ชอบสำนวน คำพังเพย ใดในนิยายกำลังภายในกันบ้างครับ

อยากถาม พี่น้องห้องนี้ทุกคนว่า มีใครชอบสำนวนคำพังเพยใดในนิยายกำลังภายใน เป็นพิเศษ กันบ้างครับ ส่วนตัวผมแล้ว ชอบคำพูดที่ว่า หยุดม้าริมหน้าผา ครับ คงหมายถึง กลับตัวกลับใจก่อนที่จะตกต่ำหรือผิดพลาดใช่รึเปล่าครับ ผมคิดว่า คำว่าหยุดม้าริมหน้าผา เนี่ยมองเห็นภาพชัดเจนดีครับ

ถล่มมารดาเจ้า ด่าแบบนี้ถ้าแปลให้เป็นไทยอีกที มีต่อย

เราจะกระหน่ำเจ้าสักสามร้อยครั้ง อันนี้ไว้สำหรับผู้หญิง

ทะเลทุกข์กว้างไกล กลับใจคือฟากฝั่ง


ขอรับ

ส่วนใหญ่ของของท่านโกวเล้งอะคับ อ่านแล้วรู้สึกว่ามันเหมือนชีวิตจริงเลย เช่น

"ประสบการณ์ของความล้มเหลวแต่ละครั้ง สามารถทำให้ผู้คนหลีกเลี่ยงความผิดพลาดจำนวนมาก"

"คนผู้หนึ่งเศร้าโศรก การแสดงออกที่น่ากลัวอย่างแท้จริงมิใช่ร่ำไห้ มิใช่หัวร่อ มิใช่พลุ่งพล่าน หากแต่เป็นความชาด้าน"

"สตรีนางหนึ่งหากปราศจากบุรุษที่นางรักอยู่ข้างกาย อย่างนั้นต่อให้ทุกวันมีผู้คนนับพัน นับหมื่นอยู่เป็นเพื่อนนาง
นางยังบังเกิดความอ้างว้าง"

"คนมีแต่ตอนอยู่เบื้องหน้าสหายสนิทที่สุด จึงกระทำเรื่องผิดพลาดได้ง่ายดายที่สุด ทั้งนี้เพราะมีแต่ยามนี้
จิตใจของเขาจึงผ่อนคลายโดยสิ้นเชิง มิเพียงลืมระแวดระวังผู้อื่น และลืมระแวดระวังตัวเอง"

"มีเรื่องบางประการเมื่อเกิดขึ้นแก่ผู้อื่น จะเป็นเรื่องชวนหัว เป็นตลกขบขัน หากแม้นเกิดแก่ตัวท่านเอง จะกลาย
เป็นโศกนาฏกรรมแล้ว"

ข้าพเจ้าชอบสำนวน "ยกขึ้น วางลง" มาก ๆ เลยค่ะ

ทะเลทุกข์ไร้ขอบเขต ทะเลรักไร้ฝากฝั่ง

หากฟ้ามีรัก ฟ้าก็ชรา

จันทร์มีกลม มีแหว่งเว้า คนมีสุข ก็มีทุกข์

แก้แค้นสิบปีไม่สาย

เอ๊ย ! ไม่ใช่

ลูกผู้ชาย ยืดได้หดได้

หากไม่รู้จักความทุกข์ยากของการจำพราก
ไหนเลยจะรู้จักคุณค่าของการอยู่ร่วม

ตะขอจำพราก

เหรินซื๋อปู๋กั้วโถวเตี่ยนตี้

คนตาย(แท้จริงแล้ว)ก็แค่หัวกระทบพื้นเท่านั้นเอง

นายพลราชวงศ์ ซ่ง(ใต้) เหวินเทียนเสียง ก่อนที่จะตายไว้ว่า

เหรินเซิงสึกู่เสยอู๋สื่อ หลิวฉู่ว์ตันซินเจ้าฮั่นชิง

ชีวิตคนเราแต่โบราณ มีใครมั่งที่จะไม่ตาย (ขอ)เหลือไว้เพียงใจรักชาติปรากฏไว้ในบันทึกประวัติศาสตร์(ก็เพียงพอแล้ว)

ชูว์หยวน

จู่ว์ชื่(ซ)อเจียจั๋วอั่วตู๋ชิง จ้งเหรินเจียจุ้ยอั่วตู๋สิ่ง

ทั้งโลกล้วนขุ่นมัว คนทั้งหลายล้วนเมามายมีแต่ตัวข้าที่ตื่นตน

สูงสุดคืนสู่สามัญ .... สัจธรรมที่ยั่งยืน

มีปัญญาดี มิสู้มีคุณธรรม

มีคุณธรรม มิสู้สุขสันต์


- ขงจื้อ -

ไร้วาสนาอย่าขอพร
บุญมาดวงดีได้เงินทอง
ความร่ำรวยหากขอกันได้
โลกนี้ก็ไม่มีคนจน

เอ ใช่นิยายกำลังภายในเปล่าหว่า
ฮิๆๆๆ

ชอบ "ทะเลทุกข์กว้างไกล กลับใจคือฟากฝั่ง" ครับ

บุปผาในกระจก เงาจันทร์ในสายน้ำ ครับ

ทั้งที่ใกล้เพียงเอื้อมมือ กลับมิอาจไขว่คว้ากระทบถูก...เฮ้อ

ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา

ไม่เห็นภรรยา ก็ Bone to Freedom mm ... (เย้ ..)

ผมนึกถึงการอุปมาอุปมัยอย่างหนึ่งของนิยายจีน ที่ดูแล้วเห็นภาพ ตลกขบขันครับ เช่นตอนที่ก๊วยเจ๋งและอึ้งย้ง หลบหนีการไล่ล่าเข้าไปในถ้ำเขตหวงห้ามของพรรคฝ่ามือเหล็ก อันเป็น สถานที่หวงห้าม เหล่านักสู้ก็ไม่กล้าติดตาม เนื่องจาก ขว้างมุกสิกเกรงถูกภาชนะแตก อืม....ขว้างมุกสิกเกรงถูกภาชนะแตก ผมคิดว่าเป็นคำเปรียบเปรยที่ได้อ่านบ่อยมากในนิยายจีน ที่ดูน่ารักดีครับ

" ขอเพียงคนยังมีชีวิตอยู่
ก็สมควรยิ้มออก
ขอเพียงยังสามารถยิ้มออก
ก็สมควรยิ้มให้มากไว้"

ของท่านโกวเล้งครับ

ยอมเป็นหยกแหลกลาน ไม่ขอเป็นกระเบื้องสมบูรณ์

ได้ใจมากครับชอบจริงๆ

มีลมให้รีบผาย

มีคำพูดให้รีบกล่าว

"สตรีที่เปลี่ยนใจ มีอันใดให้ติดตาม"

ชอบมากๆ แต่ทำตามไม่ได้ T T