาหัสไปเองก็ทำได้เช่นกันครับ

ยกตัวอย่างต้วนเหยียนชิ่ง ตอนนั้นต้วนอี้ยังไม่เก่งเท่าไหร่ ต้วนเหยียนชิ่ง ในตอนนั้นจึงมีกำลังภายในลึกล้ำมากกว่าต้วนอี้ จึงสลัดหลุดได้ ด้วยวิธีการเร่งกำลังภายในผ่านไม้เท้าครับ ทำให้ต้วนอี้ทนไม่ไหวต้องปล่อย มือ ร่างกายมึนงง ส่ายร่างโงนเงนไปเลย

และการดูด ใช้ดูดผ่านอาวุธของคู่ต่อสู้ได้ ถ้าคู่ต่อสู้ส่งผ่านกำลังภายในผ่านอาวุธมา และถ้ามีใครไปใช้กำลังภายในสัมผัสโดนตัวผู้ที่กำลังถูกดูด ผู้นั้นก็จะถูกดูดตามไปด้วย ลักษณะคล้ายไฟดูดครับ

ยกตัวอย่างตอนที่ดูดพลังของ ศิษย์สำนักกระบี่ไร้ประมาณ7คน และ ดูดพลังของ4องค์รักษ์

อันนี้อ่านจบไปเล่มครึ่งนะครับได้ข้อสรุป ของวิชานี้ประมาณนี้ บางทีถ้าอ่านจบไปเรื่อยๆอาจจะมีเกร็ดอะไรเพิ่มเติมมาอีกก็ได้ ที่ ช่วง 2 เล่มแรก มีเรื่องของ วิชาลมปราณภูติอุดร มากหน่อย เพราะ 8เทพในช่วงแรกๆจะกล่าวถึงต้วนอี้เป็นหลักยาวเลยครับ แล้วจะต่อด้วย เรื่องของ เซียวฟง และเรื่องของซีจุ๊

ยังมี วิชา เปล่งเสียงจากท้อง ของต้วนเหยียนชิ่งด้วยนะครับ

วิชานี้มีคนใช้อยู่พอสมควรครับโดยเฉพาะพวกแสดงละครเร่ แต่ถ้ากำลังภายในไม่ลึกล้ำพอจะเปล่งเสียงออกมาไม่ค่อยชัดครับและพูดออกมาได้ไม่กี่คำ

แต่ต้วนเหยียนชิ่ง มีการฝึกปรือจนถึงขั้นลึกล้ำ จึงพูดออกมาได้ชัดเจนและยาวนานเหมือนคนปกติ เป็นเพราะว่าร่างกายของตัวเองจะพิการเกือบทุกส่วน แม้กระทั่งส่วนใบหน้ากล้ามเนื้อก็ตายด้านหมดแล้ว จึงต้องเน้นฝึกวิชานี้เป็นพิเศษ อีกทั้งกำลังภายในของตัวเองก็อยู่ในขั้นลึกล้ำ แต่เวลากิน ต้องใช้มือขวา แยกปากบนออก มือซ้ายแยกปากล่าง แล้วใช้มือซ้าย ง้างปากที่แยกค้างเอาไว้ มือขวาก็ค่อยหยิบของกินใส่ปาก ต้องทำอย่างงี้ทุกครั้งที่กินครับ

แต่วิชานี้มีข้อเสียอยู่ตรงที่ ถ้าใช้กับคนที่มีกำลังภายในเหนือกว่า มันจะย้อนมาทำร้ายตนเองจนอาจถึงแก่ชีวิต

ท่านเจ้าของกระทู้ครับวิชา เปล่งเสียงจากท้อง นี่มันคล้ายๆกับการส่งเสียงทางลมปราณเปล่าครับ ช่วยตอบด้วย

ต้วนเหยียนชิ่ง ยังมีวิชาไม้เท้าพันชั่งด้วยนะครับ

ซึ่งต้วนเหยียยนชิ่งสามารถทําให้ไม้เท้าที่เบาและธรรมดา กลายเป็นไม้เท้าที่หนักราวกับพันชั่งได้ ซึ่งแสดงถึงกําลังภายในที่แกร่งกล้า

ถ้าถามว่าวิชาเปล่งเสียงจากท้อง คล้ายส่งเสียงจากลมปราณหรือป่าว มันก็คล้ายนะครับส่วนหนึ่ง เพียงแต่ ไม่คล้ายตรงที่มันยังมีอานุภาพทำให้ผู้ที่ได้ยินเสียง เหมือนมีอาการถูกต้องมนต์สะกด แต่ช้อเสียก้อย่างที่บอกไปน่ะครับคือ ถ้าไปเจอกับคนที่มีกำลังภายในเหนือกว่าผลร้ายจะย้อนกลับเข้ามาทำร้ายตนเองจนอาจถึงแก่ชีวิต

เมื่อคืนเพิ่งอ่านจบเล่ม 4 ตอนนี้กำลังมึนงง กับเกร็ดวิชาของ เทพกระบี่หกชีพจร มีจุดชีพจรที่เป็นภาษาจีนเต็มไปหมดเลย ขอเรียบเรียงให้พอเข้าใจสักครู่แล้วจะเอามาลงให้อ่าน

อยากซื้อเพ็กฮวยเกี่ยมจังเลย